Πρός
Τόν εὐαγῆ Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐλαβῆ λαό
τῆς καθ' Ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἐνώπιόν μας, τό κοσμοϊστορικό γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐνώπιόν μας, ἡ μεγάλη αὐτή Δεσποτική Ἑορτή, ἡ «Μητρόπολις τῶν ἑορτῶν» κατά τόν Ἱερόν Χρυσόστομον. Τά ἅγια Χριστούγεννα.
Εἶναι ἡ θεία ἐνανθρώπηση, τό μεγάλο μυστήριο τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Καί ἰδού. «Τό χρόνοις αἰωνίοις σεσιγημένον μυστήριον», ἀποκαλύπτεται στούς ἀνθρώπους. Ὁ Θεός – Πατήρ, ἀποστέλλει τόν Μονογενῆ Υἱό Του στόν κόσμο, ὡς Λυτρωτή ἀπό τήν δουλεία τῆς ἁμαρτίας πού αἰχμαλώτιζε τό ἀνθρώπινο γένος. Ἔτσι, ὁ «ἀπρόσιτος γίνεται ὁρατός, ὁ ἀναφής, αὐτός πού δέν ἀγγίζεται, δέχεται νά ψηλαφηθεῖ καί νά κρατηθεῖ στήν ἀγκαλιά τῆς Παρθένου Μαρίας καί Θεοτόκου», τῆς Παναγίας μας.
Ὅλα σήμερα εἶναι χαρούμενα. Οἱ ἄγγελοι, οἱ ποιμένες, οἱ Μάγοι, ἡ κτίσις, ὅλα σέ ἀγαλλίαση. Καί οἱ ἱεροί ὑμνογράφοι καί μελωδοί καί αὐτοί παίρνουν τήν γραφίδα καί τήν λύρα τους καί γράφουν καί ψάλλουν γιά τήν θεία Γέννηση.
Ἔτσι, λοιπόν, μέ ἀνωτερότητα ψυχῆς, ἀκοῦμε τήν ἱερή νύκτα τῶν Χριστουγέννων. «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός...». Ἀλήθεια, ἄς πορευθοῦμε καί ἐμεῖς, νά ἀτενίσουμε, «ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός». Καί θά δοῦμε πόση ταπείνωση ἔδειξε ὁ Χριστός, τό Θεῖο Βρέφος, ὥστε καταδέχτηκε νά γεννηθεῖ σέ μία φάτνη ἀλόγων, ἐκεῖ στή Βηθλεέμ.
Ἔπειτα ἀκοῦμε τόν ὡραῖο Κανόνα τῆς ἑορτῆς, πού ἔγραψε ὁ Κοσμᾶς ὁ Μελωδός: «Χριστός γεννᾶται δοξάσατε». Ναί, ὁ Χριστός γεννᾶται στίς ψυχές μας καί μᾶς παρακινεῖ καί μεῖς νά ἀναπέμψουμε δοξολογία καί αἶνο στό Θεό.
Καί ἀργότερα, τό ὑπέροχο Ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς «Ἡ Γέννησίς σου Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τό φῶς τό τῆς γνώσεως». Ἦλθε ὁ Χριστός, τό ἀληθινό Φῶς τοῦ κόσμου καί διαλύθηκε τό σκοτάδι τῆς πλάνης καί τῆς ἄγνοιας. Εἴμαστε πλέον μέσα στό Φῶς τῆς ἀλήθειας καί τῆς πίστεως.
Καί τέλος, ἀκοῦμε τό Κοντάκιον, ποίημα Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ: «Ἡ παρθένος σήμερον τόν Ὑπερούσιον τίκτει», πού φανερώνει τήν ἀπόλυτη ὑπακοή τῆς Παναγίας στό θεῖο θέλημα, ὅπως τῆς τό ἀνήγγειλε ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ.
Ἰδού, λοιπόν, ἡ Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου σκορπίζει παντοῦ ἦθος ταπεινοφροσύνης καί δοξολογίας. Προσφέρει τό φῶς καί προτρέπει στήν ὑπακοή στίς θεῖες ἐντολές.
Ἀγαπητοί μου,
Μ' αὐτές τίς χριστουγεννιάτικες σκέψεις, ἐπιθυμῶ ὡς πνευματικός σας πατέρας, νά εὐχηθῶ, σ' ὅλους σας ἀνεξαιρέτως, παρά τοῦ Τεχθέντος Σωτῆρος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, κάθε εὐλογία καί ἀγαθοδωρία στή ζωή, στίς οἰκογένειές σας καί τά ἔργα σας.

ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Μετά πολλῶν πατρικῶν εὐχῶν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Γ’