Όπου πηγαίνει ο Φέρμορ, συμμετέχει στην τοπική ζωή, που οι περιγραφές της ξεπηδούν ολοζώντανες απ’ τη σελίδα. Η τελετή του σαρακατσάνικου γάμου, με όλο της το συναρπαστικό τελετουργικό, και η διήγηση του μπαρμπα-Ηλία για τις λογής λογής επιδέξιες μεθόδους επαιτείας έχουν εξίσου θέση σ’ αυτό το θαυμάσιο οδοιπορικό.

Και είναι επίσης ένα ταξίδι που αποκαλύπτει τη σύγκρουση που ενυπάρχει στην κληρονομιά των Ελλήνων: την αδύναμη λόγια διασύνδεση με τα κλέη του αρχαίου κόσμου, και την πιο πρόσφατη μα όχι λιγότερο ιστορική βυζαντινή κληρονομιά, καθώς κι αυτήν που άφησε πίσω της η Τουρκοκρατία. Κάτω απ’ όλα αυτά, ωστόσο, υπάρχει ένας ακόμα παλαιότερος κόσμος, που ενδείξεις του βρίσκει ο Φέρμορ σε λόφους, βουνά και σχεδόν άγνωστες ακτές.

Ο Patrick Leigh Fermor (Πάτρικ Λη Φέρμορ, 1915 - 2011), ο μεγαλύτερος ταξιδιωτικός συγγραφέας της εποχής μας, ήταν αγγλικής και ιρλανδικής καταγωγής. Υστερα από περιπετειώδη σχολικά χρόνια και το ταξίδι του πεζή στην Κωνσταντινούπολη, έζησε και ταξίδεψε στα Βαλκάνια και στο Ελληνικό Αρχιπέλαγος. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου πολέμησε στην Ελλάδα, ιδίως στην Κρήτη, όπου, μεταμφιεσμένος σε βοσκό, έζησε κρυμμένος στα βουνά πάνω από δύο χρόνια, οργανώνοντας ομάδες αντίστασης και την απαγωγή του γερμανού διοικητή του νησιού στρατηγού Κράιπε. Η Ελλάδα τον κέρδισε. Μέχρι τον θάνατό του ζούσε στη Μάνη σ’ ένα σπίτι που σχεδίασαν με τη γυναίκα του, την αξέχαστη φωτογράφο Joan Leigh Fermor. Aντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, του είχε απονεμηθεί ο τίτλος του Ιππότη από τη βασίλισσα της Αγγλίας. Πολυμεταφρασμένος σε όλο τον κόσμο, το έργο του κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις “Μεταίχμιο”.