Σε ανακοίνωση - κάλεσμά του το Δ.Σ. του Τμήματος αναφέρει ότι “139 χρόνια μετά τους ηρωικούς εργατικούς αγώνες του Μάη στο Σικάγο, 91 χρόνια μετά τον ματωμένο απεργιακό Μάη της Θεσσαλονίκης και της Καλαμάτας, όπου οι λιμενεργάτες της πόλης μας πλήρωσαν το δικό τους φόρο αίματος στους αγώνες του εργατικού κινήματος, οι εργαζόμενοι σήμερα συνεχίζουμε στα χνάρια τους, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής, παλεύοντας να ανατραπεί η πολιτική που γεννά φτώχεια, αδικία και πολέμους.
Σε μια εποχή που με την ρομποτική και την τεχνητή νοημοσύνη οι δυνατότητες να εργαζόμαστε
λιγότερο και να ζούμε καλύτερα είναι μεγάλες, δεν ανεχόμαστε: Να μην μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με τους μισθούς μας γιατί το κόστος ζωής έχει εκτοξευθεί, την ίδια στιγμή που ο τζίρος μιας χούφτας μεγάλων εταιριών είναι δισεκατομμύρια. Να μην έχουμε συλλογικά κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα και να τείνει να κυριαρχήσει η αβεβαιότητα των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Την εγκληματική εγκατάλειψη των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς που έχει οδηγήσει στην ραγδαία αύξηση των «ατυχημάτων». Το χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων μας και τις διώξεις απεργών. 81 χρόνια μετά την ηρωική θυσία των 200 αγωνιστών στο σκοπευτήριο της Καισαριανής,
εμπνεόμαστε και στεκόμαστε απέναντι στους άδικους πολέμους που αιματοκυλούν τους λαούς για «τ’ αφέντη το ψωμί», γεννώντας φτώχεια, εξαθλίωση και προσφυγιά. Δεν αποδεχόμαστε να πληρώσουμε ως μόνιμα υποζύγια τον ακριβό λογαριασμό των εμπορικών πολέμων και των δασμών, της κούρσας των εξοπλισμών για πολεμική προετοιμασία. Γιατί αυτή η αρένα των γεωστρατηγικών και οικονομικών ανταγωνισμών δεν αφορά τα συμφέροντα των εργαζομένων και των λαών”.
Καταλήγοντας, παρατηρεί: “Συνεχίζουμε με παρακαταθήκη τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις της 28ης Φλεβάρη, όπου στο δίλημμα «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», δώσαμε μαζική ηχηρή απάντηση ότι η ασφάλεια και η ζωή μας δεν μπαίνουν στο ζύγι του κόστους και του κέρδους! Και ότι τέτοια εγκλήματα δεν πρόκειται να συγκαλυφθούν και να μείνουν ατιμώρητοι οι πραγματικοί υπαίτιοι! Λεφτά για μισθούς, υγεία και παιδεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία”.
