Το ίδιο χρονικό διάστημα, στη Μεσσηνία αναμένεται να ξεκινήσουν, εκτός απροόπτου, οι ουσιαστικές εργασίες για τον δρόμο Καλαμάτα - Πύλος - Μεθώνη και να ληφθούν, μετά από μεγάλη καθυστέρηση, οι αποφάσεις για τη χάραξη και τη χρηματοδότηση του Πύργος - Καλό Νερό - Τσακώνα. Πριν πενήντα χρόνια, η υλοποίηση αυτών των αναγκαίων έργων θα σκορπούσε χαμόγελα αισιοδοξίας και θα προσέλκυε τα βλέμματα επενδυτών από όλο τον κόσμο. Το 2023, όμως, η υλοποίηση όλων αυτών των έργων ενδέχεται να προσθέσει στην κυβέρνηση το ίδιο πρόσημο που πρόσθεσε στην κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη η ολοκλήρωση των μεγάλων έργων της Αττικής Οδού, του μετρό της Αθήνας και της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου. Η υλοποίηση εκείνων των έργων δεν ανέκοψε τη φθίνουσα δημοτικότητα της κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη, αν και κανένας πλέον δεν αμφιβάλλει για τη χρησιμότητά τους. Κανένας δεν αμφιβάλλει ούτε σήμερα για τη χρησιμότητα του δρόμου Πάτρα - Πύργος. Ελάχιστοι, όμως, προσδοκούν ότι θα συμβάλει στην οικονομία όσο προσδοκούσαν όσοι ονειρεύτηκαν πριν πολλές δεκαετίες τον δυτικό οδικό άξονα της Ελλάδας, που θα συνδέει την Πελοπόννησο με την Ευρώπη. Ε

ιλικρινά, δεν έχω καμία πρόθεση να μειώσω ένα έργο που έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί τουλάχιστον είκοσι χρόνια νωρίτερα. Θέλω, όμως, να επισημάνω πως ο δυτικός άξονας δεν είναι πλέον «game changer» για την Πελοπόννησο. Έτσι κι αλλιώς, ελάχιστοι Ιταλοί και Γερμανοί θα διασχίσουν με αυτοκίνητο χιλιάδες χιλιόμετρα για να κάνουν διακοπές στη Μεσόγειο. Οι περισσότεροι από αυτούς θα προτιμήσουν τις πτήσεις από κάποιο αεροδρόμιο της πατρίδας τους, για να έρθουν στην Πελοπόννησο. Ταυτόχρονα, μάλλον είναι λιγότερα τα (αγροτικά κυρίως) προϊόντα που θα εξαχθούν από τη Νότια Πελοπόννησο στις αγορές της Κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης. Ακόμα και οι ενδοπεριφερειακές μετακινήσεις δεν πρόκειται να είναι υψηλές εξαιτίας τόσο της δημογραφικής συρρίκνωσης και γήρανσης όσο και της ακριβής τιμής των καυσίμων και των διοδίων. Προφανώς, θα αυξηθεί ο αριθμός των οδικών ταξιδιών μεταξύ Πάτρας και Καλαμάτας, αλλά η μεταβολή αυτή ούτε θα συμβάλει στην ενοποίηση της κατακερματισμένης αγοράς της διοικητικά διχοτομημένης Πελοποννήσου, ούτε θα προσθέσει αξιοσημείωτη αξία στις τοπικές οικονομίες.

Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από τον χρόνο ολοκλήρωσης των οδικών αξόνων της Πελοποννήσου, η μόνη επένδυση που μπορεί να αλλάξει την Πελοπόννησο είναι η παραχώρηση και ο εκσυγχρονισμός του Αερολιμένα Καλαμάτας. Δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηριχθεί ότι ο ανάδοχος της παραχώρησης κρατά στα χέρια του το μέλλον της Πελοποννήσου. Αν ο Αερολιμένας Καλαμάτας αναδειχθεί σε διεθνή πύλη εισόδου της Πελοποννήσου, θα δώσει ανάσα στον τουρισμό και αγοραστές στα προϊόντα του πρωτογενούς τομέα. Αν, αντιθέτως, η επιβατική κίνηση παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα για τις δυνατότητες της Πελοποννήσου, τότε ο Αερολιμένας Καλαμάτας θα γίνει η πύλη της μεγάλης φυγής των Μεσσηνίων για την Ευρώπη.

lathanasis@yahoo.gr