To Σύνταγμα ως νομική πλαισίωση του κρατικού φαινομένου είναι ο κατεξοχήν πολιτικός νόμος. Ως μια αδιαίρετη ενότητα το νομικό και το πολιτικό στοιχείο ( Α.Ι. Μάνεσης ) Η αναθεωρητική διαδικασία επηρεάζεται άμεσα από το πολιτικό κλίμα υπό το οποίο γίνεται.     Κάποιες από τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις είναι ορθές όπως η βουλευτική ασυλία, τα κωλύματα των βουλευτών, ο βασικός μέτοχος, η αποζημίωση, η μείωση των βουλευτών λόγω της παρατεταμένης κρίσης… αλλά προσοχή στην ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου. Προτάσεις αναθεώρησης αρκετά επικίνδυνες. Η ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου ανατρέπει όλη την παράδοση του ελέγχου συνταγματικότητας των νόμων, αφαιρώντας από το δικαστή τη μεγαλύτερη εξουσία που έχει, να μην εφαρμόζει αντισυνταγματικούς νόμους. Μήπως η μόνη λογική που μπορεί να έχει μια τέτοια ίδρυση στις μέρες μας είναι ο περιορισμός του δικαστικού ελέγχου της πλειοψηφίας; Ο καθηγητής Α. Μανιτάκης υπογραμμίζει ότι η ενδεχόμενη ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου θα συρρικνώσει ουσιωδώς μέχρι εκμηδενισμού του υπάρχοντος παρεμπιπτόντως ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων. Δεν είναι αναγκαία η ίδρυσή του, διότι τις αρμοδιότητες και τη βασική αποστολή ενός Συνταγματικού Δικαστηρίου τις επιτελούν πάνω από αιώνα στην Ελληνική Επικράτεια τα κοινώς λεγόμενα δικαστήρια και σε αυτά συμπεριλαμβάνεται φυσικά και το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο. Και τι είδους θεσμός θα είναι σε περίπτωση ίδρυσής του; Τι θα εγκαθιδρύεται; Μια νέα δικαιοδοσία; Ποια θα είναι η σύνθεσή του; Ισόβιοι δικαστές; Προσωπικότητες; Ποιος θα τους διορίσει; Η Βουλή; Βεβαιώνεται σύμφωνα με τα πολιτικά δρώμενα -τηλεοπτικές άδειες- κατάργηση της πολυφωνίας κλπ η αναγκαιότητα ίδρυσής του; Διαπιστώνονται δυσλειτουργίες στο πολιτικό σύστημα και έλλειμμα στην προστασία των ατομικών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων;