Η τιμή του νερού στην Καλαμάτα είναι ιδιαίτερα υψηλή. Οι λογαριασμοί της ΔΕΥΑΚ αποτελούν μια σημαντική επιβάρυνση για τα νοικοκυριά της πόλης. Η αύξηση, μεσοσταθμικά κατά 7%, που αποφασίστηκε από το Δ.Σ. της ΔΕΥΑΚ είναι έτσι μια επιπλέον «πέτρα στον λαιμό» των πολιτών της Καλαμάτας, οι οποίοι με δυσκολία καταφέρνουν να ανταποκριθούν στις βασικές τους υποχρεώσεις. Η ακρίβεια δεν καταγράφεται τυχαία ως ένα από τα βασικά προβλήματα των πολιτών και η συγκεκριμένη απόφαση δείχνει ότι η δημοτική αρχή δεν έχει κατανοήσει τις συνθήκες που επικρατούν στην πραγματική οικονομία.
Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι οι επιχειρήσεις ύδρευσης έχουν επιβαρυνθεί κυρίως από το υψηλό ενεργειακό κόστος. Η λύση, όμως, της μεταφοράς του αυξημένου λειτουργικού κόστους στους πολίτες, μέσω της αύξησης του λογαριασμού ύδρευσης, είναι μια ενέργεια που δείχνει πολιτική αδυναμία και διαχειριστική ανεπάρκεια.
Οι δήμαρχοι θα έπρεπε να είχαν επιδιώξει τη μείωση του ενεργειακού κόστους, διεκδικώντας από την κυβέρνηση και τους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας ειδικά συμβόλαια και μειωμένες τιμές. Η δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων, με την αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, θα μπορούσε να ενταχθεί μέσα σε αυτό το πλαίσιο και να δώσει ως τελικό αποτέλεσμα τον μηδενισμό του ενεργειακού κόστους για τις εταιρείες ύδρευσης. Στον τομέα αυτό έχουν γίνει ελάχιστα. Είναι, επιπρόσθετα, γνωστό ότι κάποιοι κυβερνητικοί παράγοντες είδαν το ενεργειακό κόστος ως ευκαιρία να οδηγήσουν σε χρεοκοπία τις δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης, προκειμένου να τις «σώσουν» στη συνέχεια μέσω της ενοποίησής τους και της δημιουργίας νέων, σε ένα νέο ιδιοκτησιακό μοντέλο.
Πέρα, όμως, από την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, υπάρχει τραγική ανεπάρκεια σε σχέση με τη διαχείριση των επιμέρους στοιχείων των επιχειρήσεων. Αλήθεια, πόσο κοστίζει η ιστορία με τα ψηφιακά υδρόμετρα και πόσο αναγκαία είναι τελικά, σε μια περίοδο οικονομικής πίεσης από άλλους παράγοντες; Η καθυστέρηση σε έργα, όπως ο αγωγός Φ800, έχει οδηγήσει στην ανάγκη γεωτρήσεων και, βεβαίως, σε αύξηση του ενεργειακού κόστους. Οι αμοιβές, τέλος, των αιρετών αποτέλεσαν ακόμη ένα στοιχείο που δείχνει, αν μη τι άλλο, την «πολυτελή» αντίληψη στη διαχείριση των οικονομικών της ΔΕΥΑΚ. Αν όλα αυτά είχαν αντιμετωπιστεί διαφορετικά, προφανώς δεν θα χρειαζόταν αύξηση της τιμής του νερού. Επειδή, όμως, υπάρχει αποτυχία σε πολιτικό και διαχειριστικό επίπεδο, αποστέλλεται ο λογαριασμός στους δημότες, οι οποίοι καλούνται για μια ακόμη φορά να πληρώσουν.
panagopg@gmail.com
