Την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012 ο Ορειβατικός Σύλλογος Καλαμάτας πραγματοποίησε την προγραμματισμένη εξόρμησή του στο Κάτω και Ανω Καρβέλι. Νωρίς το πρωί 35 άτομα μέλη και φίλοι του ΕΟΣ συγκεντρώθηκαν στα γραφεία του συλλόγου και αναχωρήσαμε οδικώς για τον προορισμό μας. Φτάνοντας στο Κάτω Καρβέλι (Χανάκια) αφήσαμε τα αυτοκίνητα και ξεκινήσαμε τη πορεία μας ανηφορικά. Υστερα από λίγη ώρα περπατούσαμε πάνω στο παλιό καλντερίμι που συνέδεε το Κάτω με το Ανω Καρβέλι. Εδώ να σημειώσουμε πως το μονοπάτι αυτό ήταν ο κεντρικός άξονας που εξυπηρετούσε την επικοινωνία ανάμεσα στα χωριά Καρβέλι, Λαδά και Εμιαλοί.
Συνεχίζουμε την πορεία μας πάνω στο όμορφο καλντερίμι με όλες τις αισθήσεις μας τεντωμένες για να προλάβουμε να «ρουφήξουμε» όσο πιο πολύ γίνεται από τη μαγεία της φύσης. Πίσω μας η θέα της Καλαμάτας από ψηλά, με τη θάλασσα να λάμπει στα πόδια της, είναι απλά εκπληκτική. Μπροστά μας ο αγέρωχος Ταΰγετος μας καλωσορίζει ακόμα μια φορά. Χρώματα και αρώματα παντού γύρω μας. Πώς να κλείσεις τόση ομορφιά μέσα στις λέξεις; Πώς να περιγράψεις τα χρώματα της φύσης; Αυτό το πράσινο, το καφέ, το κίτρινο, τους κόκκινους καρπούς πάνω στις υπέροχες κουμαριές; Πώς να περιγράψεις το άρωμα της φύσης; Αδύνατον. Μόνο αν βρίσκεσαι στην αγκαλιά της τα γεύεσαι αυτά.
Φτάνοντας στο Καρβέλι δεχθήκαμε το κέρασμα του κ. Μπεσσή με τσιπουράκι και γλυκά. Τον ευχαριστήσαμε και κατηφορίσαμε προς το καρβελιώτικο ρέμα όπου συναντήσαμε το Πέτρινο Γεφύρι που ενώνει τα χωριά Καρβέλι και Αιμυαλοί. Το σημείο εδώ είναι μοναδικό. Οι ήχοι του νερού που κυλά στο ρέμα είναι ένα ποίημα. Αφήνοντας πίσω μας αυτή την ομορφιά ανηφορίζουμε το μονοπάτι που μας οδηγεί στο Λαδά. Αφού ξεδιψάσαμε στην πηγή του χωριού, καθίσαμε για λίγο στο καφενείο για ξεκούραση και καφεδάκι. Μετά ξεναγηθήκαμε από τον πρόεδρο στο μικρό «Μουσείο» με την επιγραφή «χασύρε κάνατε» που στα τσακώνικα σημαίνει «καλώς ήλθατε».
Αποχαιρετίσαμε το Λαδά με τους φιλόξενους κατοίκους του και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Πίσω ο Ταύγετος μας γνέφει…
«Θείο φως του απογεύματος! / Πέφτοντας πάνω στο μυαλό, σχηματίζει / Μικρές χαραδρώσεις σαν αυτές των βουνών. / Προετοιμάζει πηγές. / Στίχοι ολόχρυσοι ίσως θα στολίσουνε τον αιώνα / Χαίρε, Κύριε Ηλιε! Χαίρε Αγάπη! Ζωή Χαίρε!»
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Νατάσα Μπίρου
