Εδώ και χρόνια, επί Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μεσσηνίας είχε τονιστεί η ανάγκη και είχε δοθεί υπόσχεση για την οριοθέτηση του χειμάρρου, αλλά όλα έμειναν στα λόγια.
Η Τοπική Κοινότητα Αβίας επανέρχεται στο σοβαρό θέμα της αποκατάστασης της κοίτης και της οριοθέτησης του ποταμού της Σάνταβας. Ο πρόεδρος Βαγγέλης Αβράμης έχει ζητήσει με έγγραφό του την παρέμβαση και την ευαισθητοποίηση του Δήμου Δυτικής Μάνης, για να σωθεί και να αναδειχθεί το ποτάμι και να γίνει, επιτέλους, η πολυπόθητη οριοθέτηση.
«Το ποτάμι για να καλύψει το υλικό που έχει χαθεί, θα πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια», μας λέει με απογοήτευση ο κ. Αβράμης και παρατηρεί: «Αλλος μπαίνει και παίρνει μπαλάστρο, κάνει ό,τι θέλει και δεν ρωτάει κανέναν». Ο πρόεδρος ζητεί «να γίνει η οριοθέτηση, για να ξέρει ο καθένας τι είναι δικό του και τι κοινόχρηστο, δημόσιο, που προστατεύεται». Επισημαίνει ότι οι εργολάβοι που πήραν το υλικό, έχουν αφήσει πίσω τους καταστροφές. Από τις ανεξέλεγκτες εργασίες λήψης υλικού έχουν σπάσει τα τσιμέντα προστασίας των αγωγών ύδρευσης που περνούν από μέσα και κινδυνεύει κυρίως ο αγωγός του Συνδέσμου που υδροδοτεί την περιοχή έως τις Κιτριές.
Από το ποτάμι της Σάνταβας έχουν ληφθεί χιλιάδες τόνοι αμμοχάλικο και πέτρες για τα έργα προστασίας των ακτών της Αβίας και της Μικρής Μαντίνειας από τη διάβρωση, ενώ έχει εξυπηρετήσει πολλά τεχνικά έργα στη Μεσσηνία. Το κακό είναι πως η λήψη όλων αυτών των υλικών έγινε ανεξέλεγκτα, με την ανοχή των αρμοδίων υπηρεσιών, πέρα από κάθε όριο, λογικής και νομιμότητας.
Το ποτάμι έχει ανατραπεί και έχει ξεθεμελιωθεί η κοίτη του. Σε αρκετά σημεία του έχει μεταβληθεί σε βούρκο, σε λασπότοπο, χωρίς ίχνος από το σπουδαίο υλικό που κατεβάζει από το Ρίντομο. Σε άλλα σημεία φαίνεται ότι το ποτάμι ήταν πολύ ψηλότερα, κοντά στα 10 μέτρα, απόδειξη ότι η παρέμβαση έγινε αλόγιστα και πως έχει συντελεστεί πραγματική καταστροφή. Είναι σημεία που το ποτάμι πλαταίνει και αλλού στενεύει, ενώ φαίνεται να υπάρχουν ιδιοκτησίες, κτήματα με περίφραξη στα στενά αυτά σημεία του χειμάρρου.
Στα "Κάπελλα" όπου υπήρχε η πηγή που υδροδοτούσε το Ακρογιάλι και σήμερα έχει στερέψει, έχουν απομείνει οι σωλήνες να θυμίζουν νερό που πήγαινε στον οικισμό. Στο συγκεκριμένο και σε άλλα γειτονικά σημεία το τοπίο μέσα στο φαράγγι είναι εντυπωσιακό.
Η Τοπική Κοινότητα Αβίας και πολίτες της περιοχής σημειώνουν ότι θα μπορούσε να εξυπηρετήσει άλλες ανάγκες: περιπάτου, διαδρομών, κοινόχρηστων χώρων και να αναδειχθεί σε ένα ελκυστικό φαράγγι από το Ρίντομο, μέσω της Κοσκάραγας που θα φθάνει στη θάλασσα με την ίδια ομορφιά. Τονίζουν το σεβασμό στο χώρο και την ισορροπία που η φύση από μόνη της παρέχει όταν δεν διαταράσσεται και αυτό θέλουν να κάνουν πράξη.
