1. Είναι δύσκολο να είσαι γιατρός στο Εθνικό Σύστημα Υγείας;

“Οταν η ενασχόλησή σου με το δημόσιο νοσοκομείο είναι συνειδητή επιλογή, έχεις τη θέληση να ξεπερνάς τα προβλήματα που τυχόν παρουσιάζονται. Στη δύσκολη οικονομική συγκυρία που ζούμε, τα προβλήματα αυτά διογκώνονται και ο αγώνας που καθημερινά πρέπει να καταβάλλεις μεγιστοποιείται”.

2. Υφίσταται αναβάθμιση στην παροχή υπηρεσιών υγείας στα δημόσια νοσοκομεία;

“Το δημόσιο νοσοκομείο υποφέρει από υποχρηματοδότηση, ιδιαίτερα στον τομέα του ανθρώπινου δυναμικού. Σαφώς όμως έχουν γίνει σημαντικά βήματα εκσυγχρονισμού, ιδιαίτερα στον τομέα της προμήθειας ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού”.

3. Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα λάθη που δεν επέτρεψαν στο ΕΣΥ να προχωρήσει όπως ήταν σχεδιασμένο;

“Βασική προϋπόθεση σωστής λειτουργίας του ΕΣΥ είναι η δημιουργία ενιαίας και αξιόπιστης πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Κάτι τέτοιο, δυστυχώς, δεν έχει ακόμα επιτευχθεί. Παράλληλα, υπάρχουν συγκεκριμένες εγγενείς αδυναμίες στο ΕΣΥ - όπως η απουσία κινήτρων απόδοσης, η αργή εξέλιξη, η απουσία αξιολόγησης και η ανεπαρκής ανανέωση του ιατρικού δυναμικού”.

4. Τείνουν διασυνδεόμενα νοσοκομεία -όπως της Κυπαρισσίας- να υποβαθμιστούν σε ένα είδος Κέντρων Υγείας μεγαλύτερου μεγέθους;

“Το συγκεκριμένο νοσοκομείο καλύπτει την ευρύτερη περιοχή της Τριφυλίας και πρέπει να αναβαθμιστεί. Πρέπει να καλυφθούν όλες οι κενές θέσεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Αλλιώς, η διατήρηση της σημερινής κατάστασης μοιραία οδηγεί σε υποβάθμιση”.

5. Τελικά, τα συγχωνευόμενα νοσοκομεία προωθούν την υπόθεση της παροχής υπηρεσιών υγείας;

“Η συγχώνευση των νοσοκομείων αποφασίστηκε με καθαρά οικονομοτεχνικά κριτήρια. Το ζήτημα είναι, οι πόροι που απελευθερώνονται να αξιοποιούνται προς όφελος των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες”.

6. Η φθηνή παροχή υπηρεσιών υγείας είναι υποχρεωτικά και κακής ποιότητας παροχή υπηρεσιών υγείας;

“Καταρχάς δεν είναι καθόλου φθηνή η παροχή υπηρεσιών υγείας από τα δημόσια νοσοκομεία. Το μέσο κόστος επιβάρυνσης του ΕΟΠΥΥ για τη μη επεμβατική νοσηλεία ενός ασθενούς με έμφραγμα π.χ. ανέρχεται στα 1.500 ευρώ. Αλλά επειδή ακριβώς όλοι συμμετέχουμε με τις εισφορές μας στα ασφαλιστικά ταμεία, πρέπει να απαιτούμε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας”.

7. Ποια είναι η εικόνα για το Νοσοκομείο Καλαμάτας ως προς την παροχή υπηρεσιών υγείας;

“Είναι το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Νότιας Πελοποννήσου και προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στον πληθυσμό. Οι ελλείψεις εντοπίζονται κυρίως σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά και σε θέματα οργάνωσης”.

8. Ο εξοπλισμός του νοσοκομείου με σύγχρονα μηχανήματα εγγυάται και την καλή του λειτουργία;

“Ο εξοπλισμός του νοσοκομείου είναι η μία προϋπόθεση. Η άλλη, ακόμα πιο σημαντική παράμετρος, είναι η ενίσχυση και αξιοποίηση του ιατρικού δυναμικού που καλείται να λειτουργήσει αυτά τα μηχανήματα και να προσφέρει ακριβή διάγνωση και αποτελεσματική θεραπεία του ασθενούς. Ομως οι κενές θέσεις γιατρών του ΕΣΥ στα νοσοκομεία της Μεσσηνίας είναι πάνω από το 35% των προβλεπόμενων, με βάση τα αντίστοιχα οργανογράμματα”.

9. Είναι ικανοποιητική η λειτουργία στα εξωτερικά ιατρεία;

“Λόγω της οικονομικής κρίσης αλλά και των δυσλειτουργιών του ΕΟΠΥΥ, η προσέλευση του κόσμου στα τακτικά ιατρεία είναι ιδιαίτερα αυξημένη. Χρειάζεται ενίσχυση της υλικοτεχνικής υποδομής τους, όμως παράλληλα πρέπει να γίνουν και μικρές αλλά πολύ σημαντικές αλλαγές - όπως τα ραντεβού συγκεκριμένης ώρας. Ετσι, ώστε κάθε ασφαλισμένος να ξέρει ποια συγκεκριμένη ώρα θα είναι το ραντεβού του”.

10. Εχουν γίνει βήματα προς μια ορθολογική λειτουργία των Επειγόντων;

“Εχουν γίνει βέβαια προσπάθειες, αλλά υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν ακόμη, όπως: Εγκαιρη και αποτελεσματική διαλογή περιστατικών από εξειδικευμένο ιατρο-νοσηλευτικό προσωπικό. Εξασφάλιση μεγαλύτερου χώρου αναμονής. Διαχωρισμός των παιδιατρικών περιστατικών σε ιδιαίτερο, πιο φιλικό περιβάλλον. Δημιουργία αυτόνομου τμήματος επειγόντων περιστατικών με ειδικευμένους γιατρούς όλο το 24ωρο”.

11. Υφίστανται προβλήματα ασφάλειας για εργαζόμενους, αλλά και νοσηλευόμενους, στο Νοσοκομείο Καλαμάτας;

“Η ασφάλεια του νοσοκομείου είναι ανεπαρκής, επειδή η φύλαξή του καθ’ όλο το 24ωρο είναι ελλιπής. Χρειάζεται αυστηρός έλεγχος στις εισόδους, στα επείγοντα αλλά και στα τμήματα, όπου πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα το επισκεπτήριο. Ο ασθενής πρέπει να μπορεί να διατηρεί την ιδιωτικότητά του και στις δύσκολες στιγμές της νοσηλείας του. Παράλληλα, αν χρειάζεται συνεχή φροντίδα, θα πρέπει να χορηγούνται άδειες παραμονής”.

12. Στη Μεσσηνία πώς θα περιγράφαμε την υφιστάμενη κατάσταση στον τομέα υγείας;

“Βασικό πρόβλημα -και στη Μεσσηνία- είναι η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Το νοσοκομείο, παίζοντας διττό ρόλο, δεν μπορεί να επικεντρωθεί με όλες του τις δυνάμεις στη βασική του αποστολή: τα επείγοντα και τη νοσηλεία των ασθενών. Επίσης η χωροταξική κατανομή των Κέντρων Υγείας δεν είναι πλήρης και υπάρχουν περιοχές στη Μεσσηνία υγειονομικώς ακάλυπτες”.

13. Ο γιατρός στο δημόσιο έχει διαφορετικά συμφέροντα από τους ελεύθερους επαγγελματίες γιατρούς;

“Η άσκηση του ελεύθερου ιατρικού επαγγέλματος μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά σε σχέση με το δημόσιο σύστημα υγείας. Ο ιδιωτικός τομέας υγείας πρέπει να αναπτύσσεται και να συναγωνίζεται τον δημόσιο τομέα, με σκοπό τη βελτίωση και των δύο”.

14. Διαπιστώνετε επιπτώσεις της κρίσης στην υγεία του κόσμου;

“Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει δυσμενώς την υγεία του πληθυσμού. Αυτή η εκτίμηση ενισχύεται από τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων επίπτωσης συγκεκριμένων νοσημάτων, την εποχή της κρίσης. Τον επόμενο μήνα, αφού ανακοινώσω την εργασία μου στο Αμερικανικό Συνέδριο Καρδιολογίας, θα μπορώ να σας πω περισσότερα”.

15. Ο όρκος του Ιπποκράτη είναι ένα ακόμα τελετουργικό αποφοίτησης ή κάτι πολύ πιο ουσιαστικό;

“Ο όρκος του Ιπποκράτη πρέπει να μας οδηγεί σε κάθε βήμα, από την αρχή ώς το τέλος της ιατρικής μας πορείας”.

16. Υπάρχει στ’ αλήθεια “υπερπαραγωγή” γιατρών στην Ελλάδα;

“Δεν υπήρξε ποτέ σωστός προγραμματισμός της παραγωγής πτυχιούχων Ιατρικής στην Ελλάδα και της αντίστοιχης παραγωγής πτυχιούχων από σχολές του εξωτερικού. Μοιραία, οδηγηθήκαμε σε ιατρικό πληθωρισμό, ενώ ποτέ δεν υπήρξε και κανενός είδους αξιολόγηση πριν την έναρξη της ειδικότητας ή κατά τη διάρκειά της”.

17. Γιατί λοιπόν προκύπτει υποστελέχωση πολλών δημόσιων νοσοκομείων και δομών υγείας γενικότερα;

“Η υποχρηματοδότηση, ο κακός προγραμματισμός και σχεδιασμός των αναγκών, έχουν οδηγήσει πολλά νοσοκομεία σε υποστελέχωση. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ενώ τα οργανογράμματα των δύο Νοσοκομείων Καλαμάτας και Κυπαρισσίας προβλέπουν συνολικά 145 θέσεις ειδικών γιατρών, αυτή τη στιγμή υπηρετούν 92”.

18. Η Πολιτεία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αυτές τις ελλείψεις, ώστε να επιλέξει ένας νέος γιατρός να έρθει στην περιφέρεια;

“Προς το παρόν το ΕΣΥ, παρέχοντας ιδιαίτερα χαμηλές αποδοχές στους λειτουργούς του, ουσιαστικά δημιουργεί αντικίνητρα για την κάλυψη των θέσεων - ιδιαίτερα για τα νοσοκομεία της επαρχίας που έχουν ιδιαίτερα αυξημένο φόρτο εργασίας, όπως το Νοσοκομείο Καλαμάτας”.

19. Με δεδομένη την άσχημη οικονομική κατάσταση, υπάρχουν γιατροί -οι πιο νέοι ίσως- που να αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό;

“Δυστυχώς, η μετανάστευση των νέων γιατρών προς το εξωτερικό έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις! Οι πενιχρές απολαβές κατά την ειδικότητα, αλλά κυρίως η απουσία αξιοπρεπούς επαγγελματικής προοπτικής, έχει οδηγήσει πληθώρα νέων γιατρών σε αυτή τη λύση. Ετσι όμως, ένα σημαντικό επιστημονικό κεφάλαιο εγκαταλείπει τη χώρα”.

20. Συγκριτικά με τη Δυτική Ευρώπη, ποιο είναι το επίπεδο στις υπηρεσίες παροχής υγείας στην Ελλάδα;

“Οι υπηρεσίες παροχής υγείας στην Ελλάδα έχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης και πρέπει όλοι να συμβάλουμε προς την κατεύθυνση αυτή. Καλώ τους Μεσσήνιους συμπολίτες μας να ενημερώνονται για τις δράσεις του συλλόγου μας στο nosokomeiakoigiatroimessinias.blogspot.com, όπως και να επικοινωνούν με το Δ.Σ. του συλλόγου μας αλλά και μαζί μου στο manolismakaris@nosokomeiokalamatas.gr, για να βοηθήσουμε μαζί στην εξεύρεση λύσεων για τα προβλήματα της υγείας στην περιοχή μας”.

Ο Μανώλης Μάκαρης γεννήθηκε το 1968 στην Παλλήνη Αττικής, δηλώνει όμως κατ’ επιλογήν Μεσσήνιος, καθώς από το 2008 ζει και εργάζεται στη Μεσσηνία, ως επιμελητής στην Καρδιολογική Κλινική του Νοσοκομείου Καλαμάτας. Πτυχιούχος της Ιατρικής και της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πήρε ειδικότητα στο Νοσοκομείο "Heart" του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου και στο "Ιπποκράτειο" Νοσοκομείο της Αθήνας. Εχει πλούσια κοινωνική δράση, αλλά και θητεία στην τοπική αυτοδιοίκηση - καθώς το 2007 διατέλεσε αντιδήμαρχος κοινωνικής πολιτικής και δημοτικών ιατρείων στον Δήμο Παλλήνης, ενώ ήταν υποψήφιος σύμβουλος Μεσσηνίας στις περιφερειακές εκλογές του 2010. Είναι παντρεμένος με τη Σταυρούλα Χανδρινού, πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Αίπειας, και έχει μία κόρη 11 ετών, τη Μελιάννα, μαθήτρια του Δημοτικού Σχολείου Λογγάς.