Ο περιορισμός των μεταναστευτικών ροών και η αποσυμφόρηση των νησιών δεν είναι κυβερνητική, αλλά εθνική προτεραιότητα. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να κλείνουμε τα μάτια και να αδιαφορούμε για ένα τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συμπατριώτες μας στα νησιά, επικαλούμενοι ευαισθησίες αλληλεγγύης ή εθνικο-τοπικού συμφέροντος. Δεν μπορούμε να δηλώνουμε πατριώτες έτοιμοι να θυσιαστούμε για την πατρίδα, αλλά να αρνούμαστε να αναλάβουμε ένα μέρος του φορτίου που κουβαλούν οι συμπατριώτες μας στα νησιά.

Η εθνική διάσταση του προβλήματος είναι αναγκαίο να τονιστεί, για να περιοριστεί το φαινόμενο του λαϊκισμού που φουντώνει μέσα από τον τοπικισμό. Χρειάζεται να μπει ένα τέλος στην αθλιότητα της πολιτικής εκμετάλλευσης ενός προβλήματος που έχει εθνικές διαστάσεις. Επιβάλλεται η πολιτική απομόνωση των φωνών του διχασμού με πρόσχημα «το καλό» της κάθε τοπικής κοινωνίας. Είναι φανερό ότι κατά της έλευσης μεταναστών φωνάζουν κοινοί πολιτικοί απατεώνες, που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το φόβο των πολιτών για να στηρίξουν πολιτικές καριέρες. Αρκετά όμως με τους λαϊκιστές, ιστορικά τους έχει πληρώσει πολύ ακριβά αυτή η χώρα.

Η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει με αποφασιστικότητα στην άμεση αποσυμφόρηση των νησιών. Αυτό επιτάσσει το εθνικό συμφέρον. Να μη διστάσει να συγκρουστεί σκληρά με τους «πατριώτες του καφενείου». Ο πατριωτισμός εκφράζεται όταν βάζεις πλάτη για να λυθεί ένα εθνικό πρόβλημα, όχι όταν κάνεις τον μαχαλόμαγκα ζητώντας το πρόβλημα να μεταφερθεί στην αυλή του διπλανού. Από τζάμπα μάγκες και πατριώτες του γλυκού νερού χορτάσαμε. Ο πατριωτισμός αλλά και η αλληλεγγύη εκφράζονται έμπρακτα στα δύσκολα, όταν δηλαδή πρέπει κι εσύ κάτι να θυσιάσεις ή να προσφέρεις.