Κυριακή, 28 Μαϊος 2017 15:48

Η «ιδεολογία» των ποικίλων τρομοκρατών Ι Γ. Μασσαβέτας

Γράφτηκε από τον
Η «ιδεολογία» των ποικίλων τρομοκρατών Ι Γ. Μασσαβέτας

Γεγονότα παράλληλα. Δυο τρομοκρατικά κτυπήματα. Στο Μάντσεστερ της Αγγλίας και στην Αθήνα.

Εκεί κτύπησε η ισλαμική τρομοκρατία. Με όργανο έναν χρήσιμο ηλίθιο. Από αυτούς που τους έχουν πείσει με τα κηρύγματα τους, φανατικοί μουλάδες, ότι ως «καμικάζι» θα έχουν εξασφαλισμένη πρώτη θέση στον παράδεισο του Αλλάχ. Ενθα θα απολαμβάνουν ποταμούς μελιού, ανάμεσα σε λόφους πιλαφιών, τη συνοδεία λαχταριστών ουρί. Αρκεί να σκοτώσουν «απίστους». Και το αποτέλεσμα ήταν να χάσουν τη ζωή τους είκοσι δύο άνθρωποι. Ενώ αρκετοί ακόμη βρίσκονται σε κίνδυνο. Ιδίως παιδιά.

Εδώ κτύπησε η «αριστερή», «επαναστατική» τρομοκρατία. Με όργανα κάποιους χρήσιμους ηλιθίους. Που φαντασιώνονται ότι, με τέτοιες πράξεις, κατακτούν μια θέση στο πάνθεον της παγκόσμιας επαναστατικότητας, δίπλα στον Τσε Γκεβάρα. Οτι, ακλουθώντας το δόγμα του Μαρξ που συχνά αποδίδεται ως «η βία είναι η μαμή της ιστορίας», ενώ η ακριβής φράση από το «Κεφάλαιο» είναι «η βία είναι η μαμή κάθε παλιάς κοινωνίας που κυοφορεί μια καινούρια», θα αλλάξουν την κοινωνία. Πότε κτυπώντας έναν αστό πολιτικό και πότε καίγοντας μια τράπεζα. Χωρίς να τους νοιάζει αν καίνε μαζί και δυο εργαζόμενες γυναίκες, εκ των οποίων η μια σε κατάσταση προχωρημένης εγκυμοσύνης, όπως συνέβη με την πυρπόληση της «Marfin».  

Και εκεί και εδώ, η ίδια τύφλωση. Το μισός του φανατικού. Που θεωρεί ότι είναι φυσικό του δικαίωμα, εκπορευόμενο από την θρησκευτική του πίστη ή την πολιτική του «ιδεολογία», να αναγορεύει εαυτόν σε δικαστή και εκτελεστή. Δικάζοντας και καταδικάζοντας, αναπολόγητους και χωρίς υπεράσπιση, όσους θεωρεί «εχθρούς» του. Είτε επειδή είναι, κατά τη θρησκεία του, «άπιστοι», ο μεν. Είτε διότι τους θεωρεί «ταξικά στηρίγματα» της κεφαλαιοκρατίας ο δε. 

Είχαμε περίπου έναν αιώνα να ζήσουμε απόπειρα πολιτικής δολοφονίας πρώην πρωθυπουργού στην Ελλάδα. Από την επίθεση κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου. Μόνο που τότε κυριαρχούσε στην πολιτική ζωή του τόπου κάτι που υποτίθεται ότι έχει εξαλειφθεί στις μέρες μας: Ο εθνικός διχασμός. Εχει όμως πράγματι εξαφανισθεί; Η ρητορική του μίσους, για προδότες και γερμανοτσολιάδες, για πουλημένους, για κρεμάλες στο Σύνταγμα ή στου Γουδή, η ρητορική των Καμμένων και των Πολάκηδων, είναι άμοιρη ευθυνών για την δολοφονική επίθεση κατά του Λουκά Παπαδήμου;

Ως πότε θα... ισλαμοποιούμε τον πολιτικό μας βίο;

 

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

www.massavetas.gr

 

 

 

Γ. Π. Μασσαβέτας

www.massavetas.gr


NEWSLETTER