Τα πανηγύρια αυτά κάποτε ήταν χώροι αγορών σχεδόν για όλο το χρόνο. Αποτελούσαν τα πολυκαταστήματα της υπαίθρου, που εκεί οι επαρχιώτες καταναλωτές έβρισκαν τα πάντα και κυρίως φτηνά εκτός μόδας ρούχα και παπούτσια. Ηταν την περίοδο που στην ύπαιθρο οι χωρικοί ψώνιζαν στο πανηγύρι ό,τι έβρισκαν για να ντύσουν φτηνά τον εαυτό τους και τα παιδιά τους.

Η υπενθύμιση αυτή είναι απαραίτητη γιατί τα τελευταία χρόνια έχουν ορισμένοι χάσει το μέτρο και ωραιοποιώντας το παρελθόν θα πιστέψουμε σε λίγο ότι παλιά στα χωριά “έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα”, αλλά μια ύποπτη συνωμοσία των πολιτικών και των ξένων πρακτόρων τα άδειασε!

Η αλήθεια όμως είναι ότι η φτώχεια και η ανέχεια οδήγησε τους ανθρώπους στις πόλεις. Οι αγρότες είδαν άσπρη μέρα όταν τα προϊόντα τους βρήκαν αγορές στην Ε.Ε. και απέκτησαν ταυτόχρονα τη δυνατότητα να αποκτούν τεχνολογικά εργαλεία, σπόρους και φυτοφάρμακα. Τα πανηγύρια μένουν για να μας θυμίζουν την ύπαιθρο του χθες. Τώρα έχουν περισσότερο φολκλορικό και εθιμικό χαρακτήρα, αλλά καλό θα είναι να θυμόμαστε ότι κάποτε αυτές οι παράγκες ήταν τα εμπορικά που ψώνιζαν πολλά παιδιά του νομού για τη νέα σχολική χρονιά.