Δευτέρα, 05 Ιουλίου 2021 18:41

Το σταφιδικό κίνημα και ο Τάσης Κουλαμπάς (μέρος 287ο)

Το σταφιδικό κίνημα και ο Τάσης Κουλαμπάς (μέρος 287ο)

 

Γενικότερα στη χώρα επικρατεί πολιτική αναταραχή καθώς οι εκλογές δεν ανέδειξαν “νικητή” και η κυβέρνηση με τη συμμετοχή Μεταξά είναι επί θύραις.

Η σταφιδική επιτροπή γνωστοποιεί έκθεση για τη σταφίδα, η οποία προκαλεί την έντονη αντίδραση του ΚΚΕ. Στο “Ριζοσπάστη” δημοσιεύεται άρθρο με υπογραφή “Πολύβιος” το οποίο παρουσιάζει στοιχεία από την έκθεση που προετοιμάζει νέα βάρη για τους σταφιδοπαραγωγούς και μεταξύ αυτών τη μείωση της τιμής της σταφίδας. Με το άρθρο αποδομείται η πολιτική την οποία χαράζει η επιτροπή και προτείνεται η συγκρότηση συνεδρίου των σταφιδοπαραγωγών ως απάντηση:
«Το σταφιδικό ζήτημα μ’ εξαιρετική οξύτητα ξαναμπαίνει φέτος. Ο ΑΣΟ ανακοίνωσε πως στο τέλος Αυγούστου τρέχοντος έτους θα χρωστάει 350 εκ. δραχμές στην Εθνοτράπεζα και 80 εκ. στο κράτος, πράγμα που σημαίνει ότι χρεωκόπησε και ο ΑΣΟ και οι αντιλαϊκές μέθοδοι που εφάρμοσε για να λύσει το σταφιδικό ζήτημα. Ολος ο αστικός Τύπος μιλάει για την ανάγκη να καθιερωθούν φτηνές τιμές στη σταφίδα και να ξεριζωθούν κατά ένα μέρος οι σταφιδοφυτείες. Και μια επιτροπή που συγκροτήθηκε για να μελετήσει το σταφιδικό ζήτημα δημοσίευσε πριν από κάμποσες ημέρες μια έκθεση που είναι καταπληχτική για τα μέτρα που προτείνει και που αν εφαρμοσθούν απογυμνώνουν κυριολεχτικά τους σταφιδοπαραγωγούς και επιβαρύνουν ολόκληρο τον εργαζόμενο λαό, ενώ προστατεύουν πέρα για πέρα τα συμφέροντα των διαφόρων λαογδαρτών, βιομηχάνων, τραπεζιτών, μεγαλεμπόρων κλπ.
Το σταφιδικό ζήτημα δεν είνε καινούργιο. Οπως είναι γνωστό, η παραγωγή της σταφίδας κυμαίνεται γύρω στις [δυσανάγνωστο] εκατομ. λίτρες. Μα η εξαγωγή όλο και λιγοστεύει και τώρα μόλις βγαίνουν 140 εκατομ. λίτρες το χρόνο. Η εξαγωγή λιγοστεύει γιατί βγαίνει ακριβή και δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις σταφίδες της Αυστραλίας και της Καλλιφόρνιας.
Γιατί όμως βγαίνει ακριβή η σταφίδα; Οχι βέβαια γιατί καλοπληρώνονται οι παραγωγοί. Οι σταφιδοπαραγωγοί απ’ την τιμή που πουλιέται η σταφίδα στο εξωτερικό δεν παίρνουν ούτε ένα τρίτο. Η σταφίδα βγαίνει ακριβή γιατί την επιβαρύνουν με τρομαχτικά βάρη, οι διάφοροι πλουτοκράτες εκμεταλλευτές ιδίως μέσον ΑΣΟ. Οι οινοβιομήχανοι Χαρίλαοι παίρνουν τη σταφίδα σχεδόν τσάμπα 700-1.000 δρχ. για πρώτη ύλη. Η Εθνοτράπεζα χρηματοδοτεί τον ΑΣΟ με τοκογλυφικούς όρους. Το Κράτος όπως αναφέρνει και η έκθεση της επιτροπής, εισπράττει 70 εκ. δρχ. Για έγγειο φόρο, 62 δρχ. Φόρο σε κάθε κιλό ποσίμου οινοπνεύματος και 2,82 στο φωτιστικό και εισπράττει πάνω από 200 εκ. δρχ. το χρόνο. Το κράτος παίρνει 3% στην εξαγόμενη σταφίδα για συναλλαγματικό παρακράτημα. Ακόμη βαραίνουν τη σταφίδα διάφοροι τοπικοί φόροι, υπερβολικά κόμιστρα, πλήθος αργόμισθοι των αστικών κομμάτων, η τοκογλυφική απομύζηση της Εθνιτράπεζας.
Η αχαλίνωτη αυτή κλεψιά που γίνεται σε βάρος των σταφιδοπαραγωγών έχει σαν αποτέλεσμα να πέφτει η εξαγωγή της σταφίδας γιατί πουλιέται ακριβά στο εξωτερικό, τη στιγμή που οι σταφιδοπαραγωγοί είνε καταχρεωμένοι και λιμοχτονούνε.
Τι μέτρα προτείνει τώρα η σταφιδική επιτροπή; Δεν προτείνει βέβαια το ξαλάφρωμα της σταφίδας απ’ τα βάρη που την βαραίνουν. Τέτοιο πράγμα θα έβλαφτε τα συμφέροντα των παρασίτων που βυζαίνουν τους σταφιδοπαραγωγούς. Τα μέτρα που προτείνει η σταφιδική επιτροπή στρέφονται ενάντια στους σταφιδοπαραγωγούς ολοκληρωτικά, μα απλώνονται σ’ όλο τον εργαζόμενο πληθυσμό.
Το κυριώτερο μέτρο που προτείνει η σταφιδική επιτροπή είνε να καθοριστούν χαμηλές τιμές για τον παραγωγό. Κάνει λεπτομερείς υπολογισμούς για την τιμή που πρέπει να πουλιέται η σταφίδα στο εξωτερικό και καθορίζει πως ο παραγωγός δεν πρέπει να πληρώνεται σε τιμή ανώτερη από 2.035 δραχμές το ενετικό λίτρο. Αυτή η τιμή δεν πρέπει νάναι για ένα χρόνο μα για σειρά χρόνια, πέντε ή δέκα.
Για να φανεί πόσο τερατώδικη είναι η ληστεία που ετοιμάζουν σε βάρος των σταφιδοπαραγωγών, είνε ανάγκη να αναφέρουμε πως πέρσι η τιμή της σταφίδας ήταν 2.900-3.500 το ενετικό λίτρο πράγμα που προκάλεσε την εξέγερση των σταφιδοπαραγωγών. Τώρα προτείνουν τιμή κατά 1/3 μικρότερη κι’ αυτή η τιμή θα πρέπει να καθοριστή για κάμποσα χρόνια. Αν σ’ αυτό το διάστημα αυξήσει η εξαγωγή μπορεί να αυξήσει η τιμή μα ο μέσος όρος θάναι 2.310 δραχμές το ενετικό λίτρο.
Αυτό το μέτρο της επιτροπής που καταδικάζει σε μόνιμη πείνα τους σταφιδοπαραγωγούς, δεν είνε το μοναδικό. Αν σ’ αυτά τα χρόνια αυξήσουν οι τιμές στο εξωτερικό δε θα παίρνουν τη διαφορά οι σταφιδοπαραγωγοί μα ο ΑΣΟ για να εξυπηρετεί καλύτερα την Εθνοτράπεζα.
Αν δεν αυξήσει η εξαγωγή τότε “θα ζητηθούν θυσίαι απ’ την παραγωγή και θα γίνη νέος υπολογισμός με την νέαν βάσιν των τιμών”, δηλαδή η τιμή της σταφίδας για τον παραγωγό θα κατέβει πιο κάτω και σύντομα θα μπει σ’ εφαρμογή το υποχρεωτικό ξερίζωμα της σταφίδας.
Οι αντιλαϊκές προτάσεις συνεχίζονται. Η επιτροπή προτείνει όπως ρυθμιστεί το ζήτημα των αμβύκων και να απαγορευτεί “η απόσταξις στεμφύλων”. Απ’ αυτή την απαγόρευση εξαιρεί μόνον ορισμένες ορεινές περιφέρειες. Ενώ καταδικάζει σε καταστροφή χιλιάδες οινοπαραγωγούς που παράγουν οινόπνευμα. Σύντομα προτείνει ν’ αυξηθεί η φορολογία στο πόσιμο οινόπνευμα κατά πέντε δραχμές και στο φωτιστικό κατά τρεις δραχμές.
Η έκθεση της σταφιδικής επιτροπής, όπως φαίνεται από τις παραπάνω προτάσεις, καταδικάζει σε εξαθλίωση τις μάζες των σταφιδοπαραγωγών και δείχνει με τον πιο χτυπητό τρόπο τις αντιλαϊκές λύσεις που οργανώνει για όλα τα προβλήματα της χώρας η μοναρχική πλουτοκρατική πολιτική. Και για την εφαρμογή αυτών των αντιλαϊκών λύσεως πήρε πεντάμηνη εξουσιοδότηση η φιλοφασιστική κυβέρνηση Μεταξά, που οργανώνει διχτατορική λύση στο πολιτικό πρόβλημα.
Μπροστά στους σταφιδοπαραγωγούς μπαίνει άμεσα το πρόβλημα να οργανώσουν την πάλη τους για να αποκρούσουν τις καταστροφικές γι’ αυτούς λύσεις και να επιβάλλουν τις δικές τους λύσεις. Για να λυθεί έστω και προσωρινά το πρόβλημα της σταφίδας και να ανακουφισθούν οι σταφιδοπαραγωγοί, πρέπει να καταργηθεί ο ΑΣΟ και όλα τα βάρη που επιβαρύνουν τη σταφίδα, το παρακράτημα, η φορολογία στη σταφίδα και στο οινόπνευμα, να χτυπηθεί το μονοπώλιο των οινοπνευματοβιομηχάνων και να περιοριστεί η εκμετάλλευση των διαφόρων Χαρίλαων, των μεγαλεμπόρων και τραπεζιτών, να φτηνήνουν τα κόμιστρα, να γίνουν λιμάνια στις σταφιδοπαραγωγικές περιφέρειες και συνάμα να ενισχυθούν οι σταφιδοπαραγωγοί με αναστολή των χρεών τους, άτοκα δάνεια κτλ.
Η εφαρμογή αυτών των μέτρων θα απαλλάξει τους σταφιδοπαραγωγούς από τους εκμεταλλευτές τους και θα ανακουφίσει τη ζωή τους, Οι σταφιδοπαραγωγοί που έχουν μεγάλες παραδόσεις αγώνων, πρέπει να οργανώσουν έγκαιρα τον αγώνα τους με μαζική προπαρασκευή του πανσταφιδικού συνεδρίου για να επιβάλλουν αυτές τις διεκδικήσεις» (1293).

(1293) “Ριζοσπάστης” 3/3/1936