Οκτώ έργα του Δήμου Καλαμάτας κινδυνεύουν να απενταχθούν από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα (2014-2020) της Περιφέρειας μιας και το πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκούς πόρους (ΕΣΠΑ) κλείνει. Πρόκειται για σημαντικά έργα υποδομής της Καλαμάτας, όπως οι αναπλάσεις της πλατείας 23ης Μαρτίου και της Αναγνωσταρά και για κοινωνικές δράσεις, όπως η συγκρότηση του Κέντρου Κοινότητας (κυρίως για Ρομά), το Κέντρο Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας για ΑμΕΑ, το Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΚΗΦΗ), το πρόγραμμα προληπτικής τηλεϊατρικής για καρδιαγγειακά νοσήματα, το Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών Θυμάτων Βίας και η επέκταση στο Δημοτικό Σχολείο-Νηπιαγωγείο του Άρι.

Τα έργα και οι δράσεις που κινδυνεύουν να χαθούν είναι πολλά και οι δικαιολογίες δεν επαρκούν, αντίθετα πιστοποιούν το τεράστιο έλλειμμα στην αξιοποίηση των ευκαιριών. Δεν γνωρίζουμε αν το έλλειμμα είναι περισσότερο διαχειριστικό - γραφειοκρατικό ή πολιτικού συντονισμού και προσώπων, η ουσία είναι ότι χάνονται πόροι, οι οποίοι δεν μπορούν να αναπληρωθούν. Κάποια από τα έργα θα ενταχθούν προφανώς στο επόμενο χρηματοδοτικό πρόγραμμα της Περιφέρειας, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χάθηκαν τα χρήματα, απλώς θα γίνουν σε βάρος άλλων έργων και δράσεων που θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν.

Ο κατάλογος των “προβληματικών” έργων του Δήμου Καλαμάτας δεν περιλαμβάνει  δυστυχώς μόνο αυτά τα έργα που έχουν ενταχθεί στο ΠΕΠ αλλά πολλά ακόμα. Από το Ανοικτό Θέατρο έως τον αγωγό ύδρευσης και από τις αναπλάσεις της Υπαπαντής μέχρι αυτή της Ναυαρίνου γεμίζει ο κατάλογος των προβληματικών και σε διαρκή παράταση έργων. Οι ευθύνες είναι προφανείς και αυταπόδεικτες. Οι δικαιολογίες δεν αρκούν και η δουλειά των πολιτικών δεν είναι να κλαψουρίζουν για τις ευθύνες των άλλων, αλλά να δίνουν λύσεις. Να προχωρούν τα πράγματα μπροστά και να μην χάνονται πόροι. Αυτό βεβαίως προϋποθέτει συστηματική δουλειά και διαρκή προσπάθεια. Το πρόβλημα όμως είναι ότι αρκετοί πλέον αιρετοί θεωρούν δουλειά το να γυρνούν από βάφτιση σε κηδεία και από εκεί σε γάμο!