Πριν από λίγες ημέρες μια έντονη βροχή ήταν αρκετή για να προκαλέσει προβλήματα στους δρόμους της Καλαμάτας, στέλνοντας εκ νέου μήνυμα στους δημοτικούς άρχοντες. Ο καιρός δεν αστειεύεται και οι τοπικοί παράγοντες οφείλουν να πάρουν εγκαίρως όλα τα μέτρα που είναι αναγκαία για να αποτραπούν καταστροφές.
Κάθε χρόνο κάποιες περιοχές (διαφορετικές κατά περίπτωση) πληρώνουν την αδιαφορία των αρμοδίων οι οποίοι υποτιμούν τους κινδύνους και πολλές φορές ερίζουν για τις αρμοδιότητες και τις ευθύνες. Οπως όλα δείχνουν, τα παθήματα δεν γίνονται παθήματα και όλοι ελπίζουν ότι τα πραγματικά έντονα καιρικά φαινόμενα δεν θα "σκάσουν" στα χέρια τους. Οτι τέλος πάντων οι ζημιές είναι διαχειρίσιμες επειδή διογκώνεται κάθε φορά η έκταση και η ένταση των φαινομένων, ώστε αυτές να εμφανίζονται και ως αντικειμενικές, αφού δεν μπορεί να τα βάλει κανένας με τη φύση.
Η ατζέντα των δημοτικών αρχόντων δεν περιλαμβάνει στις προτεραιότητες, την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων. Στους περισσότερους δήμους δεν έχουν κάνει ούτε το στοιχειώδες, την καταγραφή των προβλημάτων που υπάρχουν στην απορροή των νερών. Προβλήματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν με απλούς καθαρισμούς αλλά και άλλα που χρειάζονται σοβαρά τεχνικά έργα. Τα τελευταία χρόνια όπως όλα δείχνουν, ακόμη και οι καθαρισμοί έχουν περιοριστεί και πολλές φορές γίνονται προχείρως για να κλείσουν οι εργολαβίες.
Η φύση βεβαίως κάνει τη δουλειά της. Και για αιώνες είχε δημιουργήσει το δίκτυο απορροής που είναι αναγκαίο για τη διαδρομή του νερού μέχρι τη θάλασσα. Αυτό το δίκτυο κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να καταστρέψει ο άνθρωπος. Μέσα στις πόλεις και τους οικισμούς καταπατήθηκαν ρέματα και χείμαροι με την ανοχή (ή και την κάλυψη) των υπηρεσιών και αδιαφορία (ή και την ενθάρρυνση) των αρχόντων. Η λειτουργία τους δεν υποκαταστάθηκε στοιχειωδώς ούτε από επαρκή δίκτυα όμβριων, έργα βιτρίνας εκτελέστηκαν χωρίς υδραυλικές μελέτες και ως εκ τούτου αργά ή γρήγορα η πλημμύρα θα ανταμείψει δεόντως την ανθρώπινη πλεονεξία.
Πέρα από πόλεις και οικισμούς όμως, ο "πολιτισμός" των έργων αντιμετωπίζει εδώ και δεκαετίες υπεροπτικά το έργο της φύσης. Καταστρέφει ή περιορίζει τους υδραγωγούς -πολλές φορές για λόγους οικονομίας- με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σε πλείστες όσες περιπτώσεις λίμνες που εξαφανίζουν δρόμους και χωράφια. Φαινόμενο που εμφανίζεται όλο και περισσότερο έντονο τα τελευταία χρόνια και όπως όλα δείχνουν, δεν έχουμε δει τα χειρότερα.
Το επισημαίνουμε αυτό γιατί υπάρχει ένα πλήθος αντιπλημμυρικών μελετών εδώ και χρόνια στα συρτάρια. Αυτές δεν έγιναν τυχαία, υποδηλώνουν την επικινδυνότητα που υπάρχει σε διάφορες περιοχές και τον κίνδυνο των καταστροφών. Θα ήταν χρήσιμο οι τοπικοί άρχοντες να ξεσκονίσουν αυτές τις μελέτες και να ανεβάσουν ψηλά στις προτεραιότητες τη διεκδίκηση λύσεων για την αποτροπή των κινδύνων. Αλλά και να εκπονήσουν εκείνες που είναι αναγκαίες για να δοθεί οριστική λύση σε περιοχές που κινδυνεύουν και κάθε τόσο γίνονται επεμβάσεις οι οποίες αποδεικνύονται πρόχειρες. Ολοι εύχονται να μην συμβεί απολύτως τίποτε, αλλά οι ευχές δεν λύνουν τα προβλήματα. Χρειάζονται έργα και γι΄ αυτό το σκοπό εκλέγονται οι τοπικοί και περιφερειακοί άρχοντες.
Ηλίας Μπιτσάνης
