Οπως έγινε γνωστό, η ομάδα που μετείχε στο Φόρουμ Αρχιτεκτονικής 24 – 27 Απριλίου, μαζί με τους Γερμανούς αρχιτέκτονες, έλαβε υπόψη της τη βασική κατεύθυνση του σχεδιασμού της πόλης που αφορά τις κυκλοφοριακές αλλαγές και την ελάφρυνση του οδικού δικτύου από το αυτοκίνητο.
Στόχος των προτάσεων είναι η ανάδειξη της φυσικής ομορφιάς, προτείνοντας ήπιες παρεμβάσεις με υλικά φιλικά προς το περιβάλλον, καθώς και η προφύλαξη του ιδιαίτερου χαρακτήρα της τοποθεσίας σε μια εποχή έντονης τουριστικής ανάπτυξης. Μία οικολογική προσέγγιση προστασίας του φυσικού τοπίου σε μια λογική αφαίρεσης και όχι πρόσθεσης κατασκευών που θα το επιβάρυναν.
ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΠΑΡΑΛΙΑ
Η πρόταση για την Ανατολική Παραλία ξεκίνησε από την υπάρχουσα μελέτη μονοδρόμησης της Ναυαρίνου στην περιοχή του λιμανιού, με κατεύθυνση ανατολικά. Ενισχύοντας το χαρακτήρα του παραλιακού μετώπου ως ζώνη περιπάτου, δίνεται προτεραιότητα στον πεζό και στον ποδηλάτη. Ελαβε υπόψη την περίπτωση εποχικής πεζοδρόμησης της οδού Ναυαρίνου από το λιμάνι μέχρι τη σημερινή σύνδεση με την οδό Κρήτης.
Η πρόταση εστιάζει στην ανάπλαση σημείων της παραλίας που μπορούν να αποτελέσουν νέους, ζωντανούς δημόσιους χώρους στάσης και αναψυχής, όπως στην περιοχή του ΝΟΚ, στον «σκοτεινό» μόλο, στις εκβολές ρεμάτων, όπως επίσης και στη συμβολή των κάθετων μεγάλων οδικών αξόνων με την ακτή. Συνοπτικά προτείνεται ο επανασχεδιασμός της περιοχής του ΝΟΚ σε δημόσιο πάρκο, η άρθρωση του λιμενοβραχίονα ως επέκταση του πεζοδρόμου, η προστασία του φυσικού τοπίου των ρεμάτων, καθώς η δημιουργία ενός θερινού σινεμά, νέου χώρου πρασίνου και ενός δημόσιου χώρου στάθμευσης.
Προτείνεται μία ενιαία σχεδιαστική αντιμετώπιση σε κομβικά σημεία, προκειμένου να αποφευχθούν οι αποσπασματικές παρεμβάσεις, με σκοπό την κάθετη σύνδεση με το παραλιακό μέτωπο. Εμφαση δίνεται στην οργάνωση της ζώνης τραπεζοκαθισμάτων, την αφαίρεση σκληρών επιφανειών στην παραλία και την αντικατάστασή τους με φυσικά υλικά, όπως το ξύλο και το χαλίκι.
ΜΙΚΡΗ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ
Η περιοχή της Μικρής Μαντίνειας χρειάζεται διευθέτηση του χώρου στάθμευσης με σχεδιασμένα όρια, ώστε να μην επιβαρύνεται το παραλιακό μέτωπο. Για την ανάδειξη του τοπίου σχεδιάστηκαν οι προσβάσεις στη θάλασσα και παρουσιάστηκαν ιδέες σε σχέση με τη διαχείριση των λιμενοβραχιόνων ως υπαίθρια καθιστικά. Το πολύ χαμηλό κόστος και η απλότητα της κατασκευής μπορούν να την καταστήσουν άμεσα υλοποιήσιμη.
ΝΕΔΟΝΤΑΣ
Κεντρική ιδέα αποτελεί η συρραφή του φυσικού και του αστικού τοπίου του Νέδοντα. Ετσι, ενισχύεται η πράσινη ζώνη κατά μήκος του ποταμού, δημιουργώντας έναν οικολογικό διάδρομο και νέο δημόσιο χώρο. Στα πλαίσια της οικολογικής αντιμετώπισης προτείνεται η αποκατάσταση τμήματος της κοίτης, επαναφέροντας τον φυσικό πυθμένα. Η επέκταση του ποδηλατόδρομου στον άξονα του ποταμού συμβάλλει στην καλύτερη σύνδεσή του με την παραλία. Η ζώνη που ορίζεται από το νέο υπαίθριο θέατρο, πάνω από την περιοχή της σημερινής αγοράς και μέχρι τα παλιά λατομεία, αποτελεί μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ενδιαφέροντος. Η συνέχεια του «αστικού» Νέδοντα με τη φυσική κοίτη πραγματοποιείται με ένα πάρκο άθλησης, περιπάτου, αναψυχής και εκπαίδευσης. Σημαντικό σημείο αποτελεί η σύνδεση με το τοπόσημο «Πετρωμένο Φίδι».
Στην ερευνητική ομάδα συμμετείχαν οι αρχιτέκτονες: Γαλανοπούλου Λένα, Γεωργούλια Περσεφόνη, Ζαχαρία Στέλλα-Κορίνα, Καλλικούνη Φωτεινή, Λάμπρου Κατερίνα, Μουντανέα Κυριακή, Παπαγγελόπουλος Αντώνης, με συντονιστές τους διδάσκοντες Βασιλάτο Παναγιώτη (αρχιτέκτονα ΕΜΠ, επίκουρo καθηγητή ΕΜΠ), Κουτρολίκου Πένυ (αρχιτέκτονα-πολεοδόμο, επίκουρη καθηγήτρια ΕΜΠ), Μαρλαντή Μαρία (αρχιτέκτονα ΕΜΠ- αρχιτέκτ. Τοπίου UPC/ETSAB, επίκουρη καθηγήτρια ΕΜΠ).
* Η εικόνα είναι φωτομοντάζ στη νότια περιοχή του Νέδοντα
