Σύμφωνα με την ανακοίνωση, «η μεγάλη πλειοψηφία των καθαριστριών απασχολούνται σήμερα με συμβάσεις μίσθωσης  έργου και από ανάγκη επιβίωσης έχουν αποδεχθεί μια  χαμηλότατη αμοιβή, η οποία καλύπτει μικρό μόνο μέρος της παρεχόμενης δουλειάς τους.

Ενώ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες (όπως και οι εργαζόμενες με αορίστου χρόνου σχέση εργασίας), το κράτος τις θεωρεί εργολάβους καθαρισμού κατ’ αποκοπή και  χωρίς δικαιώματα».