Το τελικό 26% αποχή που σημειώθηκε λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα τραγικά συμβάντα με τις πλημμύρες της Δυτικής Αθήνας και τον βροχερό καιρό σε όλη την Ελλάδα δεν είναι υπερβολικό. Επιπλέον η απογοήτευση σε αυτούς που περίμεναν υψηλότερα ποσοστά από τους άλλους διεκδικητές του πρώτου γύρου και ιδιαίτερα από τους Καμίνη και Θεοδωράκη, τους κράτησε μακριά από τις κάλπες της προχθεσινής Κυριακής.
Ετσι η αναμέτρηση Γεννηματά-Ανδρουλάκη φάνηκε να είναι περισσότερο υπόθεση του ΠΑΣΟΚ και των παραδοσιακών μηχανισμών του. Ηταν φυσικό επόμενο όπως απεδείχθη, το τελικό αποτέλεσμα να το διαμορφώσει ο συγκροτημένος και πολιτικοποιημένος χώρος του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, του οποίου οι ψηφοφόροι στο μεγαλύτερο μέρος τους έδωσαν τη νίκη στη Φώφη Γεννηματά.
Το τελικό αποτέλεσμα για μια ακόμη φορά έδειξε ότι η Κεντροαριστερά και ο χώρος του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού κυριαρχεί απέναντι στην εκσυγχρονιστική τάση και τη λογική του καινοφανούς όρου του δημοκρατικού κέντρου όπως έγινε και το 2007.
Ποια είναι η προοπτική της ΔΗΣΥΜ μετά το αποτέλεσμα; Εχει αποδειχθεί ιστορικά ότι η Δημοκρατική Παράταξη μεγαλούργησε όταν ήταν ενωμένη και πολυσυλλεκτική. Το ίδιο έγινε και μετά τις εσωκομματικές εκλογές του 2007 που μας οδήγησε στο 2009 και στη νίκη με το 44%. Αρκεί βέβαια να μην επαναληφθούν τα λάθη και τα άσχημα εσωκομματικά φαινόμενα υπονόμευσης, που εμφανίστηκαν μετά την κυβερνητική περίοδο 2009-2011 με το μνημόνιο και τους αγανακτισμένους. Φαινόμενα που οδήγησαν στα γνωστά αποτελέσματα της εξανάγκασης σε παραίτηση του εκλεγμένου πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, με επακόλουθα τις κυβερνήσεις συνεργασίας Παπαδήμου - Σαμαρά, οπόταν αρχίζει και το εκλογικό φυλλορρόημα της παράταξης. Τα παθήματα ας γίνουν μαθήματα.
Το διακύβευμα σήμερα στη ΔΗΣΥΜ, μετά την εκλογή της Γεννηματά ως επικεφαλής, είναι να σχεδιάσουμε και να προτείνουμε στην κοινωνία ένα προοδευτικό πρόγραμμα για τη μεταμνημονιακή και μεταπελατειακή Ελλάδα. Το μπορούμε. Το οφείλουμε στη χώρα μας και στην ιστορία μας.
Γιάννης Αργυράκης
Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών
