Η περιουσία του ΟΣΕ στην Πελοπόννησο απαξιώνεται και λεηλατείται καθημερινά. Η εικόνα κατάρρευσης του κράτους συμπυκνώνεται στα όσα συμβαίνουν καθώς η μεγάλης αξίας υποδομή μένει απροστάτευτη στο έλεος των συμμοριών που λυμαίνονται ό,τι έχει απομείνει. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, στο τέλος θα ξηλωθεί και το ίδιο το δίκτυο για να οδηγηθεί στις μάντρες με παλιοσίδερα. Οταν το κράτος αδυνατεί (;) να εντοπίσει ακόμη και τους κλεπταποδόχους, όλα μπορεί να συμβούν.
Η στάση της Πολιτείας δίνει την εντύπωση ότι τελικά η μόνη αξία που έχει ο σιδηρόδρομος στην Πελοπόννησο, είναι η εκποίηση των υλικών για παλιοσίδερα αλλά αυτή τη δουλειά τη γνωρίζουν καλύτερα οι συμμορίες που κλέβουν από ράγες μέχρι αντλιοστάσια για να πουλήσουν τα μέταλλα. Κάποια στιγμή θα ανακαλύψουν και την αξία που έχουν οι πέτρες και θα αρχίζουν να κατεδαφίζουν τα κτήρια για να φτιάξουν μάντρες. Εκείνα που είναι μέσα σε μεγάλους οικισμούς μπορεί να διασωθούν κακοποιημένα από την "εμπορική εκμετάλλευση" που απαξιώνει κάθε ιστορικό και αρχιτεκτονικό στοιχείο.
Την ίδια ώρα δίνουν τη μάχη της διάσωσης της γραμμής οι φίλοι του σιδηροδρόμου που γνωρίζουν τη σημασία της τόσο στην ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού, όσο και για προαστιακή χρήση. Μια προοπτική που μπορεί να κρατά ανοιχτό το θέμα για το μέλλον του σιδηροδρόμου στην Πελοπόννησο καθώς αλλάζουν ραγδαία οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες.
Η υπόθεση των διαδρομών με ποδηλατοδρεζίνες είναι πολύ χαρακτηριστική. Πρόκειται για διαδρομές παρεών σε μαγευτικό φυσικό περιβάλλον, σε απόλυτη επαφή με το περιβάλλον και ορεινά χωριά της περιοχής από την οποία διέρχεται η γραμμή. Ενα βίντεο στο Διαδίκτυο κινητοποίησε τους φίλους του σιδηροδρόμου από ευρωπαϊκές χώρες οι οποίοι πίστεψαν ότι αυτή η ιδέα είναι πρωτοβουλία του ΟΣΕ. Εσπευσαν μάλιστα να ζητήσουν πληροφορίες προκειμένου να οργανώσουν πτήσεις τσάρτερ προς το αεροδρόμιο της Καλαμάτας και ζητούσαν δρομολόγια, ώρες και κάθε στοιχείο που θα μπορούσε να διευκολύνει την εκδρομή τους. Ολα αυτά αποκαλύφθηκαν σε εκδήλωση που έγινε στην Αθήνα με αφορμή τη συμπλήρωση 130 χρόνων από τη λειτουργία των ιστορικών ΣΠΑΠ.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει το ενδιαφέρον που έχει διαρρεύσει για τουριστικές διαδρομές και κλασικά τρένα από το Κατάκολο προς Καλαμάτα και Ναύπλιο, προφανώς σε σύνδεση με τις εκδρομές στην ενδοχώρα που οργανώνονται στο πλαίσιο της προσέγγισης κρουαζιερόπλοιων. Κάτι που σε ένα βαθμό είχε αρχίσει σε κοντινότερες διαδρομές (Καλαμάτα-Ολυμπία) εδώ και κάποια χρόνια αλλά σταμάτησε από τα λουκέτα στη γραμμή.
Η πολιτική εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και η αδιαφορία για τις δυνατότητες ανάπτυξης ειδικών υπηρεσιών του ΟΣΕ προσαρμοσμένων στις σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες, πάνε… πακέτο. Ο Οργανισμός θα μπορούσε να έχει σημαντικά έσοδα από τις πρωτοβουλίες που προαναφέρθηκαν και άλλες οι οποίες θα μπορούσαν να προκύψουν από τη σχετική έρευνα αγοράς. Πρόκειται για κερδοφόρο φιλέτο που θα παραχωρηθεί έναντι πινακίου φακής και θα παρουσιαστεί μάλιστα ως… επιτυχία επειδή θα μπουν κάποια χρήματα στα ταμεία, υποπολλαπλάσια της πραγματικής αξίας της περιουσίας που έχει δημιουργηθεί με το μόχθο γενιών και γενιών.
Η ιστορία αυτή είναι μια απόδειξη για τις δυνατότητες αντίστροφης πορείας που σηματοδοτείται από την αξιοποίηση και όχι την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και μάλιστα σε συνθήκες χρεωκοπίας που οι ενδιαφερόμενοι θα την αγοράσουν κοψοχρονιά τη στιγμή που θα θεωρήσουν πως έχουν το μεγαλύτερο κέρδος. Σε όλη την προβληματική θα πρέπει να συνυπολογιστεί το γεγονός ότι με την πορεία των πραγμάτων το τρένο θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύτιμο στις προαστιακές διαδρομές, εφόσον ο ΟΣΕ αξιολογούσε πραγματικά τις δυνατότητες και τις προοπτικές κάνοντας το μέσο ανταγωνιστικό. Και μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία όλο και περισσότεροι προσπαθούν να βρουν τρόπο για να εγκαταλείψουν το αυτοκίνητο.
