Η προπώληση των εισιτηρίων γίνεται μέσω της ticketmaster.gr και στα καταστήματα “My daily spot” (Σύνταγμα) στην οδό Μητροπόλεως 25 και στο Κολωνάκι (Τσακάλωφ 14). Επίσης γίνεται τηλεφωνικά στο 211 1981535 (Δευτέρα – Κυριακή: 9 π.μ. – 9 μ.μ.).

Με τίτλο “Ωδή στην ομορφιά”, το 28ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας φιλοξενεί 26 συνολικά παραγωγές, 14 ξένες ομάδες από 10 χώρες, 12 ομάδες από την Ελλάδα, 3 παγκόσμιες πρεμιέρες, 6 παράλληλες εκδηλώσεις, ένα εντατικό πρόγραμμα εκπαίδευσης επαγγελματιών, καθώς και ένα πρόγραμμα εργαστηρίων χορού και κίνησης για διάφορες ηλικίες και ομάδες πληθυσμού.

Το πλήρες πρόγραμμα είναι αναρτημένο στο www.kalamatadancefestival.gr

Οι παραστάσεις στην Κεντρική Σκηνή είναι οι εξής:

- Την Παρασκευή 15 Ιουλίου στις 9 μ.μ. και το Σάββατο 16 Ιουλίου στις 7 μ.μ.: “Triptych: The missing door, The lost room and The hidden floor” από τους “Peeping Tom”. Στην τριλογία οι χαρακτήρες, χαμένοι στον χωροχρόνο, απομακρύνονται και αναζητούν ο ένας τον άλλο στο διηνεκές, εκδηλώνοντας μία μελαγχολική νοσταλγία για το μέλλον. Ενα τριπλό παιχνίδι «κεκλεισμένων των θυρών», στο οποίο οι συμμετέχοντες προσπαθούν μάταια να δημιουργήσουν μια νέα εκδοχή της απατηλής τους πραγματικότητας.

Η Gabriela Carrizo και ο Franck Chartier πειραματίστηκαν με εναλλαγές κινηματογραφικών πλατό από τη μία σκηνή στην επόμενη, προκειμένου οι μεταβάσεις να διατηρήσουν αυτούσια τη δραματουργική τους δύναμη. Αυτή η διαμεσολαβητική δραματουργία αποτελεί θεμελιώδες συστατικό στοιχείο της δαιδαλώδους περιπλάνησης του “Triptych” στο παρελθόν και το μέλλον.

Το “Triptych” είναι το αποτέλεσμα της νέας επεξεργασίας 3 έργων συνολικής διάρκειας δύο ωρών που δημιούργησε η ομάδα για το Nederlands Dans Theatre. Η Gabriela Carrizo σκηνοθέτησε την πρώτη ενότητα με τίτλο “The missing door”, ενώ ο Franck Chartier σκηνοθέτησε τις δύο επόμενες. Η Carrizo και ο Chartier θέλησαν να εντάξουν τα έργα αυτά στο ρεπερτόριο της ομάδας “Peeping Tom”, ώστε να συνεχίσουν να τα παρουσιάζουν στο κοινό. Οι δύο χορογράφοι οραματίστηκαν εκ νέου τα έργα για τους χορευτές του συγκροτήματός τους. Υπό αυτή την έννοια, το “Triptych” διερευνά το πώς διαφορετικά σώματα, διαφορετικοί κώδικες και διαφορετικές μέθοδοι διδασκαλίας μπορούν όχι μόνο να συναντηθούν, αλλά και να αλληλοτροφοδοτηθούν δημιουργικά.

Η Carrizo και ο Chartier εστίασαν στη δημιουργία ενός νέου συνόλου με ξεχωριστό συνδυασμό τεχνικών ικανοτήτων που άπτονται εξίσου του χορού και του θεάτρου. Χρησιμοποιώντας το δικό τους σωματικό λεξιλόγιο, οι καινούργιοι χορευτές θα ανιχνεύσουν νέα σχήματα μνήμης, όχι μόνο στο “Triptych”, αλλά και σε ολόκληρη την ομάδα.


- Sadler’s Wells, Brigel Gjoka, Rauf “Rubberlegz” Yasit & Ruşan Filiztek: “Neighbours” την Τρίτη 19 Ιουλίου στις 10 μ.μ.

Το “Neighbours”, η πρώτη διεθνής συμπαραγωγή του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με έναν από τους σημαντικότερους οργανισμούς του σύγχρονου χορού παγκοσμίως, το “Sadler’s Wells” αποτελεί μια πολυεπίπεδη, δυναμική συνεργασία μεταξύ τριών πολύ σημαντικών καλλιτεχνών, των χορευτών Rauf “RubberLegz” Yasit και Brigel Gjoka και του μουσικού και συνθέτη Ruşan Filiztek, καθένας από τους οποίους είναι φορέας μιας ιδιαίτερης πολιτιστικής κληρονομιάς. Η παράσταση δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον χορογράφο William Forsythe, ενώ παρουσιάζεται με ζωντανή μουσική από τον Ruşan Filiztek. 

Ο πρωτοποριακός χορευτής του abstract breaking Rauf “RubberLegz” Yasit και ο διακεκριμένος ερμηνευτής του σύγχρονου χορού Brigel Gjoka είχαν ως αφετηρία της συνεργασίας τους τη συνύπαρξή τους στην παράσταση “A quiet evening of dance” του William Forsythe. Οι δύο καλλιτέχνες, οι οποίοι και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αντικειμένου τους, έχουν δημιουργήσει ένα έργο που αξιοποιεί την πολύπλευρη εμπειρία τους και αντλεί επιρροές από τις κουρδικές και αλβανικές ρίζες τους.

Υπό τη συνοδεία ζωντανής μουσικής από τον συνθέτη Ruşan Filiztek, μία νέα χορογραφική γλώσσα διαμορφώνεται καθώς οι δύο δημιουργοί εξερευνούν στιγμές μεταμόρφωσης και στοχασμού στο μεταίχμιο urban, κλασικού και σύγχρονου χορού. Μέσα από την κοινή τους εμπειρία προκύπτει μια απλή αλήθεια: ότι ο χορός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης.

Αν και ξεκινά με σιωπή, το “Neighbours” είναι – απροσδόκητα και απολαυστικά – οικείο. Οι αγκώνες ανταλλάσσουν ιστορίες μπροστά στη φωτιά. Τα χέρια μπλέκονται, αντικρούουν, θυμούνται, αγαλλιάζουν. Τα γόνατα και οι γοφοί ξεδιπλώνονται σε περίπλοκα, ανείπωτα σχέδια. Ολόκληρες γενιές μνήμης ανακύπτουν με το άγγιγμα των δακτύλων σε έναν ώμο.

Εμπνευσμένοι από μια πρόταση του William Forsythe κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του “A quiet evening of dance”, ο Brigel Gjoka και ο Rauf Yasit άρχισαν να αυτοσχεδιάζουν από κοινού κινητικά μοτίβα. Εστιάζουν στην αλληλοεπικάλυψη των γλωσσών κίνησης που κληρονομήθηκαν μέσω των λαϊκών χορών και των κοινοτικών εορτασμών στην αλβανική και στην κουρδική κουλτούρα. Διερευνούν τον τρόπο με τον οποίο οι ιστορίες αυτές ανατρέπονται μέσα από τις ξεχωριστές εμπειρίες του καθενός – συγκεκριμένα, του μπαλέτου και του σύγχρονου χορού για τον Brigel, του breaking, του αυτοσχεδιασμού, του σχεδίου και του animation για τον Rauf – για να μεταμορφωθούν όταν τελικά συναντιούνται. Γιατί ο χορός, μας υπενθυμίζουν, δεν είναι προϊόν: είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης. Προειδοποίηση: όπου υπάρχει χορός, υπάρχει και χαρά. Και αυτή είναι μεταδοτική.

- “La Veronal”: “Sonoma”, την Παρασκευή 22 Ιουλίου στις 10 μ.μ. και το Σάββατο 23 Ιουλίου στις 7 μ.μ. Φανταστείτε ότι η πραγματικότητα δεν είναι αρκετή, ότι έχετε εξαντλήσει τα σχήματά της, συνθλίβεστε από την ακαμψία της, ασφυκτιάτε μέσα στα στενά περιθώριά της. Ωσπου μία μέρα αναδύεται μέσα σας ένα φως, ένα μουρμουρητό, μια γλώσσα που ακόμα δεν καταλαβαίνετε αλλά που προσπαθεί σκληρά να ακουστεί. Φανταστείτε ότι σε αυτή τη φωνή προστίθενται άλλες φωνές, άλλοι ήχοι και ότι μεγαλώνουν έντονα μέχρι να γίνουν κραυγές, ουρλιαχτά, μία δυνατή οχλαγωγία, μία ατελείωτη καταιγίδα.

Το “Sonoma” είναι το μέρος εκείνο όπου ξεκινά η καταιγίδα, όπου τα τύμπανα συνεχίζουν να χτυπούν με μία δύναμη που ταρακουνά τη γη και ανοίγει μια βαθιά ρωγμή στο έδαφος κάτω από τα πόδια μας.

Το “Sonoma” ξεκινά με μια κραυγή και ολοκληρώνεται με μια δυνατή οχλοβοή. Ανάμεσα στα δύο αυτά σημεία, σε ένα τοπίο μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας, μια ομάδα γυναικών    προσπαθεί να απελευθερωθεί από τα δεσμά του οικείου και να διασχίσει τα σύνορα με όπλα της τη διαίσθηση και το ένστικτο. Όταν ενώνουν τις δυνάμεις τους, η εσωτερική κραυγή που μοιράζονται ενισχύεται, μεγαλώνει μέχρι να ξεχειλίσει και εκείνες γιορτάζουν με τελετουργικά, προσφορές, τραγούδια και χορούς που μαγνητίζουν. Περνούν σε μία άγνωστη και μπερδεμένη κατάσταση, η οποία απελευθερώνει το μυαλό τους, θυμίζοντάς τους ταυτόχρονα την ανθρώπινη υπόστασή τους.