Η διαρκής συντήρηση και η βελτίωσή του μπορούν να το καθιστούν κατά το δυνατόν ασφαλές. Το κόψιμο χορταριών και βάτων από τις άκρες για να αποκαθίσταται η ορατότητα αλλά και το μέγιστος πλάτος του, η ασφαλτόστρωση σημείων που υπάρχουν φθορές και βέβαια η σήμανση και η διαγράμμιση είναι τα βασικά που θα πρέπει να γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Στα πλαίσια αυτά οι εργολαβίες της Περιφέρειας για έργα συντήρησης στο οδικό δίκτυο του νομού είναι επιβεβλημένη και αξιέπαινη. Δεν έχουμε όμως καταλάβει γιατί, για παράδειγμα, δεν γίνεται μια ενιαία εργολαβία για όλο το τμήμα του δρόμου Τσακώνα - Κυπαρισσία - όρια νομού με Ηλεία αλλά δύο; Να σημειωθεί επιπρόσθετα ότι το τμήμα από Κυπαρισσία μέχρι όρια νομού έχει πρόσφατη διαγράμμιση, ενώ από Κοπανάκι μέχρι Τσακώνα ο δρόμος είναι σε κακά χάλια χωρίς διαγράμμιση και με πολλές φθορές. Ποιος ο λόγος της κατάτμησης ενός ουσιαστικά οδικού άξονα σε δύο εργολαβίες; Υπάρχει κάποια εξήγηση ή είναι στα πλαίσια της λογικής Σπίρτζη  περισσότερα κομματάκια για να “βολευτούν” όλοι οι ενδιαφερόμενοι;