Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στην πόλη μας την Καλαμάτα, όπως και σε πολλές άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας το πρόβλημα της απόθεσης και διαχείρισης των απορριμμάτων.
Μια από τις κύριες αιτίες του φαινομένου αυτού εντοπίζεται στην έντονη αστικοποίηση που έχει σημειωθεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες και η οποία σχετίζεται με την ολοένα αυξανόμενη συγκέντρωση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων σε πόλεις “τέρατα” όπως είναι η Αθήνα για ολόκληρη την Ελλάδα και η Καλαμάτα αντίστοιχα για το νομό της Μεσσηνίας.
Εκτός όμως από την αστικοποίηση κυριαρχεί ταυτόχρονα ένας υπέρμετρος καταναλωτισμός που χαρακτηρίζει την οργάνωση των περισσότερων νοικοκυριών. Αυτός ο καταναλωτισμός έχει τις ρίζες του κυρίως στον υλικό ευδαιμονισμό, σύμφυτο κακό του καπιταλιστικού συστήματος και των προϊόντων του. Μέσα στα ίδια πλαίσια φυσικά κινούνται και οι πετρελαϊκές και χημικές βιομηχανίες οι οποίες προκειμένου να προωθήσουν τα προϊόντα τους με το πιο χαμηλό κόστος μεταφοράς και συσκευασίας και χάριν εντυπωσιασμού που επιβάλλουν οι νόμοι του marketing, παρασκευάζουν ογκώδεις και άχρηστες συσκευασίες χωρίς καμία βιο- αποδοσιμότητα.
Εξειδικεύοντας το θέμα μας περισσότερο, οδηγούμαστε στη δική μας πόλη την Καλαμάτα και στο κυρίαρχο πρόβλημα των σκουπιδιών που απ' ότι φαίνεται έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Η προκλητική αδιαφορία των τοπικών και κρατικών παραγόντων όχι μόνο σήμερα αλλά και διαχρονικά φαίνεται ότι έχει οδηγήσει την πόλη μας σε μια τελματώδη κατάσταση.
Κατά καιρούς, οι αρμόδιοι φορείς έχουν προβεί σε περιβαλλοντικά εγκλήματα των οποίων τις συνέπειες τις ζούμε τώρα και θα μας απασχολήσουν ιδιαίτερα έντονα και στο μέλλον. Μερικά από αυτά τα ατοπήματα αφορούν στη δημιουργία χωματερής στα Γιαννιτσάνικα, στην ανεξέλεγκτη απόθεση ανεπεξέργαστης λυματολάσπης στο Ασπρόχωμα και στην ανοιχτή χωματερή στη Μαραθόλακκα.
Επιπρόσθετα με τα προηγούμενα, οι τοπικοί άρχοντες έχουν εγκαταλείψει εγκληματικά και έχουν υποβαθμίσει συνειδητά τις υποδομές της πόλης όπως είναι: ο μη εκσυγχρονισμός του βιολογικού καθαρισμού, η απαξίωση της ΜΟΛΑΚ, η υποτίμηση της ανακύκλωσης. Η υποβάθμιση αυτή των υποδομών έγινε τις περισσότερες φορές εσκεμμένα με την παραχώρηση τους σε ιδιώτες οι οποίοι τις κακοδιαχειρίστηκαν προκλητικά με σκοπό να χρεοκοπήσει η λογική της ανακύκλωσης και της επεξεργασίας των απορριμμάτων από δημοτικούς φορείς.
Ακολουθώντας λοιπόν αυτή την τακτική και κάνοντας τέτοιου είδους επιλογές, που κρίνονται στην πλειονότητά τους αντιεπιστημονικές, αντιοικονομικές και κυρίως αντιπεριβαλλοντικές όπως είναι η εγκατάσταση μπαλλοποιητών, ο Σούκος, το RAM, η μεταφορά από τους σκουπιδοεργολάβους στο άγνωστο έφτασαν τους πολίτες και την πόλη στο απροχώρητο. Ταυτόχρονα, σαν να μην έφτανε η ασυνειδησία και η ανευθυνότητα των ιθυνόντων έχουν σπεύσει να καλλιεργήσουν την αντίληψη ότι “φταίνε οι πολίτες” αποποιούμενοι τις ευθύνες τους και ενοχοποιώντας για άλλη μια φορά το λαό της Καλαμάτας. Έχουν φτάσει σε σημείο μάλιστα, ενδεικτική συμπεριφορά ανευθυνότητας να δημιουργούν τοπικιστικές αντιπαραθέσεις προκαλώντας έριδες και εχθρότητα μεταξύ περιοχών του δήμου Καλαμάτας.
Όλη αυτή η πολιτική που έχει ασκηθεί εδώ και χρόνια από τους τοπικούς φορείς είχε ως τελικό στόχο να παραχωρηθεί η διαχείριση των απορριμάτων στο μεγάλο Κεφάλαιο. Η λύση που επιδιώκεται, είναι η δημιουργία ενός μεγάλου εργοστασίου στην Περιφέρεια Πελοποννήσου για καύση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Η λύση αυτή όμως είναι περιβαλλοντικά και οικονομικά απαράδεκτη διότι παράγει διοξίνες, έχει πανάκριβα φίλτρα τα οποία όταν αποσυρθούν, είναι σαν πυρηνικά απόβλητα και επομένως θα δουλεύουν και πέρα από το χρόνο λειτουργίας τους. Το παραγόμενο ρεύμα επίσης θα πουλιέται προνομιακά στη ΔΕΗ, άρα και στους καταναλωτές σε μεγάλη τιμή. Επομένως, η λύση αυτή υπονομεύει ευθέως την απαραίτητη και επίμονη προσπάθεια ανακύκλωσης διότι απαιτεί απορρίμματα πλούσια σε χαρτί και πλαστικό!!

ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΓΕΝΙΚΑ

Καταδικάζουμε και απορρίπτουμε την ισχύουσα πολιτική διαχείρισης των απορριμμάτων.
Αντιστεκόμαστε στην αστικοποίηση και στο μοντέλο πόλης – μητρόπολης, στην ερήμωση της υπαίθρου σε οικονομικό, μορφωτικό, πολιτισμικό και παραγωγικό επίπεδο. Δε θέλουμε άλλες “μικρές Αθήνες”.
Κατάργηση σταδιακή αλλά γρήγορη της παραγωγής της χρήσης πλαστικών και επικίνδυνων συστατικών συσκευασίας που δεν βιο – αποδομούνται.
Το κύριο κόστος διαχείρισης – αποκατάστασης των απορριμμάτων να αναληφθεί από τους υπεύθυνους: βιομηχανίες, μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις και αλυσίδες καταστημάτων. Αυτοί παράγουν και μας επιβάλλουν την κατανάλωση των σκουπιδιών.
Αποκλειστική διαχείριση των απορριμμάτων – αποβλήτων από δημόσιο – δημοτικό φορέα με κύριο μέλημά του την προστασία του περιβάλλοντος και όχι το κέρδος.
Ενίσχυση της έρευνας για την προστασία του περιβάλλοντος. Καλλιέργεια φιλοπεριβαλλοντικής και αντικαταναλωτικής συνείδησης στους πολίτες.

ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΖΗΤΑΜΕ:
-Προώθηση της πολίτικής πρόληψης και μείωσης των απορριμμάτων: Με τη σωστή λειτουργία των μπλέ κάδων ανακύκλωσης, τη σταδιακή χρησιμοποίηση 3ου κάδου οργανικών, μπορούμε να μειώσουμε άμεσα τα απορρίμματα σε ποσοστά κάτω των 30% των παραγομένων.
-Λειτουργία της ΜΟΛΑΚ από ειδικευμένο και περιβαλλοντικά ευαίσθητο προσωπικό για την προστασία των υπολοίπων.
-Κομποστοποίηση των υπολειμμάτων της ΜΟΛΑΚ και χρησιμοποίηση για επιχωμάτωση αγρών, κήπων ίσως και ΧΥΤΑ εγκαταλειμένων.
Ενδεικτικά αναφέρουμε έμα αριθμητικό παράδειγμα: Ο Δήμος Καλαμάτας παράγει 100 τόνους σκουπίδια ημερησίως. Μπορεί συνολικά να ανακυκλώνει 70 τόνους. Στη ΜΟΛΑΚ γίνεται η επεξεργασία των υπολοίπων 30 τόνων. Στο 20% υπόλοιπο από τη ΜΟΛΑΚ 6 τόνους είναι το ελάχιστο που μπορεί να κομποστοποιηθεί.
Επίσης ζητάμε:
-Κλείσιμο και αποκατάσταση ΧΑΔΑ Μαραθόλακκας
-Αποκατάσταση χωματερής Γιαννιτσανίκων.
ΛΕΜΕ: ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Από την "Ανοιχτή Συνέλευση"