Πιο συγκεκριμένα, όπως τόνισε η πρόεδρος της Οικονομικής Επιτροπής Γιάννα Κωνσταντέλου: «Σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο ιστορικό της αριθ. Α169/2018 αποφάσεως Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Καλαμάτας, οι γονείς με την από 26-8-2013 αγωγή τους στρέφονται κατά του Δήμου Τριφυλίας και κατά του Ελληνικού Δημοσίου, τους οποίους θεωρούν αποκλειστικά υπεύθυνους για το ατύχημα, τον σοβαρό τραυματισμό του υιού τους, καθώς δεν είχαν λάβει τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας και στοιχειώδους συντήρησης των αθλητικών εγκαταστάσεων που βρίσκονται στην περιοχή Αγρίλη ΔΕ Φιλιατρών, αν και είχαν τη σχετική ευθύνη συντήρησης κι εποπτεία αυτών. Να σημειωθεί ότι οι ανωτέρω αθλητικές εγκαταστάσεις βρίσκονται σε αγροτεμάχιο εκτός σχεδίου πόλεως, επί του οποίου υπάρχουν δύο ισόγεια κτίσματα και γήπεδο ποδοσφαίρου, τένις, μπάσκετ και βόλεϊ. Το εν λόγω αγροτεμάχιο έχει νομίμως μεταβιβασθεί από το 2008 από το Ελληνικό Δημόσιο στον τέως Δήμο Φιλιατρών, ο οποίος και τον κρίσιμο χρόνο (1-6-2012) είχε τη χρήση και την κατοχή του επίμαχου ακινήτου, το οποίο είχε διαθέσει στους δημότες ως κοινόχρηστο χώρο αθλοπαιδιών και ψυχαγωγίας, ενώ το Ελληνικό Δημόσιο είχε παρακρατήσει την κυριότητα και τη νομή του. Πιο συγκεκριμένα, την 1η Ιουνίου 2012 ο υιός των εναγόντων, ηλικίας τότε επτά ετών, είχε επισκεφθεί με τους συμμαθητές του, στα πλαίσια σχολικής εκδρομής, τις κοινόχρηστες αθλητικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται στον Αγρίλη, στην Τοπική Κοινότητα Εξοχικού Δήμου Τριφυλίας, όταν ενώ έπαιζε με τα άλλα παιδιά σε κτήριο το οποίο βρίσκεται στο χώρο των εγκαταστάσεων, ένα από τα παιδιά πάτησε αιφνιδίως πάνω σε αλυσίδα που ήταν συνδεδεμένη με κολόνα από τσιμεντόλιθο, η οποία στεκόταν μόνη της χωρίς θεμελίωση στο έδαφος και η οποία βρισκόταν στην είσοδο των εν λόγω εγκαταστάσεων, με αποτέλεσμα αρχικά να γείρει η κολόνα και τελικά να πέσει και να σπάσει πάνω στα πόδια του παιδιού. Αποτέλεσμα του ανωτέρω συμβάντος ήταν το παιδί να τραυματισθεί και να μεταφερθεί στο νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί συνθλιπτική κάκωση και των δύο κάτω άκρων του, με πολλαπλά κατάγματα δακτύλων και μεταταρσίων και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Με την από 26-8-2013 αγωγή τους κατά του Δήμου Τριφυλίας οι ενάγοντες ζήτησαν το ποσό των 50.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη ο υιός τους από τον επίμαχο τραυματισμό του και ειδικότερα, λόγω της τεράστιας σωματικής και ψυχικής ταλαιπωρίας του, καθόσον νοσηλεύτηκε, υπήρξε κίνδυνος ακρωτηριασμού του, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, παρέμεινε κλινήρης για πενήντα ημέρες, απείχε από ερεθίσματα και δραστηριότητες επί δυόμισι μήνες, με αποτέλεσμα να κλειστεί στον εαυτό του κι ακόμη να μην έχει ξεπεράσει το σοκ του ατυχήματος, της νοσηλείας και της αποθεραπείας του. Η συζήτηση της εν λόγω αγωγής έγινε στις 10 Μαΐου 2017 ενώπιον του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Καλαμάτας, οπότε και λήφθηκε η αριθ. Α169/2018 απόφαση, σύμφωνα με την οποία ο Δήμος Τριφυλίας υποχρεούται να καταβάλει στους ενάγοντες το ποσό των 7.177,01 ευρώ, νομιμοτόκως από τις 24-4-2014 και μέχρι πλήρους εξοφλήσεως.
Σύμφωνα και με την από 7-12-2018 γνωμοδότηση της νομικού συμβούλου του δήμου μας, πρέπει να ασκηθεί έφεση κατά της ως άνω απόφασης, καθώς κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και με πλημμελή αιτιολογία, αποδέχτηκε την ευθύνη του δήμου και επιδίκασε στους ενάγοντες το κονδύλιο των 2.310 ευρώ για αμοιβή αποκλειστικών νοσοκόμων και το κονδύλι των 12.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση, λόγω προκληθείσας ηθικής βλάβης ενώ εάν ορθά εκτιμούσε τις αποδείξεις έπρεπε να τα απορρίψει εν όλω κατ’ ουσίαν».
Η συγκεκριμένη απόφαση πάρθηκε κατά πλειοψηφία, καθώς μειοψήφησε από την πλευρά της αντιπολίτευσης ο Σαράντος Κουκούμης.
Στην ίδια συνεδρίαση αποφασίστηκε η άσκηση ανακοπής κι αίτησης αναστολής κατά κατασχετηρίου που έχει γίνει από εργολάβο και έρχεται από το 1994 για έργα στον τότε Δήμο Γαργαλιάνων. Το κατασχετήριο είναι για επιπλέον ποσό 6.778,18 ευρώ που αντιστοιχεί σε 24% ΦΠΑ, πέρα από αυτό που του έχει επιδικαστεί, καθώς όπως σημειώνεται στην εισήγηση της προέδρου, το χρηματικό ποσό αφενός δεν περιλαμβανόταν στο αιτητικό της αγωγής του και αφετέρου δεν του επιδικάστηκε ποτέ, με αποτέλεσμα να επιτάσσει τον δήμο να του καταβάλει χρηματικό ποσό συνολικά μεγαλύτερο από αυτό που επιδικάστηκε με τις έως τώρα αποφάσεις.
Κ.Μπ.