Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων γνωρίζει ότι η έναρξη της Επανάστασης έγινε στις 25 Μαρτίου του 1821 και το λάβαρο της Επανάστασης σήκωσε ένας δεσπότης, ο οποίος δεν θυμάται να έχει συμβεί κάτι τέτοιο ούτε στα απομνημονεύματά του! Ως εθνική επέτειος γιορτάζεται δηλαδή μια μέρα που δεν έχει γίνει τίποτα σημαντικό, αλλά βόλευε στην οικοδόμηση ενός εθνικού μύθου! 

Υπάρχει λοιπόν μια κατασκευή τόσο για την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα, προκειμένου να στηριχθεί μια εθνική αφήγηση και το σημαντικότερο υπάρχει απόκρυψη του πώς τελικά η χώρα απελευθερώθηκε. Η πιο καθοριστική εξέλιξη στον απελευθερωτικό αγώνα είναι η Ναυμαχία του Ναβαρίνου, όπου ο συμμαχικός Στόλος (Γαλλίας, Ρωσίας, Μεγάλης Βρετανίας) βυθίζει τον τουρκοαιγυπτιακό και ξεκαθαρίζει πλέον ότι η Ελλάδα θα γίνει αυτόνομο κράτος και θα αποσυνδεθεί από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε σήμερα, αλλά εξακολουθούμε να την έχουμε στο περιθώριο γιατί χαλάει μια εθνικοπατριωτική αφήγηση που δεν βολεύει τους μπακαλιάρους των επισήμων. Δεν βολεύει δηλαδή να ομολογήσουμε ότι δεν απελευθερωθήκαμε μόνοι μας αλλά μας βοήθησαν καθοριστικά άλλοι. Μέχρι πότε θα κρύβουμε την πραγματική ιστορία και θα ποτιζόμαστε με μύθους, που το μόνο που εξυπηρετούν είναι θεωρίες συνωμοσίας της εθνικής μιζέριας και μοναξιάς;