Ολα αυτά υποδηλώνουν ότι σε επίπεδο τρικομματικής συγκυβέρνησης αργά ή γρήγορα -αν δεν έχει γίνει ήδη- θα ανοίξει η συζήτηση για το θέμα αυτό με επισπεύδοντα τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο. Η πολιτική και τα γεγονότα είναι κάτι παραπάνω από καθαρά. Η υπόθεση της παράτασης θητείας για την αυτοδιοίκηση άνοιξε με "λαγό" τον περιφερειάρχη Αττικής Γιάννη Σγουρό. Το έριξε ως ιδέα στο Συνέδριο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας, το οποίο και την υιοθέτησε μέσα από μια ετερόκλητη συμμαχία δημάρχων προσκείμενων στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Στο θέμα αυτό συναντήθηκαν οι διαφορετικές επιδιώξεις του ΠΑΣΟΚ και των αυτοδιοικητικών στελεχών του και πολλών δημάρχων της Νέας Δημοκρατίας. Προδήλως ο Ευάγγελος Βενιζέλος "σπρώχνει" αυτή την ιστορία καθώς οι εκλογές έγιναν μέσα σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες το 2010, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή το ΠΑΣΟΚ της μονοψήφιας ποσοστιαίας πολιτικής επιρροής να έχει την… πλειοψηφία σε δήμους και περιφέρειες. Δηλαδή έναν τεράστιο μηχανισμό υποστήριξης τον οποίο προσπαθεί με κάθε τρόπο να αξιοποιήσει στην προσπάθεια να κερδίσει πολιτικό χρόνο για την ανασυγκρότηση.
Από την άλλη πλευρά δεν είναι λίγοι εκείνοι οι δήμαρχοι της Νέας Δημοκρατίας που προσπαθούν να κερδίσουν το δικό τους πολιτικό χρόνο είτε γιατί πιστεύουν ότι μια παράταση θα τους βοηθούσε να συγκροτήσουν καλύτερα το μηχανισμό τους, είτε γιατί επιχειρούν να ανασυνταχθούν καθώς επικρατεί σε πολλές περιπτώσεις ένα "καλλικρατικό χάος". Υπάρχουν όμως και διαφορετικές προσεγγίσεις καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν ότι "όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα" με τις δημοτικές εκλογές γιατί έτσι μπορούν να διασφαλίσουν μια ακόμη πενταετία πριν προλάβουν να ανασυνταχθούν οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις. Εξ άλλου η πολιτική ρευστότητα και οι αβεβαιότητες για το αύριο της χώρας είναι παράγοντες που δεν επιτρέπουν "ρίσκα" για εκείνους βεβαίως που πιστεύουν ότι στην σημερινή συγκυρία για πολλούς και διαφορετικούς λόγους έχουν το πάνω χέρι.
Με δεδομένα όλα αυτά στο πολιτικό παιχνίδι σε επίπεδο κομμάτων της συγκυβέρνησης υπεισέρχεται ένας παράγοντας ο οποίος μπορεί να λειτουργήσει και ως μοχλός πολιτικών εξελίξεων. Το ερώτημα είναι πόσο καιρό θα μείνει ακόμη αυτό το ζήτημα ανοιχτό, καθώς η απόσταση από τις θεσμικά προγραμματισμένες εκλογές σε λίγο καιρό θα είναι μόλις ένα χρόνο με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι αυτοδιοικητικοί οι οποίοι υποστηρίζουν την παράταση της θητείας, μόνον ως αίολα μπορούν να χαρακτηριστούν. Από εκείνους οι οποίοι ξεκίνησαν την ιστορία, προβάλλεται κυρίως το θέμα της υποβάθμισης των αυτοδιοικητικών εκλογών εφόσον γίνουν αυτές μαζί με τις ευρωεκλογές. Οι ίδιοι όμως όταν ψηφιζόταν ο "Καλλικράτης" ήταν εκείνοι που τον χειροκροτούσαν ως μέγα επίτευγμα στην αυτοδιοίκηση επιδιώκοντας την πολιτική εύνοια της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη πλευρά πολλοί ζητούν χρόνο για την υλοποίηση του ΕΣΠΑ, ομολογώντας ουσιαστικά ότι πρόκειται για πολιτικό παιχνίδι καθώς το πρόγραμμα θα έπρεπε να τρέχουν οι υπηρεσίες ανεξαρτήτως δημοτικής αρχής και οι επιλογές των έργων να γίνονται αντικειμενικά με βάση σταθερά και μετρήσιμα κριτήρια.
Ενδεχόμενη παράταση ισοδυναμεί με "θεσμικό πραξικόπημα" πίσω από το οποίο υπάρχουν ολοφάνερες πολιτικές επιδιώξεις. Σε πλείστες όσες περιπτώσεις οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες έχουν προ πολλού απολέσει την δημοκρατική νομιμοποίηση καθώς είναι σε εμφανή δυσαρμονία με το εκλογικό σώμα αφού με δική τους ευθύνη εκλέχτηκαν ως "κομματικοί επίλεκτοι". Οπως κανένας δεν μπορεί να ζητήσει επίσπευση των εκλογών επικαλούμενος δυσαρμονία, έτσι κανένας δεν μπορεί να ζητάει παραβίαση των νόμων που ο ίδιος ψήφισε και στήριξε γιατί δεν τον βολεύει τώρα.
Το ζητούμενο στην αυτοδιοίκηση δεν είναι "ποιος" θα έχει το πάνω χέρι, αλλά ποιοι θα πάρουν την πρωτοβουλία για την ανατροπή των κυρίαρχων αντιλήψεων που θέλουν δημάρχους και αυτοδιοίκηση υποταγμένους στην πολιτική που επιβάλλουν οι μνημονιακές πολιτικές σκληρής λιτότητας. Που είναι τα κινήματα τα οποία θα στηρίξουν αυτή την προσπάθεια εκφράζοντας την αγωνία των πολιτών επιμέρους και συνολικά. Και κατά πόσον μπορούν τα πρόσωπα που θα ηγηθούν τέτοιων προσπαθειών να εγγυηθούν στιβαρή και νοικοκυρεμένη διαχείριση, ως προϋπόθεση για διεκδίκηση άλλων πολιτικών.
