Το πιθανότερο είναι ότι θα ισχύσει το δεύτερο. Και τούτο διότι, μέσα στη σπουδή τους, όταν έστειλαν τον Τζανακόπουλο στον Αρειο Πάγο, να ζητήσει να σταλεί «εδώ και τώρα» η δικογραφία αυτή στη Βουλή, δεν υπολόγισαν ότι υπάρχουν νομικά προβλήματα που δεν ξεπερνιούνται απλώς με τη θέληση μιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Ηταν άλλη μια απόφαση «στο πόδι». Την πήραν ως αντίβαρο αφενός στο συλλαλητήριο για το «σκοπιανό» και αφετέρου επειδή γνώριζαν ότι αυτές τις μέρες θα ερχόταν στη Βουλή και η δικογραφία για την πώληση, από τον Καμμένο, πολεμικού υλικού στη Σαουδική Αραβία.
Ετσι θριάμβευσε για μια ακόμη φορά η προχειρότητα. Και τώρα αντιμετωπίζουν τις συνέπειες:
• Κατά νόμο, για να παρασχεθεί το καθεστώς προστασίας μαρτύρων σε μια υπόθεση, ασχέτως αν οι φερόμενοι ως εμπλεκόμενοι είναι ένα ή περισσότερα πρόσωπα, πρέπει να συντρέχει μια σαφώς προσδιορισμένη προϋπόθεση: Να προκύπτει από το κατηγορητήριο ότι οι εμπλεκόμενοι διώκονται και για σύσταση συμμορίας. Αυτό έχει επικρατήσει διεθνώς, αυτό ισχύει και στο ελληνικό δίκαιο. Ωστε οι μάρτυρες κατηγορίας να προστατεύονται από το ενδεχόμενο να τους «καθαρίσει» το εκτελεστικό χέρι μιας συμμορίας. Αλλά εδώ, στο συγκεκριμένο κατηγορητήριο, δεν υπάρχει το κακούργημα της σύστασης συμμορίας. Αρα, η απόφαση για τη χορήγηση καθεστώτος προστασίας μαρτύρων είναι έωλη.
• Οπως εξήγησε, με συνέντευξή του στον «Σκάι», ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Χαράλαμπος Αθανασίου, δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται κάποιος προστατευόμενος μάρτυρας μόνο με απόφαση του εισαγγελέα Πρωτοδικών. «Αν μιλάμε για υπόθεση δημοσίου συμφέροντος, όπως συμβαίνει με την υπόθεση Novartis, χρειάζεται και η σύμφωνη γνώμη του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Οταν πήγα να δω τις δικογραφίες, δεν είδα να υπάρχει τέτοια έγκριση. Ρώτησα στη συνέχεια στον Αρειο Πάγο και πληροφορήθηκα ότι δεν υπάρχει έγκριση. Αυτό σημαίνει ότι οι καταθέσεις είναι άκυρες, για έλλειψη προδικασίας».
Οι σοβαρές υποθέσεις απαιτούν και σοβαρούς χειρισμούς. Είναι σαν να ζητάς καλλιγραφία, από του Πολάκη και του Κοντονή τις έδρες.
Γ. Π. Μασσαβέτας
