Το ταξίδι από την Αθήνα μέχρι την Καλαμάτα είναι πολύ πιο άνετο από προηγούμενες χρονιές και όλοι ελπίζουν πως το 2012 τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα καθώς αναμένεται η ολοκλήρωση του αυτοκινητοδρόμου.
Οσοι λερθουν θα διαπιστώσουν ότι συζητούμε για μια Μεσσηνία… δύο ταχυτήτων. Ενώ στην Καλαμάτα φθάνεις γρήγορα και άνετα πλέον, η κατάσταση του εσωτερικού οδικού δικτύου είναι η χειρότερη που μπορεί να φαντασθεί κάποιος. Ακόμη και έργα τα οποία έγιναν τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα που έχουν ήδη αρχίσει να φαίνονται.
Ως εκ τούτου η κίνηση στο εσωτερικό δίκτυο ειδικά τις ημέρες των γιορτών κρύβει πολλαπλάσιους κινδύνους και φυσικά απαιτεί χρόνους που μοιάζουν… τριτοκοσμικοί για τα σημερινά δεδομένα.
Για πάρα πολλά χρόνια συζητούμε στη Μεσσηνία την υπόθεση κατασκευής οδικών αξόνων από Καλαμάτα προς Πύλο, Κορώνη και Μάνη, αλλά ουσιαστικά βρισκόμαστε ακόμη στο μηδέν. Για λόγους πολλούς και διάφορους, χωρίς να αναλαμβάνει κανένας την ευθύνη, οι κρατούντες έχουν καταφέρει να μην υπάρχουν ολοκληρωμένες μελέτες (με εξαίρεση ένα τμήμα του Ριζόμυλος-Κορώνη που κατά περίεργο τρόπο βρίσκεται στο… ψυγείο). Το παραμύθι της "ωριμότητας" καταρρίπτεται διαρκώς καθώς φθάνουν προς έγκριση μελέτες αρχικών σταδίων (π.χ. προέγκριση περιβαλλοντικών επιπτώσεων). Και φυσικά όταν πραγματικά ωριμάσουν (κάτι που δεν είναι καθόλου… σίγουρο), δεν θα υπάρχει ούτε ευρώ διαθέσιμο και δημόσια έργα.
Ολα αυτά τα χρόνια χάθηκαν προγράμματα και προγράμματα, πετάχτηκαν κυριολεκτικά χρήματα σε δρόμους, ακούστηκαν αμέτρητες υποσχέσεις. Με τις εξελίξεις στην οικονομία και το νεοφιλελεύθερο "δόγμα του σοκ" είναι φανερό ότι πρώτο θύμα γίνονται οι δημόσιες δαπάνες και ως εκ τούτου τα δημόσια έργα. Η δραστηριότητα ουσιαστικά περιορίζεται στα ελάχιστα χρήματα των Κοινοτικών προγραμμάτων (τα οποία δυστυχώς για την περιοχή μας δεν αξιοποιούνται) και επεμβάσεις μεγάλης κλίμακας γίνονται μόνον μέσω των συμβάσεων παραχώρησης. Φυσικά με το… αζημίωτο για τις εταιρείες, πράγμα που σημαίνει ότι εσωτερικό οδικό δίκτυο δεν μπορεί να κατασκευαστεί με αυτοτελείς συμβάσεις που συνεπάγονται διόδια (και μάλιστα πανάκριβα).
Οι λύσεις των σοβαρών βελτιώσεων ήταν πάντοτε οι καλύτερες για το εσωτερικό οδικό δίκτυο. Ηταν ο μέσος όρος ανάμεσα στα πασαλείμματα και τα τεραστίων διαστάσεων (και κόστους) έργα. Και ίσως θα πρέπει να επιλεγεί ως βέλτιστη λύση στις σημερινές συνθήκες, η οποία καθιστά ρεαλιστική και τη διεκδίκηση πόρων. Διαφορετικά το εσωτερικό οδικό δίκτυο θα παρουσιάζει την ίδια εικόνα για πολλά χρόνια.

belias@internet.gr