Ηταν προφανές ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αποζημιωθούν οι ελαιοπαραγωγοί από την Ευρωπαϊκή Ενωση με το επιχείρημα της κλιματικής αλλαγής. Η αδυναμία αντιμετώπισης του δάκου δεν είναι ακραίο καιρικό φαινόμενο, αλλά φαινόμενο ακραίας ανικανότητας συγκεκριμένων δομών του κράτους και της περιφερειακής αυτοδιοίκησης.

Το αίτημα για αποζημίωση στην Ε.Ε. δεν αποτελούσε βέβαια αυταπάτη, αλλά στάχτη στα μάτια των παραγωγών. Αποσκοπούσε και πέτυχε να επιβάλει τη σιωπή για να μην αποδυναμωθεί τάχα το αίτημα για αποζημιώσεις. Μόνο τυχαίο δεν ήταν ότι λίγες μέρες πριν από τις εκλογές ο πρώην υπουργός Γεωργίας, με κάθε επισημότητα και με τις απαραίτητες παράτες, μας ενημέρωνε για το διάβημα που έκανε στον αρμόδιο επίτροπο με αντικείμενο την αποζημίωση των ελαιοπαραγωγών. Πουλούσαν ελπίδα μέχρι την τελευταία ώρα, επιβάλλοντας ταυτόχρονα τη σιωπή!

Οι καιρικές συνθήκες φέτος δεν ευνόησαν το δάκο, ενώ ταυτόχρονα υπήρχε καλύτερη προετοιμασία. Οι ψεκασμοί ξεκίνησαν έγκαιρα και τα πάντα μέχρι στιγμής είναι υπό έλεγχο σε σχέση με τις δακοπροσβολές. Επειδή όμως φέτος δεν υπάρχει πρόβλημα, δεν σημαίνει ότι πρέπει να υπάρξει και εφησυχασμός, γιατί κανείς δεν ξέρει ποιες θα είναι οι καιρικές συνθήκες την άνοιξη. Τη νέα χρονιά θα πρέπει να γίνει αντίστοιχη κινητοποίηση και προετοιμασία με τη φετινή, ενώ ταυτόχρονα χρειάζεται ο σχεδιασμός και η υλοποίηση ενός νέου συστήματος δακοπροστασίας.

Οι βαριές γραφειοκρατικές διαδικασίες θα πρέπει να αντικατασταθούν από ευελιξία που θα οδηγεί σε άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις. Η αλλαγή στον τρόπο καλλιέργειας με τις πυκνές φυτεύσεις, αλλά και οι νέες κλιματολογικές συνθήκες, επιβάλλουν προσαρμογές και ευελιξία. Οι μακρόσυρτες διαγωνιστικές διαδικασίες του Δημοσίου και τα διαβήματα δεν προστατεύουν το εισόδημα των παραγωγών, ενώ οι αποζημιώσεις δεν είναι πλέον εύκολες. Οι αυταπάτες και τα παραμύθια τελείωσαν.