Το πρώτο ζήτημα που τίθεται έχει να κάνει με την αντίληψη κάποιων στο ΚΙΝΑΛ, οι οποίοι θεωρούν ότι ο επικεφαλής μιας αυτοδιοικητικής παράταξης πρέπει να ακολουθεί τις αποφάσεις των κομματικών οργάνων. Είναι η αντίληψη που δικαιώνει αυτούς που θεωρούν ότι το ΚΙΝΑΛ μετατρέπεται σε ΚΚΕ του κέντρου. Το δεύτερο ζήτημα έχει να κάνει με το ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να υπαγορεύσουν το τι θα κάνει ο Μπουντρούκας στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Πού βρίσκονταν την περίοδο Τατούλη; Τι ακριβώς έκαναν στη μάχη των περιφερειακών εκλογών; Οσοι γνωρίζουμε την τοπική ανθρωπογεωγραφία ξέρουμε πάρα πολύ καλά το ρόλο τους, και τότε και τώρα, κι αυτό το ξέρει και το διακηρύσσει και ο ίδιος ο Μπουντρούκας. Η κοροϊδία πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει, ας μην θεωρούν τους υπόλοιπους αφελείς.

Το ΚΙΝΑΛ είναι ένα μόρφωμα που δεν έχει στρατηγική για το παρόν και το μέλλον της Πελοποννήσου αλλά και της χώρας συνολικά. Τρέφεται από τα σύμβολα του παρελθόντος, αναπαράγοντας τσιτάτα και σχήματα που έχουν από ελάχιστη έως μηδενική σχέση με την πραγματικότητα. Το ΚΙΝΑΛ έχει ταυτόχρονα και πρόβλημα ηγεσίας, κεντρικά και τοπικά. Αυτό δεν περιμέναμε βέβαια την ιστορία με τον Μπουντρούκα για να το διαπιστώσουμε, απλώς επιβεβαιώνεται ότι κεντρικό πεδίο ενδιαφέροντος είναι οι ρόλοι και οι θέσεις. Οι έχοντες αφωνία για τα προβλήματα της περιοχής και για πολιτικές που πρέπει ή δεν πρέπει να εφαρμοστούν, εμφανίζονται μόνο για να μοιράσουν τιμάρια εξουσίας ή για να συνταχθούν πίσω από πρόσωπα και τις επιλογές τους. Τα πολιτικά προβλήματα όμως δεν λύνονται με κομματικές σφραγίδες και επιβολές ποινών. Λύνονται με τη δημιουργία πολιτικών γεγονότων, όχι παραπολιτικών σχολίων.