σημειώνοντας ότι η ΓΣΕΕ υπερασπίστηκε με νομικά επιχειρήματα ότι οι προσαυξήσεις των τριετιών δεν έχουν καταργηθεί, «αφού η αρμοδιότητα του υπουργού Εργασίας να καθορίζει τον κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο οριοθετήθηκε νομοθετικά και αφορά μόνο στο ελάχιστο ποσό αναφοράς (κατώτατος μισθός και κατώτατο ημερομίσθιο), χωρίς να θιγούν οι διατάξεις των προσαυξήσεων των τριετιών, οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν κανονικά. Η αναφορά του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου ως μιας μοναδικής αξίας (ποσού) αναφοράς έχει το νόημα ότι με τη διαδικασία αυτή δεν θίγονται όλες οι άλλες παροχές (τριετίες, επίδομα γάμου, κλπ), που καθορίζονται από τον νόμο ή από άλλη πηγή, το ύψος των οποίων καθορίζεται ως ποσοστό επί του μοναδικού ποσού αναφοράς. Μεταξύ των παροχών αυτών που δεν εθίγησαν είναι και οι προσαυξήσεις, λόγω προϋπηρεσίας (τριετιών)».
Συγκεκριμένα, η ΓΣΕΕ αναφέρει στην ανακοίνωσή της τα εξής: «Ο ΣΕΒ και άλλες εργοδοτικές ενώσεις ζήτησαν την ακύρωση της από 18-2-2019 εγκυκλίου του υπουργείου Εργασίας, με την οποία δίνονταν οδηγίες για την εφαρμογή της υπουργικής απόφασης για τον καθορισμό του νέου τότε κατώτατου μισθού και ημερομισθίου στα 650,00 ευρώ και 29,04 ευρώ, αντίστοιχα. Στην εγκύκλιο αυτή αποτυπωνόταν και το ισχύον νομικό πλαίσιο για τις τριετίες. Οι εργοδοτικές ενώσεις υποστήριξαν ότι οι νομοθετικές διατάξεις για τις τριετίες, που, εκτός των άλλων, αποτέλεσαν επί σειρά ετών περιεχόμενο των Εθνικών Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, έχουν καταργηθεί.
Η ΓΣΕΕ με άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις όρθωσαν ανάχωμα υπεράσπισης των επιδομάτων τριετιών στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με σκοπό να επιβεβαιωθεί η ισχύς τους, ώστε να μην επέλθει χειροτέρευση των μισθολογικών όρων εργασίας μεγάλου αριθμού εργαζομένων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό. Επισημαίνουμε ότι αντικείμενο της δίκης ήταν οι προσαυξήσεις των τριετιών για προϋπηρεσία συμπληρωμένη μέχρι την 14η-2-2012, γιατί, όπως είναι γνωστό, οι προσαυξήσεις των τριετιών που συμπληρώνονται, μετά την 14η-2-2012, έχουν ανασταλεί με τα νομοθετικά μέτρα του 2ου μνημονίου, έως ότου η ανεργία διαμορφωθεί σε ποσοστό κάτω του 10%.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε ως απαράδεκτη την αίτηση ακύρωσης του ΣΕΒ, με το σκεπτικό ότι η προσβαλλόμενη ερμηνευτική εγκύκλιος στερείται εκτελεστού χαρακτήρα. Το ΣτΕ δέχθηκε ότι η ερμηνευτική εγκύκλιος, εκτός από την υπουργική απόφαση περί καθορισμού του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου, αποτύπωσε και τις ισχύουσες διατάξεις περί τριετιών. Στο πλαίσιο αυτό, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι υποδείξεις που περιέχει η εγκύκλιος για την υποχρέωση καταβολής των προσαυξήσεων των τριετιών, αποτελεί ζήτημα που ρυθμίζεται ευθέως από τον νόμο, για την εφαρμογή του οποίου δεν είναι αναγκαία η έκδοση οποιασδήποτε διοικητικής πράξης.
Συνακόλουθα, δεν είναι η ερμηνευτική εγκύκλιος, αλλά ο νόμος που παράγει νομική δέσμευση για καταβολή των επιδομάτων τριετιών, αφού οι αντίστοιχες νομοθετικές διατάξεις για τις τριετίες δεν έχουν καταργηθεί και, επομένως, είναι νομικά δεσμευτικές για τους εργοδότες.
Η απόφαση του ΣτΕ δίνει ηχηρή απάντηση σε όσους, μέχρι σήμερα, επιδίωκαν με αβάσιμες νομικές ερμηνείες των κρίσιμων διατάξεων την αποψίλωση του κατώτατου μισθού από τα επιδόματα προϋπηρεσίας.
Γιατί δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστο το γεγονός ότι, αμέσως μετά τη γνωστοποίηση της απόφασης του ΣτΕ, μπήκαν μπροστά, εκτός των άλλων και οι "μηχανές" της παρερμηνείας, για να ακυρώσουν το σαφές πόρισμα του Δικαστηρίου.
Επαναλαμβάνουμε ότι αντικείμενο της δίκης στο ΣτΕ δεν ήταν η συμβατότητα του άρθρου 4 της ΠΥΣ 6/2012 ("πάγωμα" των προσαυξήσεων, λόγω τριετιών, που συμπληρώνονται, μετά τις 14-2-2012, μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να πέσει κάτω από το 10%), αλλά μόνον αν η επίμαχη εγκύκλιος έθεσε νέο δίκαιο για τις τριετίες που είχαν συμπληρωθεί, μέχρι τις 14-2-2012 ή αν οι τριετίες περιλαμβάνονται στον νόμο και είναι επομένως δεσμευτικές για τους εργοδότες.
Το ΣτΕ, με την απόφασή του, απορρίπτοντας την αίτηση ακύρωσης του ΣΕΒ, δέχθηκε ότι η επίμαχη εγκύκλιος δεν έχει κανονιστικό χαρακτήρα και ό,τι περιέχει αναφορικά με τις προσαυξήσεις των τριετιών αποδίδει το περιεχόμενο ισχύουσας νομοθετικής ρύθμισης.
'Αρα, οι τριετίες είναι δεσμευτικές για όλους τους εργοδότες και όσοι από αυτούς τυχόν αρνηθούν να τις προσθέσουν στον κατώτατο μισθό και να τις καταβάλουν παραβιάζουν την ισχύουσα εργατική νομοθεσία.
Τέλος, σημειώνουμε ότι η ΓΣΕΕ διεκδικεί και θα εξακολουθήσει να διεκδικεί σθεναρά το "ξεπάγωμα" των μισθολογικών παροχών που "πάγωσε" το άρθρο 4 της ΠΥΣ 6/2012, των παροχών δηλαδή οι οποίες έχουν ως προϋπόθεση υπηρεσιακές ωριμάνσεις που έχουν γίνει κατά το μετά τις 14-2-2012 χρονικό διάστημα μέχρι σήμερα» προσθέτει η Συνομοσπονδία.
ΑΠΕ
