Δευτέρα, 07 Φεβρουαρίου 2022 11:18

Αγιος Χαράλαμπος: Απάντηση μητροπολίτη Τριφυλίας και εκ νέου απάντηση από την "Ομάδα Εκφραστών Φιλιατρινών"

Αγιος Χαράλαμπος: Απάντηση μητροπολίτη Τριφυλίας και εκ νέου απάντηση από την "Ομάδα Εκφραστών Φιλιατρινών"

Συνεχίζεται η ανταλλαγή επιστολών ανάμεσα στον μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας Χρυσόστομος και την "Ομάδα Εκφραστών Φιλιατρινών" για το ζήτημα του εορτασμού του Άγιου Χαράλαμπου στα Φιλιατρά.

Αρχικά η "Ομάδα Εκφραστών Φιλιατρινών" απέστειλε επιστολή προς τον μητροπολίτη διαμαρτυρόμενη για το γεγονός, ότι δεν θα γίνει φέτος λιτανεία κατά τον εορτασμό του πολιούχου των Φιλιατρών, Αγίου Χαράλαμπου με τον κ. Χρυσόστομος να αποστέλλει τη δική του απάντηση.

Οι εκπρόσωποι της "Ομάδας Εκφραστών Φιλιατρινών" αποφάσισαν να ανταπαντήσουν.

Το "πίνγκ - πόνγκ" επιστολών συνεχίζεται!

Από την πλευρά του ο μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας απάντησε τα εξής:

"Πρὸς τοὺς  εὐσεβεῖς  Χριστιανούς  τῶν  Φιλιατρῶν
Προσφιλέστατοί μοι,
   Ἔχω νά ἀπαντήσω συντόμως τά ἑξῆς:
   Ἡ Ἁγία Γραφή διδάσκει ποιά προσευχή εἶναι εὐάρεστος στόν Θεόν. Εἶναι ἡ σιωπηλή καί καρδιακή τῆς προφήτιδος Ἄννης, μητέρας τοῦ προφήτου Σαμουήλ (Α΄ Βασ. 1, 13) καί τοῦ τελώνου ἡ ταπεινή καί μονολόγιστη: «Ὁ Θεός ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ» (Λουκ. 18, 13).
   Μάλιστα, τό Ἅγιον Πνεῦμα, μέ τό στόμα τοῦ προφήτη Ἠσαΐα, μᾶς διδάσκει ποιές προσευχές εἶναι εὐπρόσδεκτοι (Ἠσ. 1, 10-20). Τό πλῆθος τῶν θυσιῶν καί τῶν ἑορτῶν δέν εἶναι δεκτόν. Καί «ἐάν πληθύνητε τήν δέησιν, οὐκ εἰσακούσομαι ὑμῶν» (Ἠσ. 1, 15). Μόνο ἡ συμμόρφωσις μέ τίς θεῖες ἐντολές ἐπισύρει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
   Στό Εὐαγγέλιο, ὁ Κύριος ἐνομοθέτησε πώς πρέπει νά προσευχόμαστε: Ὄχι «ἑστῶτες ἐν ταῖς γωνίαις τῶν πλατειῶν», ἀλλά «ἐν τῷ κρυπτῷ» (Ματθ. 6, 5-6). Σωστά γράφουν οἱ Χριστιανοί τῶν Φιλιατρῶν ὅτι «λιτανεία» καί «λιτή» σημαίνουν τήν ἔντονον καί εὐλαβῆ προσευχή.
   Ἐρωτῶ: Ποιός λογικός ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἰσχυριστεῖ ὅτι μέ ὅλην τήν φασαρίαν καί τόν περισπασμόν κατά τήν περιφοράν τῶν ἁγίων Εἰκόνων τηροῦνται οἱ ἐπιταγές τῆς Ἁγίας Γραφῆς, οἱ σχετικές μέ τήν προσευχήν; Ἄν θέλουμε νά εἴμαστε εἰλικρινεῖς, θά παραδεχτοῦμε ὅτι ὅλη ἡ πορεία πολύ λίγο εὐνοεῖ τήν σχέσιν μέ τήν καθαρά προσευχήν. Ἄλλωστε τό θεμελιῶδες γνώρισμα τῆς χριστιανικῆς λατρείας ἀπό τά ἀποστολικά χρόνια εἶναι ὅτι τελεῖται μέσα σέ οἰκοδομήματα. Γι’ αὐτό συναντοῦμε στήν Καινή Διαθήκη συχνά τήν φράσιν «κατ’ οἶκον Ἐκκλησίαν». Καθώς ἑρμηνεύουν οἱ ἐπιστήμονες θεολόγοι, ἡ φράσις σημαῖνει τήν Ἐκκλησία, τούς πιστούς δηλαδή, πού συγκεντρώνονταν στό σπίτι κάποιου Χριστιανοῦ καί ἐκεῖ ἐπιτελοῦσαν τήν λατρείαν (Ρωμ. 16, 4, Α΄ Κορ. 16, 19, Κολ. 4, 15, Φιλήμ. 1, 2). Ἐκεῖ τελοῦσαν τήν θείαν εὐχαριστίαν (Πράξ. 2, 46). Αὐτή ἦταν ἡ λατρεία τῶν Χριστιανῶν τῆς ἐποχῆς τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων, τήν ὁποία πρέπει νά ἔχουμε κανόνα.
   Ἀντιθέτως, οἱ ἐθνικοί (εἰδωλολάτρες) δέν ἔμπαιναν μέσα στόν ναόν τους, ἀλλά παρακολουθοῦσαν ἀπ’ ἔξω τήν θυσίαν. Ἐπιπλέον, εἶχον περιφορές τῶν εἰδώλων καί πομπές μέ μουσικές καί μέ τήν παρουσίαν ἀρχόντων καί ἀντιπροσώπων ἀπό ἄλλες πόλεις τῶν «θεωρῶν». Ὅλη αὐτή τήν λαμπρότητα, τήν ἀπέκρουαν μέ βδελυγμίαν οἱ ἀρχαῖοι Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι εἶχον πνευματικήν λατρείαν καί εὐσέβειαν χωρίς ἐπίδειξιν.
   Ἔχοντας ὅλα αὐτά ὑπόψιν, ποτέ δέν εἴπα ὅτι εὐχαριστοῦνται οἱ ἅγιοι μέ τίς περιφορές τῶν Εἰκόνων καί δέν εἶναι σωστό νά μοῦ ἀποδίδει ἡ ἐπιστολή, φράσιν πού δέν εἴπα ποτέ. Γιά τήν φράσιν τῶν ἐπιστολογράφων, ὅτι κέντρον τῆς ζωῆς μας εἶναι ὁ Χριστός καί ὄχι ὁ κορωνοϊός, ἔχω τήν τιμήν νά ἀπαντήσω τά ἑξῆς: Συμφωνῶ ἀπολύτως.
   Ὁ Χριστός μᾶς διδάσκει νά μήν ζητοῦμε θαύματα ἀπό τόν Θεόν, οὔτε νά Τόν ἐκπειράζουμε, ὅπως ἔπραττε ὁ πονηρός. Ὁ Κύριος ἐθαυματούργησε ὅποτε ἔκρινε ὁ ἴδιος, ὄχι ὅταν Τοῦ τό ζήτησε ὁ Σατανᾶς (Ματθ. 4, 3) ἤ «γενεά πονηρά καί μοιχαλίς» (Ματθ. 12, 38-39). Ὀφείλουμε νά μήν ξεχνοῦμε ὅτι ἐνώ τελοῦσε ὁ Θεός τά μεγάλα θαύματα τῆς ἐξόδου τῶν Ἑβραίων ἀπό τήν Αἴγυπτον, πού ἐχώρισε στά δύο τήν Ἐρυθράν Θάλασσαν καί τούς ἐπέρασε ἀπέναντι, τούς ἔθρεψε, τούς ἐπότισε στήν ἔρημον καί τούς ἔσωσε ἀπό τούς Ἀμαληκίτες. Ἔδωσε καί ὑγειονομικές διατάξεις σχετικές μέ τήν λέπραν. Ὁ λεπρός, σύμφωνα μέ τόν Μωσαϊκόν Νόμον, ζοῦσε σέ ἀπομόνωση, ὥστε νά μήν διαδίδεται ἡ νόσος (Λευιτ. 13, 46). Ὁ λεπρός λοιπόν, κατά τόν Νόμον τοῦ Θεοῦ, ζοῦσε μακριά ἀπό τόν ναόν καί τήν συναγωγήν καί τήν λατρείαν. Δέν ἐμπόδισαν ὅμως ὅλα αὐτά ἕναν λεπρόν Σαμαρείτην ἀπό τό νά εἶναι κοντά στόν Θεόν. Ὁ Κύριος, πού τόν ἐθεράπευσε, τόν ἐπαίνεσε γιά τήν εὐγνωμοσύνην καί γιά τήν πίστιν του (Λουκ. 17, 15-19).
   Τό ἀδιάσειστον συμπέρασμα εἶναι ὅτι ἡ ἐφαρμογή τῶν ὑγειονομικῶν μέτρων δέν ἐμποδίζει ἀπό τήν πίστιν, οὔτε ἀπό τήν πνευματικήν λατρείαν τοῦ Θεοῦ.
   Μέ γνώμονα τήν διδασκαλίαν τῶν Ἁγίων Γραφῶν διαμορφώθηκε τό πρόγραμμα τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν Ε Ι Δ Ι Κ Α καί μόνον γιά τήν περίοδον τῆς πανδημίας.        
   Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁδηγός μας καί κάθε μέτρο, πού ἐφαρμόζουμε, προσπαθοῦμε νά εἶναι σύμφωνον μέ αὐτόν. Τό ἀναπτύξαμε ἐπί μακρῶν κατά τό παρελθόν. Οἱ πιστοί καί εὐσεβεῖς Χριστιανοί ὀφείλουν νά μήν μείνουν προσκολλημένοι σέ συνήθειες λαογραφικές, ἀλλά νά ἀκολουθοῦν σέ ὅλα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἀποκαλύπτεται στήν Ἁγία Γραφή. Γιά ὅσους δέν πείθονται στόν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριος εἶπε «εἰ Μωϋσέως καί τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδέ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται» (Λουκ. 16, 31).
   Εὐχόμαστε καί προσδοκοῦμε ὅτι οἱ πιστοί καί τώρα θά πιστεύσουν στόν λόγον τοῦ Θεοῦ.
Μετ’ εὐχῶν καί τιμῆς
Ο Μητροπολίτης"

ΝΕΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΙΑΤΡΙΝΟΥΣ

Κατόπιν της παραπάνω επιστολής η "Ομάδα Εκφραστών Φιλιατρινών" απέστειλε νέα απάντηση, την οποία οι υπογράφουσες Αναστασία Γ. Ράλλη και Αικατερίνη Π. Παπαδοπούλου χαρακτηρίζουν ως τελευταία.

Αναλυτικά αναφέρουν:

"Τελευταία απάντηση στην επιστολή του Μητροπολίτου Τριφυλίας και Ολυμπίας κ.κ. Χρυσόστομου.

Σεβασμιώτατε,

Πάρα πολύ ωραίες οι παραπομπές σας στην Αγία Γραφή και πολύ διδακτικές.

Άρα θα έπρεπε να έρθει ένας κορονοϊός, για να καταλάβουμε ότι στη λιτανεία αποσπάται η προσοχή και γίνεται οχλαγωγία; Επίσης η λιτανεία, πέρα από ''ΒΟΛΤΑ'' τώρα αποτελεί και ''λαογραφική συνήθεια'';
Μας κατηγορείτε ότι γράψαμε λόγια, που δεν έχουν βγεί από το στόμα σας, οτι δηλαδή, ''ευχαριστούνται οι Άγιοι με τις περιφορές Εικόνων''.

Φυσικά, μπορεί να μη το είπατε άμεσα, από τον Δεσποτικό Θρόνο, όμως, Σεβασμιώτατε, κάθε χρόνο πριν τη μάστιγα, μέσω των εγκυκλίων, που στέλνατε σε όλες τις ενορίες των Φιλιατρών, ανακοινώνατε το πρόγραμμα της Μητροπόλεως, και μέσα σε αυτό, συμπεριλαμβανόταν και η λιτάνευση της Αγίας Εικόνος και των Ιερών Λειψάνων Του.

Αν δεν ήταν τιμή αυτό για τον Άγιο, γιατί το γράφατε;

Όσο για την ''κατ'οίκον εκκλησία'', πράγματι, όπως αναφέρετε και εσείς, στα πρώτα Χριστιανικά χρόνια, οι συνάξεις των πιστών με σκοπό την Θεία Λατρεία, επειδή δεν υπήρχαν ναοί, γινόταν σε σπίτια (κατ'οίκον εκκλησία).

Η λατρεία στον ναό, όπως και εσείς γνωρίζετε, έχει τεράστια σημασία για τον πιστό, επειδή δεν πρόκειται για κάποια ιδιωτική ή κοσμική συγκέντρωση, αλλά για σύναξη πιστών γύρω από την Αγία Τράπεζα, για το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Διαταρραχή αυτής της λατρείας, γίνεται μόνο σε περίπτωση διωγμών, στην προκειμένη περίπτωση ο κορονοϊός.

Άρα το ''κατ ́οίκον εκκλησία'', σήμερα, αφορά στην ιδιωτική προσευχή του κάθε πιστού, η οποία δεν μπορεί να αντικατασταθεί, ούτε να συγκριθεί, με καμία Ιερή Ακολουθία, Αγρυπνία, Δοξολογία κ.λ.π., σε ναούς.

Όσο για τη λιτή (λιτανεία), σας παραπέμπουμε στη προτροπή του Αγίου Θεοδώρου του Βυζαντινού (Πολιούχου Αγίου της Μυτιλήνης), στον τότε Πρωτοσύγκελλο Καλλίνικο:

''Γιατί κάθεστε με σταυρωμένα χέρια;;; Πες στον Μητροπολίτη σου, να καλέσει τους Χριστιανούς στον ναό, να γίνει Δέηση και Παράκληση στον Θεό. Βάλτε έπειτα το λείψανο μου και λιτανεύσατε αυτό σε όλη την πόλη. Ετσι η θανατηφόρος επιδημία θα σταματήσεις αμέσως.(Την ίδια μέρα σταμάτησε το θανατικό της Μυτιλήνης).

Η αλήθεια είναι ΜΙΑ, και δεν μπορεί κανείς να την κρύψει, ούτε να την αλλάξει.

Όσο για τον Πολιούχο μας, αν ζούσε ο Γερμανός Αξιωματικός, αν και προτεστάντης, ακόμα και σήμερα, θα βρισκόταν εδώ, όπως είχε έρθει όταν ήταν εν ζωή, για να τιμήσει τον Άγιο.
Επιχειρήσαμε να σας μεταφέρουμε τις απόψεις ομάδας Φιλιατρινών, και με την επιστολή αυτή, ολοκληρώνουμε την συνομιλία μας, αν και δεν μας πείσατε με τα επιχειρήματά σας.

Σύμφωνα με το αξίωμα που κατέχετε, όποια και αν είναι η γνώμη του λαού, η τελική απόφαση είναι δική σας.
Το πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών, διαμορφώθηκε ειδικά και μόνο, για την περίοδο της πανδημίας, όπως γράφετε στην επιστολή σας. Άρα πράξατε ''κατ'οικονομίαν'', όπως πράττουν και πάρα πολλοί άλλοι Ιεράρχες.

Πόσες ''οικονομίες'' να αντέξει πλέον ο Χριστιανικός λαός, όταν τείνουν να αλλάξουν τα πάντα;

Την άδεια παρεκκλίσεως από έναν Εκκλησιαστικό κανόνα, την δίνει πράγματι το ιεραρχικώς ανώτερο εκκλησιαστικό όργανο, αλλά όπως γράφει ο Μέγας Βασίλειος:
''αι οικονομίαι...βεβαιούνται δε παρά των λαών''.

Με σεβασμό
Αναστασία Ράλλη του Γεωργίου
Αικατερίνη Παπαδοπούλου του Παναγιώτου
Εκφραστές Ομάδας Φιλιατρινών"