Στο βιβλίο του ο Ευγένιος Τριβιζάς οικοδομεί μια γατοκοινωνία παράλληλα με το γνωστό ανθρώπινο κόσμο. Μέσα σε αυτό το διπλό σύμπαν μισό φανταστικό και μισό πραγματικό, επιχειρεί με δεξιοτεχνία να δείξει τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσονται οι ρατσιστικοί μηχανισμοί και οι τεχνικές εξόντωσης των «διαφορετικών».

Ετσι ο συγγραφέας αποκαλύπτει το σύγχρονο κόσμο με τις μηχανορραφίες, την αναλγησία, το έλλειμμα της δημοκρατίας , την απουσία των οραμάτων και τον κάθε λογής ρατσισμό . Παράλληλα  κηρύσσει πόλεμο στις δεισιδαιμονίες, τις προκαταλήψεις και τις φυλετικές διακρίσεις. Αυτό που θίγει με το έργο του ο συγγραφέας, χωρίς διδακτικό τόνο, με το γνωστό ευρηματικό και παιγνιώδες ύφος του, είναι η βαθύτερη έννοια  της αποδοχής της διαφορετικότητας και της διαφοράς, του ανθρωπισμού, της ευγένειας, της αγάπης, της τρυφερότητας και του ήθους, της λογικής και της αντίστασης στον παραλογισμό.

Η Γιώλικα Πουλοπούλου εμπνέεται από το μυθιστόρημα του Ευγένιου Τριβιζά και συνθέτει τη θεατρική διασκευή του, συνδυάζοντας το χιούμορ, τα λογοπαίγνια και την πλούσια φαντασία του με τους στόχους του συγγραφέα να αναδείξει μέσα από το παραμύθι τα άσχημα της ανθρώπινης κοινωνίας και να προβληματίσει κάνοντας γόνιμη κριτική  με επίκεντρο πάντα την ανθρωπιά, και την πίστη σε ανθρώπινες αξίες. Η ίδια διδάσκει και σκηνοθετεί τη θεατρική ομάδα που αποτελείται από 17 εφήβους και μαζί με τη χορογράφο Ανθή Η. Δρίλλια, το μουσικό Χρήστο Καλαϊτζόπουλο και το σκηνογράφο Βενετσάνο Μπαλόπουλο δημιουργεί μία θεατρική παράσταση για μικρούς και μεγάλους γεμάτη χιούμορ αλλά και μηνύματα που προκαλούν προβληματισμό.