Άλλη μια δύσκολη χρονιά για την ανοιξιάτικη πατάτα που καλλιεργείται στην ευρύτερη περιοχή Καλαμάτας - Μεσσήνης. Η κακή περσινή χρονιά οδήγησε σε μικρότερες φυτεύσεις, αλλά και πάλι η τιμή κινείται σε χαμηλά επίπεδα. Η χαμηλή ζήτηση λόγω κορονοϊού και μειωμένης κατανάλωσης στην εσωτερική αγορά από τη μία πλευρά, σε συνδυασμό με την ύπαρξη μεγάλων ποσοτήτων πατάτας εισαγωγής από την άλλη, έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό πλαίσιο στην αγορά του συγκεκριμένου προϊόντος που παίρνει πλέον μόνιμα χαρακτηριστικά. Η συγκυρία με την πανδημία του κορονοϊού προφανώς και επιδείνωσε την κατάσταση, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα. Δεν είναι η πρώτη φορά που η πατάτα της περιοχής μένει στα αζήτητα και «βγαίνει» με τιμές κάτω του κόστους, έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν και είναι βέβαιο πως θα ξανασυμβεί στο μέλλον εάν δεν υπάρξουν αλλαγές σε όλα τα επίπεδα παραγωγής και εμπορίας του προϊόντος.

Η ανοιξιάτικη πατάτα της περιοχής μέχρι τώρα απορροφάται κατά κύριο λόγο στην εσωτερική αγορά, με επίκεντρο την περίοδο των γιορτών του Πάσχα. Το κόστος παραγωγής είναι αρκετά υψηλό και ελάχιστα ανταγωνιστικό έναντι άλλων χωρών, όπως η Κύπρος και η Αίγυπτος. Το προϊόν θα μπορούσε να απορροφηθεί από την εσωτερική αγορά με ικανοποιητική τιμή για τον παραγωγό μόνο με την επιβολή απαγορεύσεων εισαγωγών. Οι απαγορεύσεις από χώρες της Ε.Ε. όπως η Κύπρος είναι αδύνατες, ενώ και οι περιορισμοί από τρίτες χώρες όπως η Αίγυπτος εξαιρετικά πολύπλοκοι. Σε κάθε περίπτωση και για να κινούμαστε στα πλαίσια του πραγματικού και της μεγάλης εικόνας, η οικονομία στην οποία λειτουργεί η χώρα δεν μπορεί να κινηθεί με απαγορεύσεις και προστατευτισμό.

Αντιλαμβανόμαστε ότι το εύκολο είναι να λες στους παραγωγούς ότι πρέπει να απαγορευτούν οι εισαγωγές, αυτό όμως δεν υπάρχει και καλό είναι να σταματήσουν όλοι να σπεκουλάρουν στην ανάγκη των ανθρώπων του μόχθου. Η καλλιέργεια για να μην εγκαταλειφθεί πρέπει να γίνει ανταγωνιστική. Υπάρχει ανάγκη να επικεντρωθούν όλοι στο πώς μπορεί αυτό να συμβεί. Χρειάζονται δηλαδή αλλαγές  που θα αφορούν στη μείωση του κόστους παραγωγής, στην ποιοτική πιστοποίηση του προϊόντος και στη διακίνηση από το χωράφι στο ράφι. Ο καταναλωτής θα πάρει το προϊόν που θα βρει στη χαμηλότερη τιμή όταν αυτό είναι ανώνυμο και… χύμα. Ωραία η μάχη με τους ανεμόμυλους των εισαγωγών, αλλά η πραγματική μάχη είναι στο επίπεδο του ανταγωνισμού, δηλαδή στο ράφι.