Σάββατο, 20 Νοεμβρίου 2021 10:55

Η συγγραφέας Μαίρη Σγουρού στην «Ε» για τη σειρά βιβλίων «Μια Αναπνοή»

Γράφτηκε από την
Η συγγραφέας Μαίρη Σγουρού στην «Ε» για τη σειρά βιβλίων «Μια Αναπνοή»

Τι κοινό έχουν ο έρωτας, η πεταλούδα και οι ανατροπές; Είναι μόνο λίγα από εκείνα τα στοιχεία που απαρτίζουν τη σειρά ″Μια Αναπνοή″, της Μαίρης Σγουρού -τη μεγαλύτερη ελληνική σειρά που ήρθε στα ράφια μας στα μέσα του 2020- από τη Maradel Books, μπήκε δυναμικά στη ζωή μας και μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

Φέτος κυκλοφόρησε το δεύτερο μέρος το οποίο μας έδωσε μια πιο σαφή ιδέα για το τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Παράλληλες ιστορίες, πολλοί χαρακτήρες διαφορετικοί μεταξύ τους, ο καθένας εκ των οποίων έχει τη δική του ιστορία όπου περίτεχνα και με ιδιαίτερη ευφυία δένεται με τον βασικό κορμό της σειράς.

Μια σειρά βιβλίων η οποία διακρίνεται από την εκτενή δουλειά, την έξυπνη ματιά της δημιουργού της και την πληθώρα ανατρεπτικών στοιχείων που εξελίσσουν την ιστορία με τρόπο που κανείς δεν περιμένει.

 

Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου

 

- Η οικογένεια και οι δεσμοί παίζουν ισχυρό ρόλο στα βιβλία. Ήταν αυτό που θέλατε να δώσετε εξαρχής; Ή τι ακριβώς θέλατε να δώσετε ακριβώς μέσα από τις διαπροσωπικές σχέσεις των ηρώων;

Καταρχάς, να πω ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κρήτη. Σε κάποια από τα μέρη της η οικογένεια και οι δεσμοί αίματος είναι κυρίαρχα στοιχεία της κοινωνίας της. Φυσικά, αυτά δεν τα συναντούμε μόνο στην Κρήτη. Έστω κι αν το νησί δεν πρωταγωνιστεί στη σειρά, πρωταγωνιστούν κάποιοι κανόνες, όπως αυτοί που προανέφερα.

Δεν έχει σημασία τι είναι ο άλλος, αν είναι επιχειρηματίας, δικηγόρος, εγκληματίας. Στο βιβλίο επικρατούν διάφορες κοινωνικές τάξεις και ορισμένες φορές, κάποιες από τις προαναφερθέντες αξίες μπορούν να εντοπιστούν σε κοινωνικές ομάδες όπως είναι ο υπόκοσμος. Η οικογένεια, οι άγραφοι κανόνες που μπορεί ν’ ακολουθούν τους δεσμούς αίματος۰ ο «λόγος» που δεν πρέπει να σπάσει κι αν αυτό συμβεί, πρόκειται για καταπάτηση «Συνθήκης» και αξιών, που μπορεί να οδηγήσουν σε πολύ δυσάρεστα γεγονότα, μπλέκοντας δυστυχώς και ανθρώπους που δεν φέρουν καμία ευθύνη.

Αν μπορούσα να το θέσω έτσι, ώστε να γίνω πιο κατανοητή, πέρα από το κεντρικό και τα παράπλευρα στόρις, και τις σχέσεις των ηρώων μεταξύ τους, έχουμε να κάνουμε με μία άλλη βεντέτα κάποιων οικογενειών που έχουν να χωρίσουν διάφορα, μπλέκοντας το παρελθόν το οποίο δεν μπορούν ν’ αφήσουν πίσω. Διότι, στο τέλος αντιλαμβανόμαστε πως πρόκειται, όχι για επικράτηση Ομάδων, αλλά για επικράτηση οικογενειών, που είτε θεωρούν πως έχουν περισσότερο δίκιο από τους άλλους, είτε θεωρούν πως είναι ανώτεροι. Ξεκινούν λοιπόν και πάλι έναν πόλεμο για το ποιος θα υπερισχύσει. Σε μια βεντέτα όμως, υπάρχουν απώλειες.

Αυτά βέβαια, τα αντιλαμβανόμαστε από το δεύτερο βιβλίο, (ίσως και από το τρίτο πιο αισθητά) κι όχι στο πρώτο, το οποίο λειτουργεί σαν ένας άλλος πρόλογος. Αν πάλι κι αυτό το παρομοιάσω με μια βεντέτα, θα πω ότι φέρνει σε κοινή πορεία δύο πρόσωπα τα οποία ανήκουν στις δύο από τις πέντε οικογένειες που πρωταγωνιστούν, και που η ένωσή τους συμβάλει στο να αποκαλυφθούν αλήθειες που κανείς από τους δύο δεν περίμενε. Έτσι, σιγά σιγά, μπλέκονται και οι υπόλοιποι. Να τονίσω ότι οι βασικές οικογένειες, αυτές που έχουν τη βεντέτα, είναι τρεις.

 

- Μέσα στα βιβλία, συναντούμε πολλούς χαρακτήρες οι οποίοι έχουν το δικό τους στόρι και τα δικά τους προβλήματα. Να τολμήσω να ρωτήσω εάν κάποια από τα περιστατικά βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα; Πράγματα που ίσως έχετε συναντήσει στον περίγυρό σας ή γεγονότα που ίσως συνέβησαν σε εσάς;

Συνήθως δεν θέλω να μιλάω συγκεκριμένα. Σίγουρα, υπάρχουν καταστάσεις οι οποίες μπορεί με κάποιον τρόπο – αν όχι ολοκληρωτικά – να είναι πραγματικές. Κακά τα ψέματα, τα βιώματα και οι εμπειρίες παίζουν σημαντικό ρόλο στη συγγραφή και όχι μόνο.

Θα αναφέρω μόνο ότι στα βιβλία υπάρχει μία «μάνα», η οποία μόνο σαν μάνα δεν συμπεριφέρεται. Οι αναγνώστες θα αντιληφθούν κατευθείαν για ποια μιλάω, καθώς ένα από τα βασικά λάθη που κάνει, είναι να ξεχωρίζει τα παιδιά της. Αυτή η γυναίκα είναι περίπου βασισμένη σε πραγματικό πρόσωπο, από άτομο του φιλικού μου περιβάλλοντος. Και λέω «περίπου», διότι το πραγματικό πρόσωπο που κρύβεται πίσω από τον φανταστικό χαρακτήρα, συμπεριφέρεται πολύ χειρότερα από αυτό που περιγράφω εγώ. Ναι, κι όμως!

 

- Τι θα σας έκανε να σταματήσετε να γράφετε; Κάποιοι συγγραφείς κατά καιρούς έχουν αναφέρει πως θα σταματούσαν εάν κάποια στιγμή σταματούσαν να τους διαβάζουν.

Κάνω πάντα αυτό που με ευχαριστεί και με γεμίζει. Η δημιουργία για εμένα είναι έμφυτη, κάτι ζωογόνο και πάντοτε δημιουργώ μέσω της συγγραφής, της ζωγραφικής και ενίοτε της μουσικής. Θα σταματούσα να γράφω μόνο εάν αυτό που κάνω κάποια στιγμή δεν θα με γέμιζε…

Επίσης δεν ασπάζομαι την παραπάνω πεποίθηση. Δεν ξεκίνησα να γράφω για να με διαβάσουν ή για να γίνω γνωστή και μ’ αυτήν την ασχολία. Γράφω γιατί μου αρέσει ή για να το πω πολύ απλά, γράφω επειδή το γουστάρω.

Όταν κάνεις κάτι με αγάπη, η αγάπη σε βρίσκει, όπως και να ‘χει.

 

- Ποιο από τα βιβλία της σειράς θα λέγατε πως είναι το πιο αγαπημένο σας;

Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση. Όλα τα αγαπώ με έναν διαφορετικό τρόπο. Θα απαντήσω, βγάζοντας όμως τα τρία τελευταία βιβλία εκτός, διότι δεν έχουν δεχθεί ακόμα την ανάλογη διόρθωση αλλά και για μερικούς ακόμη λόγους. Ίσως και επειδή θα υπερτερήσουν της σύγκρισης αναπόφευκτα καθώς πρόκειται για τα φινάλε.

Από τα πέντε βιβλία λοιπόν, αγαπημένα μου είναι όσα πρωταγωνιστούν όλοι οι ήρωες και αυτό ισχύει από το δεύτερο μέρος και μετά. Αν πρέπει να δώσω μια πιο συγκεκριμένη απάντηση, θα έλεγα το τέταρτο, διότι, πέραν του ότι πρόκειται για το φινάλε της Πρώτης Περιόδου, είναι πάρα πολύ αγωνιώδες και εντελώς ανατρεπτικό. Θα πρέπει να τονιστεί πως πρόκειται για το Πρώτο Μεγάλο Φινάλε, επομένως κάποιοι κύκλοι επιτέλους κλείνουν πια και παίρνουμε αρκετές απαντήσεις, κυρίως για τα θέματα που μας απασχόλησαν από την αρχή. Ήδη, τελειώνοντας και το τρίτο βιβλίο, διαφαίνεται πως όλα φτάνουν σε ένα τέλμα.

Ένα τέλος που σηματοδοτεί μια άλλη αρχή.

Μετά, οπωσδήποτε θα έβαζα μέσα στα αγαπημένα μου το πέμπτο, το οποίο είναι το Prequel: Το πως ξεκίνησαν και το πώς εξελίχθηκαν όλα, για να φτάσουμε στο σημείο που τελειώνει το 4ο βιβλίο.

Μια βουτιά στο παρελθόν, που δίνει απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα τα οποία μας έμειναν και ξεκαθαρίζει τοπία σε πολύ μεγάλο βαθμό. Όχι για όλους τους χαρακτήρες, αλλά για τους περισσότερους, ενώ προοικονομεί για τη συνέχεια.. Είναι αρκετά σκληρό και δραματικό βιβλίο, όμως είναι ιδιαιτέρως διαφωτιστικό και σίγουρα, ανατρεπτικό και αυτό. Ο αναγνώστης δεν μπορεί να πάει στο έκτο βιβλίο εάν δεν έχει διαβάσει πρωτίστως το πέμπτο. Θα έχει πολλά κενά.

 

- Πότε να περιμένουμε το επόμενο βιβλίο της Μιας Αναπνοής και τι θα δούμε εκεί;

Στα τέλη του 2021, Θεού θέλοντος, και θα είναι αρκετά αποκαλυπτικό και ανατρεπτικό. Νέοι παίκτες μπαίνουν στην σκακιέρα ή θα το έλεγα καλύτερα πως μερικά πιόνια αλλάζουν θέση στην κεντρική σκακιέρα. Εμβαθύνει περισσότερο και σε κάποιους από τους υπόλοιπους χαρακτήρες, τους μαθαίνουμε ακόμη καλύτερα, ενώ εξελίσσονται και κάποια από τα στόρι τους.

Να σημειώσω, ότι οι πρωταγωνιστές – σε κάθε βιβλίο – παίρνουν ανάλογο βήμα με βάση τις εξελίξεις. Η Αναπνοή βασίζεται στην πλοκή της. Ένας χαρακτήρας π.χ. που μπορεί στο δεύτερο μέρος να ήταν μπροστά, στο τρίτο πάει πίσω και βγαίνουν άλλοι. Στο τέταρτο μπορεί να επανέλθει, επειδή έτσι είναι η πλοκή.

Τελειώνοντας, σε ό,τι αφορά το τρίτο βιβλίο, να πω πως έρχεται ένας ακόμη βασικός χαρακτήρας που τον έχουμε ακούσει αρκετά στο δεύτερο μέρος και που σηματοδοτεί το χάος. Φαίνεται εξάλλου από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας μαζί του.

Επικρατεί η αλήθεια… Έχουμε να μάθουμε αρκετά πράγματα.

 

Κλείνοντας:

 

Ποιο είναι το αγαπημένο σας Μότο;

«Ο Κόσμος είναι μια δική μου ιδέα» του Σοπενχάουερ. Ο καθένας από μας οφείλει να δίνει στον κόσμο του τη δική του ξεχωριστή και μοναδική ιδέα κι όχι να πηγαίνει με τον όχλο ή να αντιγράφει άλλους.

Το μεγαλύτερο προτέρημά σας:

Είμαι πάρα πολύ δοτική και ότι έχω να πω το λέω ξεκάθαρα. Δεν μου αρέσουν τα υπόγεια.

Το μεγαλύτερο ελάττωμά σας;

Είμαι νευρική και σε αρκετά… απόλυτη.

Τι δεν μπορείτε να συγχωρήσετε;

Την κακία, τη βλακεία, την αχαριστία και σαφώς την αδικία. Δίνω πάντα μία ευκαιρία, ποτέ δεύτερη. Γενικώς, δεν ξεχνάω.

Πού θα θέλατε να γεννηθείτε εάν δεν γεννιόσασταν στην Κρήτη;

Πάλι στην Κρήτη!

Τι θεωρείτε σημαντικότερο στη ζωή;

Την αγάπη!


NEWSLETTER