Αλλά δεν θα είναι μόνο αυτό το αποτέλεσμα αυτής της πανδημίας. Με το πέρασμά της θα έχουν αλλάξει πολλά στη ζωή μας. Διότι εκτός από τις σάρκες των ανθρώπων, ο κορονοϊός αποσαθρώνει και πολλές από τις κρατούσες αντιλήψεις. Θέτει σε κρίσιμη δοκιμασία όχι μόνο ανθρώπινους αλλά και κοινωνικούς, πολιτικούς και οικονομικούς οργανισμούς. Το αποδέχεται ακόμη και η γηραιά αλεπού της πολιτικής, ο περίφημος Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος έσπευσε, στα 96 του, να δημοσιεύσει άρθρο στην εφημερίδα που είναι το «ευαγγέλιο» όλων των στελεχών του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, την «Wall Street Journal». Εκφράζοντας την αγωνία του για το μέλλον της «παγκοσμιοποίησης» και της «φιλελεύθερης οικονομίας», προειδοποιεί: «Η ιστορική πρόκληση για τους ηγέτες είναι να διαχειριστούν την κρίση, χτίζοντας παράλληλα την επόμενη μέρα. Η αποτυχία μπορεί να βάλει φωτιά στον κόσμο». Βεβαίως εκείνος, ως Αμερικανός, απευθύνεται πρωτίστως προς την αμερικανική ηγεσία, με δεδομένη τη διαπίστωσή του ότι η αμερικανική κοινωνία καλείται να αντιμετωπίσει αυτήν την κρίση «διχασμένη», αλλά η καμπάνα κτυπά και για τη δική μας γειτονιά. Ο πρώτος υπερεθνικός οργανισμός που κινδυνεύει να κτυπηθεί καιρίως από τον κορονοϊό είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση. Η σημερινή ημέρα είναι σημαδιακή, διότι είναι μια ημέρα μετά την εκπνοή του «τελεσιγράφου», που έθεσαν προς την ηγεσία της ΕΕ -λέγε με Ανγκελα, για να καταλαβαινόμαστε- οι πρωθυπουργοί της Ιταλίας και της Ισπανίας, με τη λήξη της αποτυχημένης Συνόδου Κορυφής στις 26 Μαρτίου, ένα τελεσίγραφο με ημερομηνία λήξης τις 5 Απριλίου. Με το οποίο ζητούσαν από τους προέδρους της Ε. Επιτροπής, του Ε. Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου, να βρουν μια ενιαία λύση για την αντιμετώπιση της οικονομικής πλευράς της κρίσης, μετά το γερμανικό «νάιν» στην πρόταση για την έκδοση ευρωομολόγου. Ούτε εκείνοι, οι ηγέτες των πιο σκληρά δοκιμαζόμενων χωρών, ούτε εμείς είδαμε να υπάρξει κανένα αποτέλεσμα. Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία και Φινλανδία παίζουν ακόμη το παιχνίδι των καθυστερήσεων. Λες και πρόκειται για ποδοσφαιρικό αγώνα και όχι για αγώνα επιβίωσης των λαών, αλλά και κρίσιμη δοκιμασία για την επιβίωση της ίδιας της Ενωσης.
Γ.Π. Μασσαβέτας
