Η πρόταση αυτή, όσο και άλλες που ακούστηκαν στα πλαίσια του διαλόγου για τη Βιώσιμη Αστική Ανάπτυξη της Καλαμάτας, δείχνει ότι υπάρχουν ιδέες και προτάσεις για αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου αλλά και του κέντρου. Η δημοτική αρχή δυστυχώς δεν έδωσε χώρο για την ανάπτυξη αυτών των προτάσεων μέσα από έναν μεγάλο διάλογο που θα κατέληγε σε ένα αποτέλεσμα είτε μέσα από διαγωνισμό, είτε από τοπικό δημοψήφισμα ή ακόμα καλύτερα από συνδυασμό και των δύο. 

Ο καθένας μας μπορεί να αντιληφθεί πόσο πιο ουσιαστική και αποτελεσματική θα ήταν αν είχε προηγηθεί με άνεση χρόνου η συζήτηση, είχαν κατατεθεί ολοκληρωμένες προτάσεις από μελετητές και επιλέγονταν δυο - τρεις ως επικρατέστερες λύσεις, οι οποίες θα θέτονταν για τελική έγκριση στους δημότες της Καλαμάτας. Με τον τρόπο αυτό θα υπήρχε αφενός τεχνοκρατική πληρότητα και αφετέρου θα αποφάσιζαν οι ίδιοι οι πολίτες περιορίζοντας τις αντιδράσεις από ομάδες συμφερόντων που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα. Η δημοτική αρχή δυστυχώς δεν τόλμησε. Aνεξάρτητα όμως από το τι θα γίνει με το τρέχον πρόγραμμα, καλό θα ήταν να μείνει ανοικτό το παράθυρο για συνολικές και ολοκληρωμένες παρεμβάσεις στο μέλλον. Ο διάλογος δεν μπορεί και δεν πρέπει να τερματιστεί γιατί είναι φανερό ότι μόλις άνοιξε.