Γι’ αυτό η πολιτική διαμάχη γύρω από το email Χαρδούβελη πήρε τεράστιες διαστάσεις και δημιούργησε πολιτική δυναμική, με αποτέλεσμα να πάμε σε πρόωρες εκλογές, τις οποίες κέρδισε με άνεση ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πολλαπλάσιο το κόστος
Σήμερα οι πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα πολλαπλάσιο κόστος προσαρμογής. Με βάση τις κυβερνητικές προτάσεις, θα εφαρμοστούν μέτρα 3 δισ. ευρώ το 2015, τα οποία θα αυξηθούν σε 5 δισ. ευρώ το 2016. Επιπλέον, το φθινόπωρο θα κορυφωθεί η διαπραγμάτευση για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού του 2015-2016, με αντάλλαγμα φυσικά τη λήψη πρόσθετων μέτρων πολύ πιο δύσκολων από αυτά που έχουν ήδη ανακοινωθεί. Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε διαρθρωτικά μέτρα που θα καλύψουν τις αποκλίσεις από τους στόχους που έχουν ήδη παρατηρηθεί και πρόσθετα μέτρα για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού που θα προκαλέσουν οι προγραμματισμένες αστοχίες.
Για παράδειγμα, κανείς σοβαρός αναλυτής δεν περιμένει ετήσια αύξηση 1,8 δισ. ευρώ στα έσοδα από τους αυξημένους συντελεστές ΦΠΑ - και μόλις καταγραφεί, σε μερικούς μήνες, η αστοχία, θα υπάρξουν οι αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις με τη μορφή συμπληρωματικών μέτρων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θριάμβευσε υποσχόμενος, μεταξύ άλλων, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, αφορολόγητο 12.000 ευρώ και 13η σύνταξη για τους χαμηλοσυνταξιούχους - αλλά ασκεί την εξουσία πολλαπλασιάζοντας τα μέτρα, χωρίς μάλιστα να είναι ορατό το φως στο τέλος του τούνελ, με τη μορφή της εξόδου από το μνημόνιο.
Τα αίτια της αποτυχίας
Τέσσερις είναι οι βασικοί λόγοι για τον πολλαπλασιασμό του λογαριασμού:
• Πρώτον, τα λάθη και οι παραλείψεις του τελευταίου πενταμήνου έσπασαν την αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας, που είχε αναπτυχθεί επί κυβέρνησης Σαμαρά. Επιστρέψαμε ξανά στην οικονομική στασιμότητα, με αποτέλεσμα να είναι πιο δύσκολη η δημιουργία εσόδων για την κάλυψη των αναγκών του Δημοσίου και να χρειάζονται πρόσθετα μέτρα.
• Δεύτερον, η διαπραγματευτική ομάδα στην οποία ανέθεσε ο πρωθυπουργός την ευθύνη για τη συνεννόηση με τους εταίρους είχε τα χάλια της. Ο υπουργός Οικονομικών κ. Βαρουφάκης ακολούθησε καθαρά προσωπική στρατηγική, με αποτέλεσμα να γίνει πιο δύσκολη και πιο ακριβή για τους Ελληνες πολίτες η διαπραγμάτευση με τους εταίρους.
• Τρίτον, η κυβέρνηση επανέλαβε τα λάθη των προηγούμενων κυβερνήσεων και έριξε το 90% του βάρους των νέων μέτρων στις οικονομικές πλάτες των φορολογούμενων και του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Πρόκειται για την κλασική συνταγή του ελληνικού πολιτικού συστήματος, που μεγαλώνει τον λογαριασμό προετοιμάζοντας τον επόμενο, εφόσον δεν φέρνει θετικά οικονομικά αποτελέσματα.
• Τέταρτον, μέσα στην πολιτική ένταση και τις συγκρούσεις της διαπραγμάτευσης χάθηκε η δυναμική των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων -από τις ιδιωτικοποιήσεις μέχρι τη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων- οι οποίες δημιουργούν θετικό οικονομικό και επιχειρηματικό κλίμα και εξασφαλίζουν τις προϋποθέσεις για αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που προσθέτουν μία δημιουργική διάσταση στα περιοριστικά μέτρα.
