Πρόκειται για μια συλλογή επιλεγμένων κειμένων που στοχεύουν στην αναζήτηση των χαμένων νοημάτων του παρελθόντος και τη σύνδεσή τους με το παρόν και το μέλλον.
Όπως ανέφερε ο ίδιος, το βιβλίο «απευθύνεται σε εκείνους που επιθυμούν να ανακαλύψουν νέες προοπτικές μέσα από τη δεινότητα της ίδιας της Ύπαρξης», προσθέτοντας πως αν οι λέξεις μπορέσουν να εμπνεύσουν και να ανανοηματοδοτήσουν τη ζωή, τότε το στοίχημα θα έχει κερδηθεί.
«Υπάρχουν πάντα κρυμμένες αλήθειες σε τούτη τη ζωή. Υπάρχουν περάσματα και εικόνες που λειτουργούν ως έμπνευση για τον άνθρωπο εκείνο που αναζητά χαμένα νοήματα και ιδέες. Σε μια εποχή του γενικευμένου κομφορμισμού και της μισαλλοδοξίας, τα περάσματα στην ξεχασμένη μεγάλη σκέψη, που συνθέτουν το ψηφιδωτό της Ύπαρξης μέσα από τη φιλοσοφία, την ποίηση και τη λογοτεχνία, αποτελούν τον φωτεινό εκείνο φάρο στην πορεία προς τη γονιμοποίηση και ανασύνθεση του σκοπού της ζωής.
Ο συγγραφέας, έχοντας περάσει από διάφορα στάδια και εμπειρίες, δίνει το έναυσμα ώστε να επανεκκινηθεί η σκέψη, ο αναστοχασμός και να νοηματοδοτηθεί η ύπαρξη σε τούτο τον κόσμο. Και αυτό γίνεται είτε με τη βοήθεια της ευρηματικής σκέψης, που βάζει στην άκρη την αυτοματοποίηση και τη μόδα των σλόγκαν, είτε με την κατάδυση στο θαυμαστό κόσμο των λέξεων που μεταπλάθουν τις εικόνες της καθημερινότητας, δίνοντας αξία και περιεχόμενο στο φαντασιακό.
Οι «Ευκαιρίες ζωής» απευθύνονται λοιπόν σε εκείνους τους ανθρώπους που επιθυμούν να αναζητήσουν τα χαμένα νοήματα του παρελθόντος ώστε να λειτουργήσουν ως πέρασμα σε μια «νέα» ζωή μέσα από τη δεινότητα που προσφέρει η ίδια η Ύπαρξη. Προσφέρουν τη δυνατότητα του «να σκέπτεται κανείς επί παντός σκεπτού», μη εγκαταλείποντας την προσπάθεια για ένα νέο γοητευτικό αλλά πάνω απ’ όλα ευανάγνωστο κόσμο.
«Αν το πόνημα αυτό αποτελέσει μια ώθηση στη γονιμοποιό σκέψη, αν οι λέξεις μπορέσουν να ανανοηματοδοτήσουν τη σημερινή φτωχή από ιδέες και αξίες ζωή, τότε το στοίχημα να βρει πρόσφορο έδαφος θα έχει κερδηθεί»
«Η ζωή μας δίνει κάποιες ευκαιρίες σκέψης, για έναν αναστοχασμό, για μια επανανοηματοδότηση της σκέψης, της μεγάλης σκέψης. Αυτή τη σκέψη είχαν προσφέρει φιλόσοφοι και στοχαστές πολλές δεκαετίες πίσω, ακόμη και πριν από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μιλάω για μια σκέψη η οποία θα επιφέρει κάποιες σημαντικές αλλαγές και θα δώσει νόημα σε κάποιες αξίες και κάποια οράματα που δυστυχώς αν δεν έχουν πεθάνει, έχουν εκλείψει. Οι αξίες αυτές είναι η αλληλεγγύη, η ανθρώπινη στοχαστικότητα, η σκέψη επί παντός σκεπτού» τονίζει ο κ. Ζάχαρης, μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του στη Θεσσαλονίκη στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΜ-Θ αλλά και στο σπίτι του φύλακα της Αλυκής στο Αγγελοχώρι.
Ο ίδιος επισημαίνει ότι «η μεγάλη σκέψη είναι αυτή η οποία έχει χαθεί» καθώς όπως λέει «μπορεί να δούμε σήμερα πολλά έργα τέχνης, τα οποία όμως δεν είναι ουσιαστικά τέχνη αλλά ευρεσιτεχνία. Μπορούμε να δούμε επίσης και να διαβάσουμε πολλά βιβλία αλλά δεν θα δούμε αυτό που συγκινούσε και ξεσήκωνε το σκεπτόμενο κοινό πριν από πολλές δεκαετίες».
Ωστόσο υπογραμμίζει πως «αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε ισοπεδωτικοί και καταστροφολόγοι» απλώς τονίζει ότι «θα πρέπει να βρεθούν τα περάσματα στη σκέψη, στο συναίσθημα, στην έκφραση προκειμένου οι πυρήνες μεγάλης σκέψης, όπως αναφέρει, να ωθήσουν τον άνθρωπο να προχωρήσει σε πολλά επίπεδα και όχι μόνο γενικώς και αορίστως στην ποίηση, τη λογοτεχνία, την ποίηση, τον στοχασμό.
«Υπάρχουν άνθρωποι, απλώς δεν γνωρίζουν τον τρόπο να κινηθούν. Υπάρχουν πυρήνες, υπάρχει θέληση στον κόσμο γιατί και ο κόσμος δεν ανέχεται αυτή την αποξένωση, αυτή την αλλοτρίωση αλλά νομίζω δεν έχει βρει ακόμη τον τρόπο για να προχωρήσει μπροστά. Δεν μπορώ να πω ότι προτείνω τρόπους διεξόδου.
Αυτό που κάνω είναι να στοχάζομαι, να προσπαθώ να επανανοηματοδοτήσω κάποια πράγματα. Δεν νομίζω ότι είμαι εγώ αυτός που μπορεί να προτείνει γιατί ήδη μεγάλοι στοχαστές και φιλόσοφοι του παρελθόντος έχουν πει πολλά πράγματα και έχει καλυφθεί η ρητορική. Απλώς από ένα σημείο και μετά, πρέπει να τα υπενθυμίζουμε όλα αυτά. Νομίζω ότι ο αναστοχασμός και η επανανοηματοδότηση των πραγμάτων είναι το καίριο σημείο και το μυστικό. Γιατί πιστεύω ότι υπάρχουν σημαντικοί πυρήνες ανθρώπων που κάνουν πολιτιστικό και καλλιτεχνικό έργο» σχολιάζει.
Στο πλαίσιο αυτό, κάνει λόγο για ευκαιρίες που υπάρχουν ώστε αυτοί οι πυρήνες ανθρώπων ατομικά και συλλογικά να εκφράζονται με τη μορφή παραίνεσης και υπενθύμισης σε χώρους όπως η επιστήμη, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός και να κινητοποιήσουν τους ανθρώπους στη σκέψη, το διάβασμα, τον στοχασμό. Ο κ. Ζάχαρης αναφέρει ότι δεν μπορεί να απαντήσει αν είναι αισιόδοξος ή απαισιόδοξος ωστόσο δηλώνει ότι ελπίζει και σημειώνει πως το βιβλίο του, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αποστακτήριο, απευθύνεται στους ανθρώπους που θέλουν να σκεφτούν και επιμένουν να σκέφτονται.
Βιογραφικό
Ο Φίλιππος Ζάχαρης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1964 και φοίτησε στο Γυμνάσιο και το Λύκειο της Ελληνογαλλικής Σχολής Πειραιά. Είναι πτυχιούχος της Γερμανικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε επί σειρά ετών ως δημοσιογράφος, παράλληλα με τη διδασκαλία της γερμανικής γλώσσας και τις μεταφράσεις.
Ξεκίνησε τη δημοσιογραφία το 1996. Συνεργάζεται με το Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων – APA, με γερμανόφωνα μέσα καθώς και με 3 ημερήσιες περιφερειακές εφημερίδες («Χανιώτικα Νέα», «Ελευθερία Καλαμάτας», «Δημοκράτης Μυτιλήνης», ασχολείται επί πολλά έτη με τη φιλοσοφία και την κοινωνιολογία.
Εργάζεται επίσης στο ιατρικό πόρταλ «Iatronet.gr».
Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού Ηλεκτρονικού Τύπου - Ε.Σ.Π.Η.Τ. και της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών.
Το 2017 τού απονεμήθηκε από την Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων το βραβείο «Κωνσταντίνος Καλλιγάς» για την ποιότητα της δημοσιογραφικής του εργασίας και την πολύχρονη προσπάθειά του υπέρ της ευρωπαϊκής ενοποίησης και συνοχής.
Το βιβλίο του συγγραφέα «Ευκαιρίες Ζωής», θα παρουσιαστεί στην Αθήνα στις 5 Μαΐου, στον Φιλολογικό Όμιλο «Παρνασσός» (7 μ.μ.), ενώ θα ακολουθήσει παρουσίαση στην Λάρισα, την Πάτρα και την Ναύπακτο.
