Κάποιες φορές όμως τα… προκαταρκτικά δεν οδηγούν στο σεξ, αλλά σε ξάφρισμα του πορτοφολιού - αλλά αυτές οι υποθέσεις σπανίως φτάνουν στην Αστυνομία, αφού ελάχιστοι βρίσκουν το θάρρος να παραδεχτούν στο οικογενειακό τους περιβάλλον ότι πήγαν να ξεμοναχιάσουν μια γυφτοπούλα κι εκείνη τους έκλεψε.
Σύμφωνα με αστυνομικούς κύκλους, τα περιστατικά είναι πάρα πολλά αλλά δεν βγαίνουν προς τα έξω ούτε τα μισά. Οπως μας ανέφεραν χαρακτηριστικά, οι περιπτώσεις είναι πάρα πολλές και οι αστυνομικοί μόνο εκτιμήσεις μπορούν να κάνουν, γιατί καταγγέλλονται πολύ λιγότερα περιστατικά, και δικογραφίες σχηματίζονται για ελάχιστα: συγκεκριμένα, μόλις 5 τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
Ο παθών δεν είναι απίθανο να πάει μέχρι την πόρτα της Αστυνομίας, αλλά το συνηθέστερο είναι να κάνει πίσω μετά, για διάφορους λόγους. Είτε γιατί δεν θέλει να αποκαλύψει την αλήθεια και να εκτεθεί στα μάτια των συγγενών του, είτε γιατί ντρέπεται και δεν θέλει να παραδεχτούν ότι έπεσε θύμα και... δεν έκανε και τίποτα.
Μερικές φορές βέβαια, ιδιαίτερα όταν εμπλέκονται αλλοδαπά παιδιά, δεν είναι εύκολο να πει κανείς με σιγουριά ποιος είναι το θύμα. Κι αυτό γιατί ορισμένοι άνθρωποι συχνά εκμεταλλεύονται τα παιδιά αυτά μέσα στο ίδιο τους το σπίτι - κι όταν... χαλάνε τα πράγματα στην πληρωμή, μπορεί έπειτα να καταγγείλουν μια κλοπή ώστε να δικαιολογήσουν ή να εκδικηθούν τα πραγματικά θύματα για την «ανυπακοή» τους.
ΟΙ ΠΙΑΤΣΕΣ
Μπορεί λοιπόν οι πιο πολλοί ηλικιωμένοι να ντρέπονται και να φοβούνται την κοινωνική και οικογενειακή αποδοκιμασία, οπότε δεν παραδέχονται ότι στις περισσότερες περιπτώσεις τους ξεγελάνε, είναι όμως κοινό μυστικό ότι κάθε Τετάρτη και Σάββατο που έχει λαϊκή στην Αγορά της Καλαμάτας, γίνεται και ερωτικό αλισβερίσι. Μάλιστα οι τσιγγάνες, όταν αποφασίσουν να ξεγελάσουν και να κλέψουν κάποιον, πάνε μπουλούκι, περισσότερες από μία.
Αλλο γνωστό σημείο είναι στο Πάρκο Σιδηροδρόμων, όπου εκτός από τσιγγάνες συχνάζουν και διάφορες αλλοδαπές γυναίκες. Μάλιστα κάποιες από αυτές είναι ανήλικες - ενώ μεταξύ τους υπάρχει και μια έγκυος από βαλκανική χώρα.
Οπως μας έλεγαν από την Αστυνομία, οι τσιγγάνες είναι οι πιο «άμεσες» και προτείνουν απευθείας αυτό που... πουλάνε. Αλλες πάλι -κυρίως οι αλλοδαπές- ζυγίζουν πόσο δύσκολος ή εύκολος είναι ο υποψήφιος πελάτης, και αν τον δουν διστακτικό, τότε κλείνουν μια συμφωνία για καθάρισμα σπιτιού. Οι ηλικίες που συνήθως πέφτουν θύματα είναι από 65 έως και 90 χρόνων, ενώ κάποιοι την πατάνε ξανά και ξανά, χωρίς να βάζουν μυαλό. Το δέλεαρ είναι η χαμηλή τιμή. Λέει στην αρχή η τσιγγάνα 5 - 10 ευρώ και ό,τι κάτσει στη συνέχεια... ή καλύτερα ό,τι υπάρχει στην τσέπη του θύματος όπου θα χώσουν το χέρι τους. Τυχαίνει μέρες που βγάζουν καλό «μεροκάματο», από 300 έως 600 ευρώ.
Δημοφιλές μέρος για το «πέσιμο» που κάνουν οι τσιγγάνες είναι και η στάση του λεωφορείου στο Νοσοκομείο Καλαμάτας. Γνωστή πιάτσα των πιο... μοναχικών είναι και η γέφυρα του Παμίσου έξω από τη Μεσσήνη, όπως και ο κλειστός σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες μεγάλο αλισβερίσι κυρίως με ηλικιωμένους γίνεται επίσης στο Πάρκο της Μεσσήνης, μέρα μεσημέρι.
Εν τω μεταξύ κάποιοι μικρότερης ηλικίας άνδρες που έκαναν το λάθος να πάνε με γυφτοπούλα, το πλήρωσαν με τον εξευτελισμό που δέχτηκαν όταν βρέθηκαν από κατήγοροι... κατηγορούμενοι από γονείς ανήλικης, για σεξουαλική επίθεση. Αλλά και οι πιο αποφασισμένοι που θα πάνε να το καταγγείλουν γιατί έχουν χάσει μεγάλο ποσό χρημάτων ή τους έχουν σπάσει οι τσιγγάνοι στο ξύλο, όταν έρχεται η στιγμή να το καταθέσουν σταματούν εκεί, με αποτέλεσμα οι δράστιδες να αποθρασύνονται τελείως.
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΒΟΜΒΑ
Οι ίδιοι αστυνομικοί κύκλοι μάς έλεγαν ότι η συγκεκριμένη μορφή παραβατικότητας δείχνει να έχει μια δυναμική ανόδου και τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται. Λένε ότι οφείλεται αφενός στην οικονομική κρίση και αφετέρου στην ατιμωρησία, αφού οι παθόντες κάνουν πίσω επειδή θα σπιλωθεί η υπόληψή τους.
Η Αστυνομία από τη μεριά της δεν μένει απαθής μπροστά σε αυτή τη μορφή παραβατικότητας. Ωστόσο οι αστυνομικοί εξηγούν ότι τα χέρια τους είναι δεμένα αφού δεν κατατίθενται μηνύσεις, και όταν κάποια περίπτωση φτάσει μέχρι τα δικαστήρια, ο παθών υπαναχωρεί αραδιάζοντας ένα σωρό ψέματα για το τι σκοπούς είχε πραγματικά. Στην ερώτησή μας τι λένε οι παθόντες όταν πηγαίνουν για να κάνουν την καταγγελία, μας είπαν ότι συνήθως τα κουκουλώνουν με σοβαροφανείς δικαιολογίες ("δεν ξέρω αν ήθελε να με κλέψει" ή "δεν κατάλαβα καλά") για να κλείσουν όπως όπως το θέμα και να υποχωρήσουν πριν προχωρήσει ποινικά η υπόθεση. Οσοι τελικά παίρνουν απόφαση να το καταγγείλουν, το κάνουν με την ελπίδα να πάρουν πίσω τα λεφτά τους ή έστω ένα μέρος: είναι μια συνήθης άλλωστε τακτική από τη μεριά των τσιγγάνων, για να γλιτώσουν τα χειρότερα, να πληρώνουν τα θύματα.
Αυτό πάντως που οι αστυνομικοί θεωρούν μια υγειονομική βόμβα έτοιμη να εκραγεί, είναι η σωματική επαφή χωρίς προφυλακτικό, που ήδη έχει προκαλέσει προβλήματα με αφροδίσια νοσήματα. Οποιος έρθει σε επαφή με αυτές τις γυναίκες και νοσήσει δεν θα το αποκαλύψει εύκολα, όπως μας είπαν οι ίδιοι άνθρωποι. Συνήθως, μας λένε, μιλάμε για άτομα μέσης κοινωνικοοικονομικής κατάστασης - γι' αυτό και υπάρχει ο επιπλέον φόβος ότι στο μέλλον θα αποκαλυφθούν πολύ περισσότερα περιστατικά που κάποιος θα έχει κολλήσει ενδεχομένως κάτι πιο σοβαρό από ένα αφροδίσιο.
