Αξίζει όμως να μπει σε πραγματικό πλαίσιο, μακριά από εύκολους πανηγυρισμούς ή απόλυτες κρίσεις για την αποτελεσματικότητα των δημοτικών αρχών. Το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του 2011 –νόμος του κράτους εδώ και δεκατέσσερα χρόνια– προβλέπει συνολικές επεκτάσεις 6.054 στρεμμάτων μόνο στο Δημοτικό Διαμέρισμα Καλαμάτας. Η σύμβαση που υπεγράφη τώρα αφορά μόλις 440 στρέμματα. Και, για να είμαστε τίμιοι απέναντι στα γεγονότα, το ΓΠΣ του 2011 βασίστηκε σε προβλέψεις για τον μόνιμο πληθυσμό και την τουριστική κίνηση του… 2024. Με άλλα λόγια, οι παραδοχές του έχουν ήδη ξεπεραστεί. Η ανάγκη αναθεώρησης του ΓΠΣ, αλλά και συνολικά του χωροταξικού σχεδιασμού και του άρθρου 24 του Συντάγματος, είναι μεγάλη συζήτηση και θα μας απασχολήσει σε επόμενο άρθρο.
Σε κάθε περίπτωση, η πολεοδομική επέκταση στην Ανατολική Παραλία είναι αναγκαία. Δεν αρκεί όμως για να λύσει τα προβλήματα στέγης ούτε να καλύψει την έλλειψη ξενοδοχειακών κλινών που πιέζει όλο και περισσότερο την πόλη. Για μια μεσομακροπρόθεσμη λύση απαιτείται νέο ΓΠΣ, με καθαρές προβλέψεις και επέκταση και δυτικά του ποταμού Αρι. Και για μια βραχυπρόθεσμη ανακούφιση χρειάζεται ενεργοποίηση του κενού οικιστικού αποθέματος σε όλο το πολεοδομικό συγκρότημα, σε συνδυασμό με πυκνά δρομολόγια τρένου προς Μεσσήνη, Θουρία, Μικρομάνη, Αρι, Βαλύρα, Μελιγαλά και Διαβολίτσι. Η κατοικία δεν λύνεται μόνο με νέο σχέδιο πόλης· λύνεται και με καλύτερη πρόσβαση στον υπάρχοντα χώρο.
Για την Ανατολική Παραλία, το ελπιδοφόρο θα ήταν οι μελέτες να ολοκληρωθούν χωρίς ενστάσεις και προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ώστε το 2030 να ξεκινήσει η διάνοιξη του ανατολικού τμήματος της οδού Κρήτης . Υπενθυμίζεται ότι ο διαγωνισμός για τη σύμβαση που υπογράφτηκε προχθές προκηρύχθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020. Το συμπέρασμα είναι αυτονόητο: οι καλές προθέσεις δεν αρκούν και ο χρόνος εξακολουθεί να κυλά σε βάρος της Καλαμάτας.
