Η δικηγόρος Παναγιώτα Φλεβάρη αυτές τις γιορτές μας συστήνεται και ως συγγραφέας με την «Πριγκιπονεραϊδούλα Μελίτη και τις μαγικές της δυνάμεις». Ετσι, μιλά στην “Ε” για το βιβλίο αυτό που επιμελήθηκε και παρουσιάζει με πολλή αγάπη για όλα τα παιδιά…

- Από τις δικογραφίες… στο παιδικό διήγημα. Πόσο απέχει ο ένας τομέας ενασχόλησης με τον άλλον;
“Εκ πρώτης όψεως η δικηγορία φαντάζει, ίσως, ότι απέχει αρκετά από τη συγγραφή βιβλίων και μάλιστα παιδικών. Πλην, όμως, ο δικηγόρος έχει άμεση και διαρκή επαφή με τον λόγο, τόσο τον προφορικό, όσο και τον γραπτό, καθότι τον χειρίζεται διαρκώς, κατά την ενάσκηση του λειτουργήματός του, ακριβώς όπως και ο συγγραφέας. Ιδίως, δε, η σύνταξη ενός δικογράφου απαιτεί ιδιότητες, που απαιτεί και η συγγραφή ενός βιβλίου, είτε αυτό απευθύνεται σε ενήλικες είτε σε παιδιά, όπως ενάργεια, σαφήνεια, συνοχή, ορθή χρήση των συντακτικών και γραμματικών κανόνων, σωστή επιλογή λεξιλογίου κλπ. Ενα, ακόμη, κοινό στοιχείο είναι ότι και η σύνταξη δικογράφων, αλλά και η συγγραφή βιβλίων, είναι προϊόντα της νόησης, του νου, δημιουργήματα, δηλαδή, του πνεύματος ενός ανθρώπου. Εξάλλου, κι αυτή ακόμη η εν γένει σκληρή επαγγελματική καθημερινότητα ενός δικηγόρου, ιδίως όταν χειρίζεται δικογραφίες που αναφέρονται σε υποθέσεις με σφοδρή αντιδικία ή σε υποθέσεις ποινικώς κολάσιμων πράξεων, δεν αντιφάσκει προς τη γλυκύτητα της ενασχόλησης με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων. Κι αυτό γιατί η δικηγορική ιδιότητα δεν «καταπίνει» την υπόλοιπη προσωπικότητα ενός ατόμου. Οι άνθρωποι είμαστε πολυδιάστατα όντα. Ετσι, στο ίδιο και το αυτό πρόσωπο μπορούν κάλλιστα να συνυπάρξουν στοιχεία, όπως η επαγγελματική υπευθυνότητα, η αυστηρότητα, η μαχητικότητα, που χαρακτηρίζουν την ενάσκηση της δικηγορίας, με στοιχεία, όπως η προσήνεια, η γλυκύτητα, η παιγνιώδης διάθεση, που χαρακτηρίζουν τη συγγραφή παιδικών βιβλίων, χωρίς η συνύπαρξη αυτή να συνιστά παραδοξότητα. Εν κατακλείδι, λοιπόν, ως δικηγόρος, που συνάμα ασχολούμαι και με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων, μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα ότι η απόσταση από τις δικογραφίες έως τα παιδικά βιβλία δεν είναι καθόλου μεγάλη”!

- Πώς εμπνευστήκατε την κεντρική σας ηρωίδα, την Μελίτη;
“Η επιθυμία μου να γράψω ένα βιβλίο ειδικά για την κόρη μου, την Αγγέλικα, που δε θα υπήρχε στα ράφια των βιβλιοπωλείων, αποτέλεσε τον κινητήριο μοχλό για την έμπνευση της «Μελίτης», της κεντρικής ηρωίδας του παιδικού βιβλίου μου με τίτλο «Η πριγκιπονεραϊδούλα Μελίτη και οι μαγικές της δυνάμεις», των Εκδόσεων Μιχάλη Σιδέρη. Ετσι, παρατηρώντας κάποια μέρα ένα διακοσμητικό στοιχείο του δωματίου της, βρέθηκα ξαφνικά να ξετυλίγω την πλοκή της «Μελίτης». Οπως αντιλαμβάνεστε, η έμπνευση μπορεί να αντληθεί από τα πολύ σπουδαία, όπως τα παιδιά μας, αλλά και από τα εντελώς καθημερινά πράγματα. Να επισημάνω ότι, όταν συνέγραψα τη Μελίτη, δεν είχα, ακόμη, αποκτήσει τον γιο μου, τον Σαράντο, ο οποίος έχει, επίσης, αποτελέσει πηγή έμπνευσης για άλλο παιδικό βιβλίο, το οποίο, Θεού θέλοντος, ευελπιστώ να καταφέρω κάποια στιγμή να ολοκληρώσω”.

- Για τους ήρωες του βιβλίου δανειστήκατε στοιχεία από τους χαρακτήρες των δικών σας παιδιών;
“Θεωρώ πως είναι αρκετά απίθανο να γραφτεί ένα βιβλίο, χωρίς να “διεισδύσουν” στη συγγραφή του βιώματα και παραστάσεις του συγγραφέα, που προέρχονται από την οικογενειακή του ζωή, από την επαγγελματική του σταδιοδρομία, από την κοινωνική του πείρα κλπ. Αυτός ο γενικός κανόνας ίσχυσε, φυσικά, και στην περίπτωση της «πριγκιπονεραϊδούλας Μελίτης» μου. Οντως, λοιπόν, δανείστηκα στοιχεία από τον χαρακτήρα, αλλά και την εξωτερική εμφάνιση, της κόρης μου, προκειμένου να σκιαγραφήσω την κεντρική ηρωίδα του παιδικού βιβλίου μου, τη «Μελίτη». Επιπλέον, και για την περιγραφή της σχέσης της «Μελίτης» με τη μαμά της και τον μπαμπά της χρησιμοποίησα «υλικό» από τα βιώματα της δικής μου οικογένειας και συγκεκριμένα από τη σχέση που ο σύζυγός μου κι εγώ διατηρούμε με τα παιδιά μας”.

- Πόσο καιρό πήρε η συγγραφή του βιβλίου δεδομένου το ότι έχετε άλλο κύριο επάγγελμα;
“Η αλήθεια είναι πως η συγγραφή της πρωτόλειας μορφής της “πριγκιπονεραϊδούλας Μελίτης” έγινε σε διάστημα σχετικά σύντομο, κατά το οποίο, όμως, έγραφα για πολλές ώρες συνεχόμενα. Αυτή την ομολογουμένως ασυνήθιστη ευχέρεια χρόνου, μού την παρέσχε το γεγονός ότι εμπνεύστηκα και συνέγραψα τη «Μελίτη» κάποιον Αύγουστο, κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών μου. Οπότε, τον ελεύθερο χρόνο που είχα, τον διέθεσα στο εγχείρημα αυτό. Βεβαίως, όπως προανέφερα, στο διάστημα εκείνο συνέγραψα την αρχική μορφή της «Μελίτης». Εκτοτε, όμως, και μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν την έκδοσή της, της αφιέρωσα πολύ χρόνο ακόμη, βελτιώνοντας το κείμενο, και κάνοντας προσθήκες και μικροαλλαγές. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι η άσκηση ενός κυρίου επαγγέλματος, και ιδιαίτερα ενός απαιτητικού επαγγέλματος, όπως η δικηγορία, αλλά και η εκπλήρωση των καθημερινών, οικογενειακών υποχρεώσεων, αφήνουν λίγο χρόνο στη συγγραφή, η οποία απαιτεί, επίσης, πολλή προσήλωση και αφοσίωση. Στη διαπίστωση αυτή καταλήγω κρίνοντας από άλλες συγγραφικές απόπειρές μου, τις οποίες έχω, μεν, σε εξέλιξη, αλλά δεν έχω, ακόμη, ολοκληρώσει, ελλείψει χρόνου. Παρά ταύτα, η κατάσταση αυτή δε με αποθαρρύνει από το να συνεχίσω να γράφω, διότι αισθάνομαι τη συγγραφή ως μια εσωτερική ανάγκη μου, ως κάτι που με γαληνεύει, που με ηρεμεί, που με ευχαριστεί. Συνεπώς, φροντίζω να μη θέτω αυστηρά χρονοδιαγράμματα, ως προς την ολοκλήρωση κάπου αναγνώσματος, και να γράφω όποτε διαθέτω επαρκή ελεύθερο χρόνο και όποτε αισθάνομαι χαλαρή, ώστε να είμαι, κατά το δυνατόν, απερίσπαστη στα γραφόμενά μου”.

- Τώρα που κάνατε το ξεκίνημα, υπάρχουν σκέψεις και για νέο βιβλίο;
“Οπως σας είπα και παραπάνω, η ενασχόληση με τη συγγραφή είναι μια εσωτερική ανάγκη μου, κάτι που το αποζητεί η ψυχή μου. Ως εκ τούτου, όποτε διαθέτω τον απαιτούμενο χρόνο, γράφω και η αλήθεια είναι πως έχω, ήδη, ένα παιδικό – εφηβικό ανάγνωσμα σε αρκετά προχωρημένο στάδιο και αρκετές ακόμη ιδέες σε εξέλιξη. Εντούτοις, η συγγραφή είναι σαφώς ανεξάρτητη από την έκδοση των γραφομένων μου. Δηλαδή, δε μπορώ να γνωρίζω εκ των προτέρων αν το έργο το οποίο συγγράφω την παρούσα χρονική περίοδο, θα γίνει και βιβλίο. Σίγουρα, πάντως, θα ένιωθα μεγάλη ευλογία και χαρά να δω και αυτό το έργο μου να προσλαμβάνει τη μορφή του βιβλίου”.

- Παρά τις δυσκολίες των συνθηκών, υπάρχει πιθανότητα να παρουσιαστεί το βιβλίο σε ανοιχτή εκδήλωση;
“Η αλήθεια είναι πως η διοργάνωση βιβλιοπαρουσίασης ανοιχτής στο κοινό απαιτεί πολλή σκέψη, δεδομένης της υγειονομικής κατάστασης που βιώνουμε, και για αυτό, άλλωστε, δεν έχει διοργανωθεί τέτοια εκδήλωση, τουλάχιστον προς το παρόν. Πιθανότητα, βεβαίως, για κάποια βιβλιοπαρουσίαση υπάρχει, υπό την προϋπόθεση της τήρησης όλων των απαιτουμένων υγειονομικών πρωτοκόλλων, αλλά το πότε και αν πραγματοποιηθεί τελικά, θα εξαρτηθεί από την εξέλιξη της πανδημίας και των σχετικών με τις κοινωνικές εκδηλώσεις περιορισμών, που προτείνονται από τους αρμόδιους επιστήμονες”.

- Εσείς τι βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε τον ελεύθερο σας χρόνο;
“Σε νεαρότερη ηλικία προτιμούσα να διαβάζω περισσότερη κλασική και σύγχρονη λογοτεχνία. Τώρα έχω θέσει τον φιλόδοξο στόχο να προσεγγίσω όση περισσότερη από την αρχαία ελληνική γραμματεία μπορώ από το πρωτότυπο, ενώ από τη σύγχρονη βιβλιοπαραγωγή με ελκύουν πιο πολύ τα βιβλία ιστορικού και φιλοσοφικού περιεχομένου. Κατά το τρέχον χρονικό διάστημα, για παράδειγμα, διαβάζω την “Αλεξάνδρου Ανάβασι” του Αρριανού από τις Εκδόσεις «Ζήτρος». Βεβαίως, και η ποιοτική λογοτεχνία είναι βάλσαμο για την ψυχή και την απολαμβάνω πάντοτε”.

- Οσον αφορά τα παιδικά και τα εφηβικά βιβλία, ποια είναι αυτά που επιλέγετε για την οικογένεια και τους φίλους σας, αυτά που προτιμάτε ως αναγνώστρια;“Γενικά αγαπώ ιδιαίτερα την κλασική, ελληνική και ξένη, λογοτεχνία και τέτοιου είδους βιβλία επιλέγω συχνά για να τα προσφέρω είτε στα δικά μου παιδιά είτε σε παιδιά/εφήβους του ευρύτερου οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντός μου. Υπάρχουν, άλλωστε, και ενδιαφέρουσες διασκευές των λογοτεχνικών αυτών βιβλίων, που περιλαμβάνουν εικονογράφηση και συμπτυγμένο κείμενο, οπότε είναι κατάλληλες και για παιδιά μικρότερων ηλικιών. Επίσης, επιλέγω συχνά βιβλία μυθολογίας, που πάντα γοητεύει τους νεαρούς αναγνώστες. Για τα πιο μικρά παιδιά μου αρέσουν, επίσης, πολύ και οι μύθοι του Αισώπου, διότι είναι ιδιαιτέρως διδακτικοί με έναν μοναδικά περιεκτικό τρόπο, ενώ το γεγονός ότι οι βασικοί τους ήρωες είναι ζωάκια, τους καθιστά πιο προσιτούς στα νεαρότερα παιδάκια. Φυσικά, και η σύγχρονη παιδική και εφηβική λογοτεχνία έχει να επιδείξει καταπληκτικά βιβλία, που μπορούν να προσφέρουν πολλά στο νεανικό αναγνωστικό κοινό”.

Το βιβλίο κυκλοφορεί με την εικονογράφηση της Δήμητρας Πέππα και μπορεί κανείς να το βρει στα βιβλιοπωλεία της Καλαμάτας και της Μεσσήνης.

Η Παναγιώτα Φλεβάρη γεννήθηκε το έτος 1982 στην Καλαμάτα. Κατάγεται από την πλευρά του πατέρα της, Ευαγγέλου Φλεβάρη, από την Αργολίδα και από την πλευρά της μητέρας της, Βασιλικής Κλείδωνα - Φλεβάρη, από τη Μάνη. Το έτος 2000 αποφοίτησε, ως αριστούχος, από το 1ο Λύκειο Καλαμάτας και εισήχθη στη Νομική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, της οποίας είναι πτυχιούχος. Διατηρεί δικό της δικηγορικό γραφείο και ασκεί μαχόμενη δικηγορία (παρ’ Αρείω Πάγω). Είναι παντρεμένη με τον Φώτη Μουργή διπλωματούχο πολιτικό μηχανικό, με τον οποίο έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, την Αγγέλικα και τον Σαράντο. Εκτός από την οικογένειά της και τη δουλειά της, αγαπά πολύ και τη συγγραφή. Το παιδικό βιβλίο “Η πριγκιπονεραϊδούλα Μελίτη και οι μαγικές της δυνάμεις” είναι το πρώτο της έργο. Με αυτό ευελπιστεί να επιτελέσει το ιερότερο καθήκον ενός ενήλικα που γράφει για παιδιά: να σκορπίσει ουράνια χρώματα στις καρδιές τους και να πλημμυρίσει τις ψυχές τους με φως.Τα στοιχεία επικοινωνίας της είναι: panagiotaevflevari@gmail.com και www.facebook.com/panagiotaevflevari.
Γ.Σαρ.