Πέρασαν οι γιορτές του Πάσχα και όλοι τώρα περιμένουν το καλοκαίρι… σαν Λαμπρή κατά τη λαϊκή έκφραση. Περιορισμένες οι προσδοκίες βεβαίως αλλά όλοι συγκλίνουν στην άποψη ότι η περίοδος αυτή θα κρίνει και την πορεία των πραγμάτων. Ιδιαίτερα στην περιοχή της Νότιας Πελοποννήσου όπου σε σημαντικό τμήμα η οικονομία της πλέον εξαρτάται από την πορεία του τουρισμού και τα ειδικότερα χαρακτηριστικά που παίρνει αυτός.
Με εξαίρεση τις στοχευμένες κινήσεις μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Πελοποννήσου, οι άλλες επενδύσεις που έγιναν ακολούθησαν τη λογική του τυχαίου και την πολιτική των… επιθυμιών. Σε κάποιες περιπτώσεις "βγήκαν" αυτές οι κινήσεις, στις περισσότερες όμως κρεμάστηκαν από λάθος προβλέψεις και από την απουσία εθνικής και τοπικής πολιτικής στον τομέα. Η οικονομική κρίση στην Ευρώπη έφερε τα πρώτα πλήγματα στις περιοχές που είχαν επενδύσει σε ένα είδος "μαζικού τουρισμού", ενώ αυτή που σαρώνει πλέον την Ελλάδα απειλεί με πλήρη κατάρρευση το μεγαλύτερο μέρος του τομέα. Οι μεγαλοστομίες που επαναλαμβάνονται ακατάπαυστα τον τελευταίο καιρό, επιβεβαιώνουν ότι δεν έχει συνειδητοποιηθεί ούτε η πορεία των πραγμάτων αλλά ούτε και η ευθύνη των δημοσίων προσώπων. Το γεγονός και μόνο ότι η Πελοπόννησος αντιμετωπίζεται ως τουριστικό προϊόν σε… δύο τεμάχια ανάλογα με τη διοικητική διαίρεση, είναι ενδεικτικό της παθογένειας που καταταλαιπωρεί τον τόπο εδώ και χρόνια.
Γενικώς για τον τουρισμό και το μέλλον μπορεί ο καθένας ακόπως να θεωρητικολογεί, να απαιτεί υποδομές, να θέτει προϋποθέσεις και να επικαλείται σχέδια που κάποτε θα γίνουν. Πλην όμως ακόμη και αν όλα αυτά προωθούνται στην πράξη με τον πλέον σωστό και οργανωμένο τρόπο, απαιτούν χρόνια, χρήμα και πολιτικό προσωπικό με ανάλογες ικανότητες διαχείρισης των υποθέσεων της τοπικής κοινωνίας. Δεδομένων τούτων το καλοκαίρι που έρχεται θα αποτελέσει τεστ και για τις αντοχές της τοπικής οικονομίας, αλλά και για την ικανότητα των τοπικών επιχειρηματιών να αντιληφθούν ότι χρειάζεται η δική τους πρωτοβουλία για την αναστροφή της κατάστασης. Γιατί η περιοχή μπορεί να πλημμυρίσει από κόσμο (όπως έγινε και την περίοδο του Πάσχα) αλλά χωρίς αντίκρισμα στην κατανάλωση: Επιστροφή στο χωριό, ομπρέλα παρά θίν’ αλός, φρούτα, ψωμοτύρι, γιαούρτι, κεφτεδάκια και… πάει λέγοντας.
Εκ των πραγμάτων πλέον, σε μεγάλο βαθμό η κίνηση των καταστημάτων θα εξαρτηθεί από τις τιμές, την ποιότητα και την εξυπηρέτηση. Είναι κάτι το οποίο όλοι επαναλαμβάνουν εδώ και χρόνια, νομίζοντας όμως σε κάθε περίπτωση πως… αφορά τους άλλους. Τελικά αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία και ξεκινάει από τον καφέ για να φθάσει μέχρι το δωμάτιο. Οι νοοτροπίες χρόνων ασφαλώς δεν αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη και οι κακές εμπειρίες των επισκεπτών επηρεάζουν αρνητικά και τις επιχειρήσεις που προσπαθούν να κρατήσουν και να αναπτύξουν το τρίπτυχο που προαναφέρθηκε.
Ο τομέας τουριστικής υποστήριξης αποτελείται από ένα μεγάλο φάσμα επαγγελματικών δραστηριοτήτων και πέρα από κάθε αμφισβήτηση ήταν υπερβολικά διογκωμένος ακόμη και τις… καλύτερες εποχές. Η κρίση αποκαλύπτει ακόμη περισσότερο τις αδυναμίες του, θα οδηγήσει στο λουκέτο ένα μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων και θα πιέσει επικίνδυνα το σύνολο. Και όλη αυτή η ιστορία θα έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία. Από τον τρόπο αντίδρασης των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα θα εξαρτηθεί σε ένα βαθμό και το μέλλον του. Μπροστά στην κρίση κανένας δεν μπορεί να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια, ούτε να περιμένει άλλους να φέρουν τον πελάτη στο κατάστημά του.
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr
