Δυστυχώς για τους εμπνευστές αυτής της ιδέας, "Αγαλμα της ελευθερίας" υπάρχει και μάλιστα στην… κεντρική πλατεία, μόλις 300 μέτρα από τη θέση του νέου. Ετσι ονομάζεται το άγαλμα που παραμένει και μετά την ανάπλαση, αφού αυτό προβλέπει η απόφαση με την οποία προκηρύχθηκε η κατασκευή του. Παριστάνει άλλωστε την Ελευθερία ως γυναίκα με ρομφαία στην κορυφή του αγάλματος, ενώ γύρω από αυτή υπάρχουν τα αγάλματα των Κολοκοτρώνη, Μαυρομιχάλη και Παπαφλέσσα.
Το εν λόγω άγαλμα έχει αποτελέσει κατά το παρελθόν αντικείμενο πολύχρονης αντιπαράθεσης που οδηγήθηκε μάλιστα στα δικαστήρια τη δεκαετία του ’70. Σύμφωνα με την προκήρυξη θα έπρεπε το άγαλμα να παριστάνει την Ελευθερία και τις μορφές ενός στεριανού, ενός νησιώτη και ενός κληρικού, σύμβολα του αγώνα των Ελλήνων για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό. Η μεγάλη διαμάχη ξέσπασε όταν "ταυτοποιήθηκαν" με τα πρόσωπα του Κολοκοτρώνη, του Μαυρομιχάλη και του Παπαφλέσσα. Ο Μαυρομιχάλης βρέθηκε με… νησιώτικη βράκα και ο Παπαφλέσσας ως… παχύσαρκος κληρικός, με αποτέλεσμα να ανάψει πόλεμος δηλώσεων και σχολίων.
Με δεδομένα τα όσα προαναφέρθηκαν γίνεται φανερό ότι η απόφαση της δημοτικής αρχής να στήσει... και δεύτερο "Αγαλμα της Ελευθερίας", επειδή κάποιος αποφάσισε να το κάνει δώρο, είναι λανθασμένη και χρειάζεται να αναθεωρηθεί. Εκτός κι αν η αγαλματομανία δεν αφήνει περιθώρια λογικής σκέψης και ο δήμος εφαρμόζει απλώς το γνωστό... "πάσα προσφορά δεκτή".