Μετά κόπων και… βασάνων ιδρύθηκαν και στη Μεσσηνία 2 πειραματικά σχολεία. Από τη νέα σχολική χρονιά το 10ο Δημοτικό και το 7ο Γυμνάσιο Καλαμάτας θα λειτουργούν ως πειραματικά. Η εξέλιξη αυτή είναι αναμφίβολα θετική, αλλά δείχνει ταυτόχρονα πόσο δύσκολο είναι να προχωρήσουν ορισμένα πράγματα στο χώρο της εκπαίδευσης. Να σημειώσουμε εδώ ότι στο Νομό Μαγνησίας -τόπο εκλογής της υφυπουργού Παιδείας Ζέτας Μακρή- δημιουργήθηκαν 4 πειραματικά σχολεία και 2 πρότυπα, ενδεικτικό του ότι η υπουργός έβαλε πλάτη για να καμφθούν αντιστάσεις και να δημιουργηθούν νέες δομές στην εκπαίδευση.

Τα πειραματικά και τα πρότυπα σχολεία προφανώς και δεν είναι το μεγάλο βήμα στον τομέα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά είναι μια αρχή, προκειμένου να ταραχτούν τα λιμνάζοντα νερά. Είναι το πρώτο βήμα για να αλλάξουν τα πράγματα στην εκπαίδευση. Το σημαντικότερο που επιτυγχάνεται είναι η εισαγωγή, με δυναμικό πλέον τρόπο, μέσα από τα πειραματικά και τα πρότυπα σχολεία της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών. Δυστυχώς μιλάμε ακόμα για τα αυτονόητα σε αυτή τη χώρα, όπως η αξιολόγηση. Υπάρχουν αντιδράσεις στο να προωθηθούν δομές και διαδικασίες, οι οποίες ακολουθούνται εδώ και χρόνια σε όλα τα αξιόλογα εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου. Εμείς εξαντλούμε τη συζήτηση στην ανάγκη για περισσότερους διορισμούς και λιγότερους μαθητές στην τάξη, λες και αυτό είναι το μοναδικό πρόβλημα και όχι το τι γίνεται μέσα στην τάξη και τι προσφέρει ο κάθε εκπαιδευτικός στους μαθητές. Να διορίσουμε, αλλά να μην αξιολογήσουμε; Να πληρώσουμε, αλλά να μην αποτιμήσουμε; Αυτά δεν γίνονται πουθενά στον κόσμο και σε κανέναν εργασιακό κλάδο.

Τα σχολεία δεν πρόκειται να αλλάξουν αν δεν εφαρμοστεί σε όλα τα επίπεδα η αξιολόγηση που θα οδηγήσει στο να συζητηθούν όλες οι αδυναμίες. Να αναδειχθούν και τα κτηριακά ζητήματα και οι ελλείψεις σε υλικά και μέσα, αλλά το κυριότερο να τεθούν τα ζητήματα στο περιεχόμενο και στην ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης. Τα πειραματικά σχολεία πρέπει να πετύχουν και να αποτελέσουν σύντομα το πρότυπο για όλα τα σχολεία. Η εκπαίδευση χρειάζεται να συνδεθεί με τον πραγματικό κόσμο της παραγωγής και της γνώσης και αυτό δεν μπορεί να καθυστερεί άλλο.