Ο κ. Γεραπετρίτης, καταλόγισε στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Ραγκούση, ότι το κόμμα του «στοχεύει μόνο στην κομματική αντιπαράθεση», σημειώνοντας ότι «μας είπατε ότι καταδικάζετε το επαίσχυντο "ΝΔ_Παιδεραστές". Αυτό το κατώτατο σημείο που έχει φτάσει ποτέ το επίπεδο του δημόσιου διάλογου» με την «ταύτιση μιας ολόκληρης παράταξης, ενός ολόκληρου τμήματος του ελληνικού λαού με την παιδεραστία». Όμως, «δεν σας ακούσαμε να καταδικάσετε τον βραχίονα της ενημέρωσής σας, τον κ. Βαξεβάνη, ο οποίος δήλωσε τα ίδια». Πρόκειται, είπε για «ντροπή και για το πολίτευμα και για το δημόσιο διάλογο, αυτού του τύπου η πολιτική των «ταυτοτήτων» η οποία θέλει στην πραγματικότητα να δολοφονήσει ένα τμήμα ολόκληρο του ελληνικού λαού». Και πρόσθεσε «εάν θέλετε, να μας το πείτε ευθέως, ότι είμαστε παιδεραστές ή διαφορετικά να αποκηρύξετε τον κ. Βαξεβάνη. Ένα από τα δύο όμως. Δεν μπορείτε να τα έχετε και τα δύο».

Ο κ. Γεραπετρίτης μάλιστα απάντησε και σε μια αποστροφή του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης λέγοντας πως «ακόμα και για την υπόθεση Λιγνάδη φταίει το Επιτελικό Κράτος» σημειώνοντας πως «το επόμενο βήμα είναι να ζητήσει να προσαχθώ και εγώ ως ηθικός αυτουργός».

Απέρριψε τις μομφές ότι η κυβέρνηση προσπάθησε να συγκαλύψει την υπόθεση Λιγνάδη ζητώντας όποιος έχει μια τέτοια άποψη να κατονομάσει ποια είναι η συγκάλυψη σημειώνοντας: «πείτε μας εάν μας λέτε ότι γνωρίζαμε ότι αυτός ο άνθρωπος είναι αυτής της ποιότητας και τον διορίσαμε; Να το πείτε ευθέως; Υπάρχει έστω και ένας βουλευτής μέσα στην αίθουσα που να θεωρεί ότι η υπουργός Πολιτισμού ή κάποιος από την κυβερνητική παράταξη γνώριζε το ποιόν του ανθρώπου και παρά ταύτα τον διόρισε; Υπάρχει κάποιος που το γνώριζε; Εάν υπάρχει θέλω να μας το πείτε εδώ. Αλλά το να αφήνετε υπονοούμενα δηλητηριάζουν όχι μόνο την πολιτική, αλλά και την Δημοκρατία».

Εμείς, είπε ο υπουργός, «έχουμε ευθύνη να λύσουμε όλα αυτά τα παθογόνα φαινόμενα και θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας έτσι ώστε να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο που θα ενθαρρύνει την αποκάλυψη τέτοιων φαινομένων και την διαχείρισή τους με τέτοιο τρόπο που θα είναι αποτρεπτικός». Σήμερα, ανέφερε, «υπάρχει ένα κοινωνικό απόστημα που διατρέχει ολόκληρη την κοινωνία, από τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, το σύνολο της εργασίας, που δημιουργήθηκε γιατί διαχρονικά δείξαμε μια πολύ μεγάλη ανοχή και δεν φέραμε εγκαίρως δημόσιες πολιτικές που θα τις θεραπεύουν αντί για την καταστολή τους και την διαχείριση της ζημιάς». Υπάρχει «ένα ρεύμα σήμερα που πρέπει να το ενθαρρύνουμε για να ξετυλιχθεί αυτό το απίθανο κουβάρι ανομίας» σημειώνοντας ότι, όχι μόνο θα αυστηροποιηθεί ο Ποινικός Κώδικα αλλά και υπάρξει και ένα ολοκληρωμένο πακέτο δημοσίων πολιτικών.

Ο υπουργός Επικρατείας, απάντησε και στις αναφορές του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, που χωρίς να τις υιοθετεί, είπε ότι υπάρχουν αναρτήσεις σε μπλοκς ότι η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει σε κατ’ οίκον έρευνα στο σπίτι του κ. Λιγνάδη και σε άνοιγμα των τηλεφωνικών του επικοινωνιών, λέγοντας πως «φαντάζομαι ότι γνωρίζετε το άρθρο 26 του Συντάγματος και τι σημαίνει εκτελεστική λειτουργία και τι Δικαστική. Εάν θέλετε η κυβέρνηση να δίνει εντολές στην δικαστική λειτουργία, να μπαίνει στα σπίτια του οποιουδήποτε, να μας το πείτε. Αυτά όμως δεν είναι πρακτικές της δικής μας διακυβέρνησης, εμείς δεν είμαστε ποτέ εκείνοι που θα πάμε έξω από τον Άρειο Πάγο για να βλέπουμε πως κινούνται δικαστικές υποθέσεις, εμείς αυτά δεν τα κάνουμε [..]. Εμείς έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στην Δικαιοσύνη». Άλλωστε, πρόσθεσε «εμείς ζητήσαμε να υπάρχει έρευνα που θα φτάσει το μαχαίρι μέχρι το κόκκαλο. Με την αρωγή της πολιτείας να φτάσει μέχρι εσχάτων. Αλλά δεν μπορούμε να παρέμβουμε στην Δικαιοσύνη, γιατί το Κράτος Δικαίου είναι μια συγκεκριμένη έννοια και όχι με την δική σας περίεργη αντίληψη..»

Υπόθεση Κουφοντίνα

Ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης, αναφερόμενος στο Κράτος Δικαίου και την «επιλεκτική άποψη της αξιωματικής αντιπολίτευσης» στην υπόθεση του Δημήτρη Κουφοντίνα, σχολίασε «το Κράτος Δικαίου ισχύει και για τον Κουφοντίνα, αλλά για εσάς ο Κουφοντίνας μπορεί να ζητάει και να διεκδικεί τον τόπο στον οποίο θα κρατείται». Και αναρωτήθηκε αν υπάρχει καμιά ευνοούμενη Πολιτεία όπου έχει δικαίωμα ο καταδικασθέντας να επιλέξει εκείνος τον τόπο που θα κρατείται. «Που το έχετε βρει να ισχύει αυτό; Σε ποια χώρα; Γιατί εγώ από την συγκριτική έρευνα που έχω κάνει ακαδημαϊκά, δεν βρίσκω κάτι τέτοιο. Εάν εσείς μας πείτε ότι θα πρέπει ένας ισοβίτης να έχει δικαίωμα να επιλέγει το εάν θέλει να εκτίσει την ποινή του στον Δομοκό ή στον Κορυδαλλό, ή στον Ασπρόπυργο, ή σε σουίτα, ή σε μονόκλινο, ή σε δίκλινο να το συζητήσουμε. Για μας όμως ο νόμος είναι ένας και ισχύει έναντι πάντων».

ΑΠΕ-ΜΠΕ