Παρασκευή, 09 Νοεμβρίου 2018 14:12

Για το πάπλωμα 10.000 διορισμών έγινε το… θαύμα

Τι λέγαμε χθες; Οτι ο Αλέξης «πολλά θα προσφέρει και πολλούς θα διορίσει ως την ώρα της κάλπης». Και πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι των εφημερίδων, ήλθε η πλήρης επιβεβαίωση των «καλών προθέσεων» από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.

Οστις μας εξήγησε ότι, αφού με τη συμφωνία περί δήθεν χωρισμού Εκκλησίας και κράτους παύουν οι 10.000 ιερωμένοι να θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι, άρα μπορούν τη θέση τους να πάρουν ισάριθμοι νέοι διορισμένοι, βάσει της συμφωνίας με τους «θεσμούς» ότι από το 2019, δηλαδή το έτος των εκλογών, θα ισχύει ο κανόνας ένας διορισμός για κάθε αποχώρηση δημοσίου υπαλλήλου.

Βρε τους θεομπαίχτες. Ολη η «δουλειά» με αυτόν τον στόχο έγινε. Η Εκκλησία βεβαίως δεν έχει να χάσει και τίποτα αφού όσα δίνει το κράτος σήμερα, που οι ιερείς είναι δημόσιοι υπάλληλοι, τόσα θα συνεχίσει να καταβάλει και μετά την «έξοδό» τους από το Δημόσιο. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όμως ελπίζουν ότι ίσως καταφέρουν να βελτιώσουν την εκλογική τους θέση διορίζοντας περί τους 10.000 υπαλλήλους στο Δημόσιο. Οπότε οι φορολογούμενοι θα έχουν να «συντηρούν» και εκείνους που τάχα… αποχωρούν και εκείνους που θα καταλάβουν τις θέσεις τους.

Και επειδή όλα αυτά τα επενδύουν με το επιχείρημα της θρησκευτικής «ουδετερότητας» του κράτους, επικαλούμενοι μάλιστα το καθεστώς που επικρατεί στη Γερμανία (η μυλωνού τον άνδρα της με τους πραματευτάδες) καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε τι πράγματι συμβαίνει εκεί, για να δούμε πόση σχέση έχει με τις τσιπρικές αλχημείες.

Πράγματι στη Γερμανία το κράτος αποδίδει στην εκεί Καθολική και την Προτεσταντική Εκκλησία τα αναγκαία ποσά για τη μισθοδοσία των ιερωμένων. Αλλά πώς; Κάθε φορολογούμενος πολίτης δηλώνει αν επιθυμεί να πληρώνει τον «θρησκευτικό φόρο» που κυμαίνεται γύρω στα 900 ευρώ ετησίως. Αυτά λοιπόν που πληρώνουν, προαιρετικώς, οι θρησκευόμενοι, τα συγκεντρώνει το κράτος ως ουδέτερο έναντι των δύο δογμάτων και τα κατανέμει αναλόγως. Οποιος πολίτης δεν το επιθυμεί, δεν πληρώνει. Και, βεβαίως, δεν του παρέχονται θρησκευτικές υπηρεσίες όπως ο γάμος, η βάπτιση, η κηδεία κ.λπ.

Θρησκευτική «ουδετερότητα» με υποχρεωτική μισθοδοσία κληρικών από τους φορολογουμένους, είτε είναι πιστοί άλλων θρησκευμάτων και δογμάτων, (καθολικοί, μάρτυρες του Ιεχωβά, μουσουλμάνοι, ευαγγελικοί, βουδιστές κ.λπ.), είτε άθεοι, είτε αδιάφοροι, είναι… μαϊμουδιά. Αν ήταν προαιρετική η συνεισφορά των φορολογουμένων, να δούμε πώς θα μάζευαν τα 220.000.000.

 

Γ. Π. Μασσαβέτας

giorgis@massavetas.gr