Οι αγορές δεν κατακτώνται με ένα χαρτί υπηρεσίας το οποίο φέρει μια σφραγίδα που πιστοποιεί το ένα ή το άλλο. Αυτό λειτουργεί προσθετικά πάνω σε ένα προϊόν ιδιωτικής ετικέτας στο οποίο οι καταναλωτές αναγνωρίζουν συγκεκριμένες γευστικές και ποιοτικές αξίες. Η διευκρίνιση αυτή είναι θεωρούμε σημαντική γιατί κάποιοι καλλιεργούν στην κοινωνία την ψευδαίσθηση ότι αρκεί το χαρτί για να κατακτηθούν οι αγορές.

Φτάνουμε τώρα στο μέγα ζήτημα των διεθνών εμπορικών συμφωνιών. Τη δασμολογική πολιτική δηλαδή που ακολουθείται σε κάθε κράτος για προϊόντα άλλων κρατών. Το βασικό ζήτημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η άρση των δασμολογικών περιορισμών σε αμφότερα προϊόντα προκειμένου να γίνει πιο προσιτή και ανταγωνιστική η πώληση ενός προϊόντος.

Οσα πιστοποιητικά και να διατηρηθούν αν δεν μειωθεί ο δασμολογικός περιορισμός μέσα από εμπορική συμφωνία ούτε ένα κιλό δεν πρόκειται να πωληθεί στη συγκεκριμένη αγορά. Αυτά όλα προϋποθέτουν δηλαδή ανοικτές αγορές και διακίνηση προϊόντων στο ελεύθερο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Το να πιστεύεις ότι η λύση είναι η έξοδος από την Ε.Ε. και το ευρώ, να έχεις αρνητική στάση απέναντι στις ιδιωτικές επιχειρήσεις και να κλαις για την εμπορική συμφωνία της Ε.Ε. με την Νότια Αφρική είτε τρέφεις αυταπάτες είτε υποκρίνεσαι.