Στο προηγούμενο σημείωμα ασχοληθήκαμε με το «μελοδραματικό» στην έκφρασή του και κωμικό στην αιτιολόγησή του ενιαύσιο κλάμα της, κάθε 5η Ιουλίου, για την… κωλοτούμπα του συντρόφου της. Αλλά το πιο κρίσιμο σημείο στη συνέντευξή της ήταν εκείνο για τον έλεγχο της εξουσίας: «Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε την εξουσία. Γιατί εξουσία δεν είναι ο υπουργός αλλά ο μηχανισμός. Υπάρχουν άνθρωποι σε θέσεις-κλειδιά που εξυπηρετούν το παλιό διεφθαρμένο σύστημα, και περιμένω την κάθαρση».
Αυτή η αντίληψη δεν εκφράζεται για πρώτη φορά από κυβερνητικά χείλη. Την είχε εκφράσει ήδη από το 2015 ο τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης. Απλώς εκείνος δεν μας είχε πει τόσο απροκαλύπτως ότι περιμένει «κάθαρση», τουτέστιν εκκαθαρίσεις στον κρατικό μηχανισμό και την «παράλληλη», πλην θεσμοθετημένη και προστατευόμενη από το Σύνταγμα εξουσία. Δηλαδή στη Δικαιοσύνη. Αυτό το έργο, την προπαρασκευή πυρός για μια κατά μέτωπο ρήξη με τους δικαστές, το έχουν αναλάβει, εργολαβικώς, ο Πολάκης και ο Κοντονής.
Εκεί στη Θέμιδα εστιάζονται όλες οι βλέψεις της κυβέρνησης. Διότι, ως έχει εκ των γεγονότων αποδειχθεί, η κυβέρνηση ελέγχει πλήρως όλους τους άλλους μηχανισμούς και «πυλώνες» της εξουσίας, θεσμικούς και μη.
Δεν ελέγχει τις Ενοπλες Δυνάμεις; Αν υπήρχε τέτοιο θέμα, ο στρατάρχης Πάνος θα ήταν κάθε μέρα στα μετερίζια να καταγγέλλει υπονομευτές και προδότες. Δεν ελέγχει τον κρατικό μηχανισμό; Ποιος υπουργός θα έβρισκε μπροστά του αντίθεση οποιουδήποτε στελέχους της δημόσιας διοίκησης και δεν θα το είχε κρεμάσει στα «μανταλάκια»; Δεν κατάφεραν να ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της λεγόμενης «τέταρτης εξουσίας», των μέσων ενημέρωσης εθνικής εμβέλειας, το μεν στήνοντας μια κομματική ΕΡΤ το δε επιστρατεύοντας φιλικούς επιχειρηματίες, από το μαγαζί του Κουρή, που άλλοτε αποκαλούσαν οι ίδιοι «χοιροστάσιο του Ταύρου», ως τον Ιβάν Σαββίδη, τον Κώστα Βαξεβάνη, τον άρχοντα του ηλεκτρονικού τζόγου Δημήτρη Μάρη και άλλους;
Εκείνο που τους κάθεται στο στομάχι είναι το γεγονός ότι κάποιοι λειτουργοί της Δικαιοσύνης εμφανίζονται, με τις αποφάσεις τους, να αμφισβητούν το παπικό αλάθητο της «αριστερής» εξουσίας τους. Είναι το «μικρό γαλατικό χωριό» που αντιστέκεται στους Καίσαρες. Και αυτούς θέλουν με κάθε τρόπο να υποτάξουν.
Γ. Π. Μασσαβέτας
