Ο αριθμός των κρουσμάτων κορονοϊού στη Μεσσηνία, και κυρίως η αύξηση των νοσηλευόμενων στο Νοσοκομείο Καλαμάτας, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για εφησυχασμό. Η χαλαρότητα του καλοκαιριού έχει οδηγήσει στην υποτίμηση του κινδύνου και στην ψευδαίσθηση ότι η νόσηση δεν θα έχει σοβαρές συνέπειες, ειδικά στις μικρότερες ηλικίες. Όσοι καταλήγουν στην κλινική του νοσοκομείου έχουν βεβαίως εντελώς διαφορετική άποψη, αλλά η διαπίστωση έρχεται καθυστερημένα. Η σκληρή πραγματικότητα των γεγονότων δείχνει ότι ο κορονοϊός δεν είναι μια απλή ίωση, αλλά μια ασθένεια η οποία θέτει σε κίνδυνο τη ζωή πολλών ανθρώπων, ενώ η θεραπεία είναι μακρά και επίπονη.

Η Μεσσηνία πριν το καλοκαίρι είχε καλά επιδημιολογικά χαρακτηριστικά, αλλά τώρα βρίσκεται πολύ κοντά στα «κόκκινα». Με αυτά τα επιδημιολογικά δεδομένα δύσκολα θα ανοίξουν σχολεία το Σεπτέμβριο, ενώ οι εσωτερικοί χώροι σε καφέ και εστίαση δεν μπορούν να ανοίξουν χωρίς τη λήψη σοβαρών και αυστηρών μέτρων. Η αύξηση των εμβολιασμών σε τοπικό επίπεδο είναι αυτό που θα πρέπει να συμβεί το επόμενο διάστημα, έτσι ώστε να χτιστεί γραμμή άμυνας που θα επιτρέψει τη λειτουργία οικονομίας και κοινωνίας. Είναι πολλοί αυτοί που έχουν αφήσει τον εμβολιασμό για το Σεπτέμβριο... στη λογική του «κάτσε να δούμε τι θα γίνει». Ο Σεπτέμβριος όμως είναι πλέον... εδώ, και δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες παρατάσεις κι αναβολές: Αυτοί που το σκέφτονται θα πρέπει άμεσα να σπεύσουν.

Χρειάζεται να γίνει κατανοητό από όλους ότι, όπως πάμε, η τοπική οικονομία και κοινωνία δεν πρόκειται να επανέλθουν σε κανονικότητα. Έχουν εξαντληθεί δε όλα τα περιθώρια πειθούς αλλά και αναμονής. Είναι πλέον αναγκαία η λήψη μέτρων, έμμεσων και άμεσων, που θα καθιστούν αναγκαίο τον εμβολιασμό για όποιον επιθυμεί να συμμετάσχει στο οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της περιοχής. Κανένας δεν μπορεί να υποχρεώσει κανέναν να αποτελέσει μέλος της κοινωνίας – αλλά αυτοί που επιλέγουν ατομικές συμπεριφορές, μπορούν υπερηφάνως να κάτσουν σπίτι τους!