Το βούλευμα ανατρέπει τα μέχρι τώρα δεδομένα, καθώς αποφαίνεται ότι η αίτηση του Κουφοντίνα που στηρίχθηκε στις επιεικέστερες διατάξεις περί υφ' όρον απόλυσης του Ποινικού Κώδικα που ίσχυε πριν από την ψήφιση του νέου Π.Κ. (επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το 2019), πρέπει να απορριφθεί.
Ο πολυισοβίτης της 17 Νοέμβρη με βάσει τις ισχύουσες διατάξεις, ζητούσε να αποφυλακιστεί έχοντας συμπληρώσει στις φυλακές (στις 5 Σεπτέμβρη 2021), 19 χρόνια πραγματικής έκτισης ποινής και 8 χρόνια ευεργετικής έκτισης ποινής, δλδ κάνοντας μεροκάματα.

Η αίτηση στηρίζεται στον Ποινικό Κώδικα που ίσχυε πριν από την ψήφιση του νέου Π.Κ. (επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ), με το αιτιολογικό ότι εφαρμόζεται πάντα ο ευεργετικότερος για τον κατηγορούμενο νόμος. Έτσι ο παλιός Π.Κ. προέβλεπε ότι δικαίωμα αιτήματος αποφυλάκισης θεμελιώνεται για όλους τους ισοβίτες ύστερα από 16 ή 19 χρόνια έκτισης ποινής.

Δεν αναφέρεται σε πολυισοβίτες ο παλιός κώδικας, λένε οι δικαστές

Η κρίση του εισαγγελέα ωστόσο άλλα και των δικαστών είναι διαφορετική, καθώς, όπως υποστηρίζουν, ο παλιός κώδικας αναφερόταν σε περιπτώσεις καταδικασμένων σε μια φορά ισόβια κάθειρξη και όχι σε πολυισοβίτες. Μάλιστα αναφέρουν ότι υπάρχει κενό νόμου για τους πολυισοβίτες στον προηγούμενο Ποινικό Κώδικα, το οποίο καλυπτόταν νομολογικά από τα δικαστήρια. Το κενό μάλιστα, όπως αναφέρεται, καλύφθηκε από τον νέο Ποινικό Κώδικα του 2019 που ψηφίστηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπου αναφέρεται ότι οι πολυϊσοβίτες μπορούν να ζητήσουν την υφ' όρων απόλυσή τους στα 25 χρόνια (άρθρο 105Β παρ. 6 ΠΚ).

Οι δικαστές θεωρούν μάλιστα πως αυτή η ρητή αναφορά περί δικαιώματος να αποφυλακιστούν με όρους οι πολυισοβίτες στα 25 χρόνια, καλύπτει το «κενό νόμου», όπως το περιγράφουν. Λένε μάλιστα πως «νομολογιακά γινόταν δεκτό ότι στην περίπτωση αυτή (σ.σ του πολυισοβίτη) ο κρατούμενος μπορούσε να απολυθεί υπό όρο εάν είχε εκτίσει πραγματικά ποινή 19 ετών και ευεργετικώς (σ.σ με μεροκάματα) υπολογισθείσα 25 ετών…» όμως πλέον το θέμα λύνεται ρητά με την πρόβλεψη του νέου Ποινικού Κώδικα του 2019.

«Η γενική αρχή της εφαρμογής της επιεικέστερης διάταξης εφαρμόζεται μόνο αναφορικά με διατάξεις νόμων και όχι μεταξύ διάταξης νόμου και ευμενέστερης νομολογιακής αντιμετώπισης όταν υφίσταται κενό δικαίου», καταλήγουν οι δικαστές.

Πηγή: ethnos.gr